
ze zag al mega wit, en ik vroeg der ben je ziek, ja een beetje misselijk zei ze.
later werd ze mega wit alles, der lippen echt alles

later wilden ze naar onze coordinator, ze stond op, en begon achter mijn stoel te wachten. Wat bleek ze zag alles zwart. Dus ik maar snel met der mee gelopen, we waren krap de deur uit, storte ze in elkaar

Ik dus naar de coordinator, en ze was toen wij aankwamen al weer een beetje bij. !0 minuten later komt ze weer de klas in lopen. was alles weer oke.
Wat blijk ze had te hard gefiest, daardoor zuurstof te kort in de hersenen ofzo iets. Jakkes.
Ik heb der wel 1000 keer gezegt dat ze me nooit meer zo mag laten schrikken en dat ze voortaan dan maar te laat moet komen.
PFFF ik ben me dus echt dood geschrokken.
Lara