Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-01 22:31

Verkeerde omgang met paard, toch goed gekomen??

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-01 22:31

Beetje rare titel, maar ik zal het even uitleggen.

Ik heb Gabber 2,5 jaar geleden gekregen en hij is toen vanzelfsprekend naar de manege gegaan waar ik heb leren rijden. Ik reed daar toen 4 jaar. Ik heb daar op een bepaalde manier leren rijden maar dat bleek niet de goede manier voor Gabber te zijn.
Gabber heeft daar een jaar gestaan, en in dat jaar heb ik dus Gabber op een voor hem verkeerde manier gereden. Hierdoor heeft hij erg last van zijn rug gekregen en was dus vaak kreupel. Ik heb van de 12 maanden dat hij daar stond 4 maanden kunnen rijden, voor de rest was hij dus kreupel.
Een vage kennis van mij is toen bij Gabber komen kijken en die stelde vast dat hij erg last van zijn rug had. Gabber is daar in eerste instantie voor een maand heengegaan en is door hem gereden. Hij staat daar nu dus 1,5 jaar en is in die tijd nog nooit kreupel geweest. Ik heb daar op een andere manier leren rijden en Gabber is totaal veranderd. Haha!

Vraag: Hebben jullie ook wel eens iets "verkeerds" gedaan met jullie paarden en wat uiteindelijk weer helemaal goed is gekomen?

**Geplaatst**: 27-12-01 14:41

Geplaatst: 27-12-01 14:41

Ja hoor, en wel vaker dan 1 keer ook...

Toen ik Milena net had, begon ik te lessen bij een instructrice waarvan ik haar meteen laag ingesteld aan de teugel moest rijden. Dan zou ik er ook meer over te zeggen hebben als ze (weer eens) met me ging rennen.
Nou ben ik niet het type dat iets snel opgeeft, dus ook al twijfelde ik regelmatig aan deze aanpak, ik ben er een paar maanden mee doorgegaan. Het paardje kon nog helemaal niks, tempo sloeg helemaal nergens op, maar 't koppie zat op de juiste plaats.....

't Ging dus regelrecht in tegen m'n eigen ervaring en 'paardengeloof'. Maar ja, ik ben "maar" een M-ruiter en zij rijdt nationaal, dus zij zal het toch wel beter weten.....
Na een paar maanden heb ik er de andere instructrice van onze pensionstal eens bijgehaald, en die was blij dat ik haar nou eens wat vroeg, want ze had al verschillende keren naar ons staan te kijken en vond het zo jammer wat ik allemaal aan het verprutsen was....
Het tempo van mijn paardje lag veeeeel te hoog, gewoon omdat ze haar evenwicht nog niet had. Daardoor ging ze 'krabbelen' en raakte in paniek. Precies wat ik zelf ook gedacht had en al meerdere malen uitgesproken had....
Ik ben toen bij haar gaan lessen, mede omdat haar ideeen goed aansloten bij mijn eigen ideeen en ervaringen. Dus gaan rijden met het hoofd juist een stuk hoger. Eerst tempo beheersen, van achter naar voren rijden, en niet druk maken om de hoofdhouding.
Na een maandje begon m'n paardje beter te lopen. Meer beheerst, meer op haar eigen benen ipv op mijn handen.

Het is goed gekomen, gelukkig wel.
Voor mij heeft dit bevestigd dat ik uit moet gaan van m'n eigen gevoel. Ik heb ervaring en 'paardenverstand' genoeg, en hoef me niet minder te voelen dan iemand die op (veel) hoger niveau wedstrijden rijdt.

Nu volg ik m'n eigen hart, ook in keuze van instructeur. Geloof het of niet, maar toen ik western ging rijden, heb ik dezelfde fout nogmaals gemaakt.
Maar weet je wat het aller, aller, allermooiste is? Mijn paardje vergeeft het me.... Lovers

en dan komt alles goed!

**Geplaatst**: 27-12-01 16:36

olivia ik misje heel erg

Geplaatst: 27-12-01 16:36

hoi allmaal
ik ken ook paard
die is verkeer mak
van me oma is Party!!

**Geplaatst**: 27-12-01 20:51

Geplaatst: 27-12-01 20:51

o zich wel een interresant onderwerp er zijn blijkbaar weinig mensen die dat van zichzelf willen toegevn.
Ik heb een pony die wordt komend jaar 16 jaartjes alweer en die kreeg ik helemaal verpest, het beestje kon alleen maar rondjes scheuren etc.
Kon er helemaal niks mee en omdat ik zelf weinig ervaring had deed ik ook alles verkeerd! ging van de ene instructeur naar de ander en kreeg steeds heel erge tegenstrijdige adviezen! Met als dieptepunt dat er een zei je moet maar een andere sport nemen want je bent helemaaaal nikssss!
Nadat ik helemaal in de put was geraakt, kwamen ze langs de stal om een bod te doen op de pony.... Gezien het feit dat ik haar nog heb ben ik er destijds niet op ingegaan, stelletje hufters! Het liep 4 jaar lang erg slecht en toch heb ik die pony met behulp van mijn ouders op het rechte pad gekregen. De meeste "echte paardenhouders" zeiden me dat ik te lief was en dat ze een paar meppen moest hebben maar feitelijk was die pony zo bang, dat ze niets durfde. Net zoals bij jou gabber kreeg ze problemen met haar rug en veeartsen konden niets vinden, fysio en dergelijke was er niet voor paarden. Uiteindelijk zijn we saampjes m springen geworden en kan ik er heerlijk mee buiten rijden en over straat lopen en dat vind ik een belangrijke overwinning op mezelf, om zo n moeilijke verpeste pony weer bereidbaar te maken. Ik denk dat ik er nu zelfs hoog mee zou scoren in de dressuur, maar ja ben inmiddels 22 en heb een mooie dochter van haar die dat over gaat nemen. veel succes ermee! gr gabrycha Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-01 10:20

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-01 10:20

Toen Gabber telkens kreupel was kon ook niemand wat vinden, we hebben van alles geprobeerd: Weet ik hoe vaak de DA erbij, ander beslag (silliconen), ander zadel, mijn instructeur van toen zag ook helemaal niets. Toen de DA er voor de zoveelste keer bij was vertelde hij mij dat Gabber waarschijnlijk hoefkatrolontsteking zou hebben, ik natuurlijk helemaal in tranen, want dat betekent gewoon dat hij afgemaakt moest worden. De DA had dat gezegd zonder foto's te zien dus dat was ook al heel raar. Toen hebben we uiteindelijk een vage kennis van ons gevraagd naar het paard te kijken. Deze kennis kent Gabber al van veulen af aan. En hij heeft mij geholpen om een paard te vinden dat perfect bij mij past. Hij is de enige die in de gaten had wat er aan de hand was met Gabber! Gelukkig maar, want dat was onze laatste poging om nog iets voor Gabber te doen.
Nu, 1,5 jaar later, is Gabber toch nog op de foto geweest om alles uit te sluiten. Het woord hoefkatrolontsteking blijft je toch altijd bezig houden. Maar de veearts die hem op de foto heeft gezet zei dat Gabber een uitzonderlijk goed beendergestel heeft voor zijn leeftijd!(bijna 14jr)En dat er absoluut geen sprake is van hoefkatrolontsteking!!! Haha!

**Geplaatst**: 29-12-01 13:05

Geplaatst: 29-12-01 13:05

Ik vind het heel tekenend dat er weinig op dit topic gereageerd wordt.... Zouden wij met z'n drietjes de enige zijn hier op Bokt die (grove) fouten met onze paarden gemaakt hebben Verward

**Geplaatst**: 29-12-01 13:07

Geplaatst: 29-12-01 13:07

Nee hoor. Ik heb een pony gehad die moest leren aan de teugel te lopen, met druk op de teugels volgens mijn instructrice. Fout, fout fout.....Hij liep wel mooi in de krul zo, alleen liep hij mega uitelkaar. Bah bah...

**Geplaatst**: 29-12-01 14:04

Geplaatst: 29-12-01 14:04

ik had een pony die helemaal verpest was en niet durfde te springen vond ook alles eng maar met veel geduld ging het beter. hij zocht niet meer zo naar enge dingen en liep ook steeds beter. springen ging buiten al super. binnen nog wat minder maar steeds beter. de eerste keer durfde hij nog niet over een balkje heen te stappen nu sprong ik zelfs hekjes met hem. totdat we samen vielen en ik weer helemaal opnieuw kon beginnen. ja we vielen met springen. hij gleed uit.

**Geplaatst**: 29-12-01 14:11

Geplaatst: 29-12-01 14:11

Iedereen heeft wel eens iets fout gedaan!
Van fouten moet je leren...

**Geplaatst**: 29-12-01 17:40

Geplaatst: 29-12-01 17:40

nee hoor ik ook want ik had een pony en die liep onweis door de teugel en iedereen zei maar dat ie goed aan de teugel liep toen liet ik er een keer iemand op rijden die hem zegmaar hetzelfde reed als ik
toen liep die onweis door de teugel en zeiden dat ie bij mij ook zo liep
maar ja toen heb ik hem dus anders gereden en nemand zag ook dat ie door de teugel liep maar toen heb ik hem dus andels gereden en toen bleek dat als die gewoon van achter tot voor goed liep dat ie dus helemaal niet een harde mond ad (toen die zo door de teugel liep luisterde die helemaal niet naar het bit)

nou dat was het voor de rest weet ik nix maar dat zal me vast wel nog eens gebeuren

**Geplaatst**: 29-12-01 17:41

Geplaatst: 29-12-01 17:41

Ja van fouten moet je leren en ik heb er dus ook heel veel van geleerd!!
Want ik kon opeens veel meer met die pony

**Geplaatst**: 29-12-01 18:24

Geplaatst: 29-12-01 18:24

Als we over fouten beginnen ben ik nog wel een heel topic bezig Haha!

Toen ik met Iwaldo begon (1x pw) werd mij door een vorige verzorger aan geraden om maar flink druk te zetten, dan ging ie vanzelf wel naar beneden. Nou dat lukte aardig, alleen begon ie zich op een bepaald moment een beetje te verzetten, en zich eronder uit te drukken. Wat ik dan deed? Nog meer druk op dat bit. En hij trok weer terug. Wat een spierballen ik in die tijd gekweekt heb!
Nee zonder gekheid, hij was best lastig te rijden want hij was ook niet gewend om aan de teugel te lopen en zn nek had zich aan de onderkant ontwikkeld, dus was rond lopen gewoon moeilijk voor hem. Maar op een bepaald moment gingen we alleen maar met elkaar vechten en hij was toch sterker, dus verloor ik.

Toen ben ik de andere kant op gegaan. Lekker rijden, niet naar dat hoofd kijken, redelijk lang teugeltje. Zag er nog steeds niet uit, maar iig werd ik niet meer moe van dat trekken (was ook oneerlijk voor het paard natuurlijk) Maarja, op een bepaald moment wil je toch weer contact. Toen was het de trend om hem stil te zetten, spelen met je hand, en vanuit een gebogen hals een overgang te maken naar stap of draf zodat ie daar bleef lopen met zn hoofdje. Daar ging ie erg mooi op lopen, maar naar wat later bleek, met de tong over het bit. Afijn, tonglepel er in gedaan, op een bepaald moment had ik een Iwaldo die weer bijna op het dak zat als je er op ging. Hij was echt pisnijdig. Nou weer een stapje terug gedaan, tonglepel eruit, en niet meer zo spelen in de mond.
Na een tijd rust en buitenritjes, dat ik naar Amerika was, is ie er eigenlijk alleen maar op vooruit gegaan. Door longeren en rijden heeft zn hals zich beter ontwikkeld, en ik les nu bij een andere instructrivce, waar van achter naar voor belangrijker is. Ik heb nu een ander bitje, en contact met de mond. Maar geen ruk en trekwerk!

Ik ben niet trots op mijn manier van rijden toen. Maar al doende leert men. Door verder te kijken dan je neus lang is, en niet bang te zijn om eens een andere weg in te slaan als je ergens vastloopt. Ik ben er hardstikke trots op dat ik dit samen met Wal voor elkaar heb gekregen!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-01 21:41

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-01 21:41

Ja, ik vond het ook al een beetje raar dat er eigenlijk niemand op dit topic reageerde. Maar ik ben blij dat er nu al wat meer mensen op reageren!!
Iig vast bedankt voor jullie verhaal over dit onderwerp!! Haha!

**Geplaatst**: 30-12-01 14:14

Geplaatst: 30-12-01 14:14

ik had dit topic nog niet gezien....

Ik heb al zoveel fouten gemaakt, als ik die moet gaan opsschrijven ben ik morgen nog niet klaar.

Allereerst, op een pony vroeger die ik vroeger reed. Asociaal veel springen, asociaal hoog. Altijd lopen miepen op dat koppie naar beneden rijden. Sporen om omdat ie klote aan het been was. Gewoon niet kunnen rijden dus en stom bezig zijn.

Daarvoor kon ik nog echt nix dus daar heb ik het maar niet over. Was gewoon onweten.

Verder hobbelde ik vroeger maar wat rond en zette ik ze niet echt aan het werk maar das niet schadelijk.

Eigenlijk bijna niet zulke hele echt grove fouten gemaakt.

**Geplaatst**: 31-12-01 16:16

Geplaatst: 31-12-01 16:16

Oké waar zullen we eens beginnen!

Eerste paar maanden alleen maar gehobbeld en Bolivia met haar hoofd en hals in de giraffehouding laten lopen. Lekker op de voorhand, maar dat wist ik toen allemaal nog niet.

Toen een tijdje geprobeerd haar aan de teugel te laten lopen: doorzitten, heel laag tempo en vasthouden die teugels! Frusty

Oh ja en niet vergeten zelf te verstijven.

Een rennerige Bolivia proberen in te houden door aan de teugels te hangen in plaats van ophoudingen te maken, dat gebeurt me ook nu wel eens.

En wat ik ook erg moeilijk vind is loslaten, ik maak ophoudingen en dan laat ik niet helemaal los (onbewust).

Allemaal erg goed voor Bolivia zeker in combinatie met artrose aan de voorbenen.

Ik ben erg blij dat ik sinds kort zo goed les heb!

**Geplaatst**: 01-01-02 03:20

Geplaatst: 01-01-02 03:20

Oja ik heb er vroeger ook een potje van gemaakt hoor. Zolang die kop maar in een knik zat, de rest boeide niet. Totdat ik lid werd van een rijvereniging met een spiegel in de rijbak Bloos

Ik keek en donderde van schrik bij van m`n paard! Het zag er echt achterlijk uit. Mijn paard was nog er jong, mager bespierd en had een heel dun halsje. Het was echt geen potje met die valse knik en slepende achterbenen. Maar ja ik heb er weer van geleerd. Met Perry gaat het gewoon zo goed, hij zo heerlijk soepel echt geweldig!

**Geplaatst**: 01-01-02 17:10

Geplaatst: 01-01-02 17:10

Uhm zal ff beginnen met dingen die ik al allemaal fout heb gedaan op Niño.
Te weinig op m'n been gereden, als hij aan een kant vast pakt zelf ook aan die teugel gaan hangen, niet precies weten waar ik meer bezig ben en hem zomaar wat rond laten hobbelen.
Ik rijd nu een half jaar op hem (laatste tijd heeeeel weinig i.v.m. weer) en het gaat al veel beter. Ik heb ontzettend veel van hem en zijn bazin geleerd.

**Geplaatst**: 03-01-02 19:31

Geplaatst: 03-01-02 19:31

TJa, paardrijden is moeilijk. Ook nu ga ik nog steeds met regelmaat de fout in. En wat is fout? Hoe je zelf bezig bent? Of wanneer je het probeert te doen zoals een ruiter op hoger niveau zegt dat het hoort, of beter is...

Mijn pony is een aparte (flink dominant, eigenzinnig en schrikkerig), ik ben een aparte (vaak onzeker en te lief en niet altijd even consequent) en met elkaar leren we met vallen en opstaan. Ik heb ondertussen wel geleerd dat rijden op vele manieren kan, en er meer wegen naar Rome leiden. Al is de ene langer of korter of makkelijker of moeilijker dan de ander Lachen

Met positieve en goede begeleiding en bereidheid te leren komt het meestal uiteindelijk weer goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-02 13:55

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-02 13:55

Ik ben ook niet consequent genoeg, ik zet niet door op punten waar dat nou juist wel zou moeten.
Ook heb ik vaak de fout gemaakt om te goed te willen rijden. Altijd als er iemand met mij mee is of als er veel mensen staan te kijken, moest en zal Gabber nageefelijk lopen en alles moest goed! Om dit te bereiken ging ik aan zijn kop trekken. Dat is natuurlijk ook niet echt de bedoeling!!!! Gelukkig heb ik dat nu afgeleerd, ik weet wat voor schade ik aan kan richten bij mijn paard.
En dan nog iets! ik heb mijn paard ontzettend verwend!! Ook een beetje stom natuurlijk. Omdat hij zo verwend is probeert hij bij iedereen altijd van alles af te troggelen! altijd bij de jaszaken kijken enzo. Ja, en als hij dan es een keer niets krijgt wordt hij strontvervelend! Ook niet zo'n slimme actie!! Knipoog

**Geplaatst**: 11-01-02 14:18

Geplaatst: 11-01-02 14:18

Tja, ik heb Sheril pas 2 weken dus mijn fouten moeten nog komen Haha!

.

Nee hoor, mijn grootste fout met Naat, mijn verzorgpaard, en ook wel andere paarden was (en is) dat ik snel gespannen ga zitten en dus al mijn spieren vastzet. Of omdat ik het toch wel eng vind, of omdat ik zo graag wil dat ze goed loopt. Heb ik in het dagelijkse leven ook last van, wordt wel al een stuk minder.
Sonja, zodra ik dat met Sheril ga doen moet je me een flinke schop geven hoor!