Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-12-01 11:04

Geplaatst: 17-12-01 11:04

Ik ben gemotiveerd omdat ik altijd graag bij mn pony wilzijn. Hij is echt helemaal alleen van mij en van niemand anders en dat kan ik zelfs nu nog niet eens geloven. Hij is mijn vriend, voor hem kan ik zorgen en dat motiveerd mij erg. Ook dat onze band steeds beter word en ik merk dat hij nu al weet dat ik zijn 'baas' ben, ook al heb ik hem nog maar 2 weken.

**Geplaatst**: 17-12-01 12:13

Geplaatst: 17-12-01 12:13

Martenique schreef:
maar dan moet het paard wel goed blijven lopen en niet geblesseerd raken.

Uhm ja, ik ben het wel met je eens, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet minder gemotiveerd wordt wanneer een paard van mij geblesseerd is. Dan rijd ik met de rest door en stap met deze gewoon bijv. een uur lang op de weg. Hij krijgt deze blessure door mij, dan ben ik weer de verantwoordelijke voor het opknappen.

Maar dat de motivatie niet weggaat komt doordat ik eigenlijk bijna altijd wel iets te rijden heb.

**Geplaatst**: 17-12-01 12:24

Geplaatst: 17-12-01 12:24

Toen ik al 8 jaar op de manege reed was mijn motivatie ver te zoeken. blerg wat wat dat saai. iedere week weer in die saaie bak.
Ik had al lang door dat ik meer uitdaging wou, zoals buitenritten.
Toen ik Marjon vast mog gaan verzorgen was voor mij de keus erg makkelijk en ben ik direct gestopt met de manege.
Daar ging ik altijd met veel plezier heen en 45 min fietsen had ik daar vet voor over Pling

.
Toen ik een jaar later Pinky kocht en hem ergens anders neerzette ging ik een maandje niet zo graag naar Marjon, omdat we ineens maar 1 pony hadden en tging toen niet zo lekker ivm Pinky.
Toen Mysty geboren werd is dat gelukkig vanzelf weer goed gekomen en nu kijk ik iedere dag weer uit naar later op de middag zodat ik weer naar mijn pony's + pracht stalletje kan Kwijl

**Geplaatst**: 17-12-01 12:39

Geplaatst: 17-12-01 12:39

Zolang ik me al kan herinneren ben ik altijd gemotiveerd, met alles wat met paarden te maken heeft. Toen ik vroeger op een manege reed (1x in de week) werd ik de dag daarvoor altijd weer zenuwachtig, ik kon nooit wachten totdat het de volgende dag was, soms was het zelfs zo erg, dat ik met me paardrijkleren (wel gewassen hoor :lol: )in bed ging slapen zodat ik 's ochtends vroeg heel snel naar de manege kon. En blij dat ik was als ik weer al mijn lieve paardjes zag staan. Ik denk dat de paarden voor mij een soort toevluchtoord is, waar ik al mijn verantwoordlijkheden en problemen van het dagelijks leven kan vergeten. Als ik nu ook bij me paard ben vergeet ik alles, en dan ben ik 1 met Pregini. En DAT gevoel motiveerd mij iedere dag weer. Ik hoef dus ook niet iedere dag te rijden, maar ik kom wel iedere dag, als is het haar ff gedag te zeggen. Dat lekkere gevoel is gewoon een verslaving, waar ik de rest van me leven niet zonder zou kunnen!!!!!!

**Geplaatst**: 17-12-01 12:49

Geplaatst: 17-12-01 12:49

Ik haal motivatie uit veel dingen niet alleen uit het rijden zelf. Uit het weer etc. Als het mooi weer is krijg ik echt zin om te rijden.
Maar ook uit prestatie als het goed gaat wil ik nog beter presteren etc. een prijs is een super goede motivatie. Maar ook een compliment van je trainer dat je weer goed hebt geoefend en dat je weer goed vooruit bent gegaan dus dan wil je nog meer oefenen en je best doen om nog beter vooruit te gaan. Ook vind ik het erg leuk als je paard het leuk vindt dat kun je zien. Maar ook als het slecht gaat haal ik mijn motivatie uit die dingentjes die die dan net toch weer goed doet en je weer verbetering ziet.
Soms heb ik ook wel geen motivatie maar dan denk ik toch van tja daar kan mijn paard niet onder lijden en ga ik toch weer rijden.
En omdat ik zo van het paardrijden en van paarden hou! dat is toch een van de beste motivaties toch?
groetjes jeannette

**Geplaatst**: 17-12-01 13:14

Geplaatst: 17-12-01 13:14

tja, klinkt stom misschien, maar paarden zijn meer vrienden voor mij. Ik hoef niet zo nodig te rijden. Als ik maar met ze rond kan tutten en kletsen. Op dit moment zit ik met rijden ff in een dalletje, en ben nou alleen bij ze in de stal te vinden, en een ommetje met ze te maken.

**Geplaatst**: 17-12-01 15:59

Geplaatst: 17-12-01 15:59

Ik vind het leuk om samen met mijn paardje iets op te bouwen. Dat je voelt dat hij steeds beter gaat lopen. En dat je dus samen steeds verder in de sport komt en er gewoon allebei plezier aan beleeft.
Toen ik hem kreeg kon hij op dressuur gebied eigenlijk bijna niks. Ik heb hem hier zo in zien groeien. Vanaf in de goede galop aan springen tot aan wijken en schouderbinnenwaarts. Beide hebben gewoon zoveel geleerd in een korte tijd en dat geeft gewoon een kick. Ik wil gewoon samen met mijn paardje steeds beter worden.

*LOL*

**Geplaatst**: 17-12-01 19:03

Geplaatst: 17-12-01 19:03

Ik heb soms ook echt problemen met motivatie. Vaak komt het omdat het heel lastig is voor mij om school met Sevin te combineren, omdat er in de stallen nogal wat van me verwacht wordt, waardoor het huiswerk af en toe in de knel komt. Als ik een tijd geen les heb gehad en het gaat niet goed heb ik af en toe zin om met de hele paardenzooi te stoppen. Gelukkig kan ik nu wedstrijden rijden en uit die paar wedstrijden put ik dan weer moed om door te gaan, omdat het best aardig gaat.

**Geplaatst**: 17-12-01 19:06

Geplaatst: 17-12-01 19:06

Mijn motivatie haal ik juist uit het probleem van mijn paardje. Ze heeft hoefkatrolontsteking gehad en door haar te trainen heeft ze er nu geen last meer van. Hoe beter zij gaat lopen, hoe minder kans ik heb dat het terugkomt. Daarnaast haal ik motivatie uit haar karakter: zo betrouwbaar, lief en enorme wil om voor me te werken. Dan kan ik er toch niet de kantjes van aflopen?

Daarnaast moet ik toegeven dat ik veel motivatie haal uit de wedstrijden. Om een volgende stap te kunnen zetten is dat perfect: kijken waar je minder op beoordeeld wordt, de oefeningen van een hogere klasse gaan leren, etc. En natuurlijk de geldprijzen Haha!

**Geplaatst**: 17-12-01 19:23

Geplaatst: 17-12-01 19:23

Motivatie voor het rijden is bij mij af en toe wel ver te zoeken, helemaal als ik een dag tevoren naar buiten ben geweest en hij weer eens ergens van "schrikt", soms heb ik dan zoiets van, oke Amu nu heb ik d'r genoeg van je gaat maar alleen verder, maar misschien komt dat ook wel omdat ik altijd en overal alleen rij).
Maar ik heb d'r nooit moeite mee om hem te gaan poetsen ofzo.
Daarentegen ben ik wel altijd erg gemotiveerd om naar les te gaan

Laatst bijgewerkt door Amulet op 17-12-01 20:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-12-01 20:30

Geplaatst: 17-12-01 20:30

op het moment ben ik helemaal niet gemotiveerd om te rijden.
heb 2 paarden onder mn kont en de ene rijdt ik op het moment helemaal niet en de andere een paar keer in de week Verward

met mn eigenste heb ik een beetje oorlog op het moment dus rijdt iemand anders hem.
wordt je ook niet vrolijk van; een paard dat rechtaf gaat terwijl jij links wil Haha!

komt allemaal wel goed maar het heeft ff tijd nodig.
de fries gaat op het moment kl*te dus tja, hier wordt ik ook niet vrolijker van Frusty

mijn motto blijft gewoon: paardrijden is leuk(zo niet, dan toch Haha!

)
ik vind het gewoon leuker om er wat mee aan te frotten ipv rijden Haha!

de tijd van motivatie komt wel weer(hoop ik) Knipoog

toedeledoki
gillian