Het was moeilijk om in te zien maar ze is gewoon echt niet meer te genezen en ze is veel te lief om nog langer door te laten modderen.
Je kan haar stappen geen stappen meer noemen, het is hinken.
Ze krijgt al tijden nog homeopathische druppels van VSM over haar voer,
tegen spat en artrose en afgelopen voorjaar heeft ze nog een heel duur Amerikaans
spul gekregen.
En zo kun je wel bezig blijven. Steeds weer stiekem toch hopen. Maar het boek is nu voor mij echt gesloten. Als ze nu nog weer verder gecheckt wordt is het niet meer in het belang van Hansje. Ze wil niet meer in de bak lopen en zelfs buiten strompelt ze. We hadden nog lang hoop maar dat is meer jezelf voor de gek houden.
Hansje heeft een super leven gehad bij mijn moeder. Nog even mogen geniet van het leven maar er zit gewoon niet meer in.
Toen we haar kochten stond ze al 6 weken vastgebonden in een stal zonder het daglicht te zien en daarvoor was ook niet veel naar haar omgekeken, het leven bij mijn moeder is maar 2 jaar geweest maar ze heeft wel gigantisch veel plezier gehad. Eindelijk aandacht en dingen om te leren. Niet meer zonder omkijken in een wei staan te wachten maar plezier.
Misschien snappen sommige van jullie niet dat we toch niet nog meer proberen maar geloof me het is niet in het voordeel van Hansje om door te gaan. Ze heeft speciaal beslag maar het gaat echt niet. Het doet pijn aan je ogen om haar te zien lopen.
Ik denk persoonlijk dat ze het al had voor mijn moeder haar kocht. Ze is ook niet gekeurd toen, misschien vind je dat stom maar ze was keigoedkoop en mijn moeder was verkocht van dat koppie'tje en de uitstraling. En ook al hebben ze maar kort van elkaar kunnen genieten ze is zo ongelooflijk belabgrijk geweest. Ze heeft mijn moeder het plezier in de paardensport weer teruggeven en ze hebben zo veel lol gehad samen.
Zo'n gouden pony heeft recht op een goed einde en niet op een eindeloos gezeul. Met onze oude pony zijn we wel nog eindeloos doorgegaan met onderzoeken en maar weer hoop hebben en dat is echt niet leuk, niet voor de pony en niet voor ons. Als er nog een reele kans zou zijn voor genezing voor Hansje zouden we daar uiteraard voor gaan. Maar als we eerlijk zijn is die er gewoon niet.
Het beestje heeft zwaar spat en kan niet meer en dat is zwaar stinkmodder.
En ik heb Hansje eigenlijk maar een kwart jaar van dichtbij gemaakt en verder allen bij bezoekjes en via mail maar ik vindt het echt stinkmodder poedersuiker en ben ontezetten verdrietig. Het is echt een gouden pony. Een Hansje kom je maar 1 keer in je leven tegen.
Ik hoop zo dat de DA morgen bij Pablo gewoon zegt dat het met nog een weekje rust weer over is. Vandaag liep Pablo echt nog kreupel, ik weet niet wat hij doet maar hij zet zijn linkervoorbeen raar neer. Net alsof hij die niet buigt

Maar goed daar weet ik morgen meer van.
_________________
<font color="fuchsia" size="2">Sssst, stil! Ik ben aan het studeren...</font>
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Katrien op 2001-12-02 22:35 ]</font>