Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
) bij een jury die normaal gesproken bijna geen punt weggeeft. 
Vertrouwen in jezelf heeft een grote impact op hoe je je eigen wedstrijden bekijkt, evalueert en ervan leert. 


. In de 2 jaar daarvoor had ik ook al gestart met mijn 'beste' paard en mijn beste klassering was toen 6e of zo. Toen ik met mijn 'slechtste' paard ging had ik absoluut geen idee dat het wel eens goed zou kunnen gaan. Ik was ook erg verbaasd in mijn proef toen ik bijvoorbeeld de hulpen gaf voor het appuyement en mijn knolletje zowaar zonder haperen een prachtig appuyement inzette. Zo ging het dus de hele proef door. Kortom ik had hartstikke lekker gereden maar de link met plaatsingen had ik nog niet gemaakt. Toen mijn broertje later naar de vrachtwagen kwam om te zeggen dat ik kampioen geworden was had ik zoiets van ha ha leuk grapje.... Stom he, zelfs tijdens de prijsuitreiking kon ik het eigenlijk nog helemaal niet geloven dat ik juist met dat paard (altijd moeilijk
) gewonnen had. Dat is overigens de enige keer geweest dat ik echt een proef reed waarin alles van een leien dakje ging. Meestal was het bloed zweet en tranen. En ondanks dat ben ik toch met beide paarden in de lichte tour belandt, er is dus hoop
) en ik herinner me het gevoel van die proef nog steeds, omdat het een soort van onwerkelijk was.