Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-09-04 21:52

Geplaatst: 04-09-04 21:52

ik hbe geen iedee waardoor het komt, maar snoocky is mij echt alles. ze is net me kindje om het zo maar te zeggen. in de tijd dat ik dr heb moest ik dr 1 week niet zien omdat ik op vakantie moest vond ik ook echt supper erg

. ik heb veel moeite moeten doen bij me ouders tot ik een eigen paard kreeg, en nu heb ik dr en ze is me gewoon alles...... ik weet niet hoe het komt maar het is gewoon zo Ach gut

een leven zonder snoocky (of paarden) kan ik me nie meer voorstelllen. het geeft gewoon zon fijn gevoel. snoocky is me maatje me vriendin voor het leven zal ik maar seggen,, ik zou me geen raad weten als snoocky wat zou overkomen. ik hou gewoon echt van dr Lovers

. ik vind dat snoocky voor mij gewoon bij de familie hoord

!
en weet je wat ik ook zo fijn vind van snoocky dat ik alles tegen dr kan seggen.

zonder dat er kometaar woord gegeven en woord door geluld Haha!

,, en ik zou eerder voor snoocky kiezen dan voor me vrienden,, want wat zijn het dan voor vrienden zal ik maar zeggen.

**Geplaatst**: 04-09-04 22:13

Geplaatst: 04-09-04 22:13

Randy01 schreef:
Vreemde mensen én paarden vertrouw ik beiden niet meteen voor de volle 100%.

Mijn paarden zijn mijn álles, mijn maatjes, mijn beste vriend en vriendin. Ik heb álles voor ze over en ga voor ze door het vuur.

Vorige week moest mijn vriendin die 6 maanden zwanger is, weer plotseling naar het ziekenhuis (ze heeft een miskraam gehad en tijdens deze zwangerschap al 2x 'kantjeboord' in het ziekenhuis gelegen) en vroeg mij mee te gaan voor de steun. Ik was op dat moment op stal, heb niet getwijfeld, gepoetste paard weer in stal gezet en ben meteen naar mijn vriendin gereden om met haar mee te gaan. Onderweg heb ik een stalgenootje gebeld of zij die dag mijn paard kon rijden.

Ik stel de mens niet boven het belang van mijn paarden maar het gaat dus ook niet andersom. Het is nét hoe de situatie is.

In de omgang met mijn paarden denk ik wel dat het vergelijkbaar is met die van de verzorging als je eigen kinderen: ik praat tegen ze (idd ook wel eens ietwat 'tuttig', ik knuffel ze, ik geef ze een dikke zoen op hun neus, ze krijgen een 'snoepje', ook wel eens een flinke pak op hun donder en probeer ze in alles het beste te geven.

Heb mijn toenmalige vriend onverwijld medegedeeld dat als hij het niet accepteerde dat mijn paarden een groot deel van mijn leven uitmaken omdat zij voor hun welzijn afhankelijk zijn van mij, het gat van de deur makkelijk te vinden zou zijn....
en dit zal ik dus mededelen aan elke vriend waarmee een eventuele serieuze relatie zit aan te komen...

Hier sluit ik me ook volledig bij aan.
Mijn paarden honden en katten zijn voor mij de kinderen die ik helaas nooit heb mogen krijgen.
Mijn aanstaande man weet dat hij me nooit voor de keus moet stellen te kiezen tussen hem of mijn paarden ,want dan kan hij onmiddelijk vertrekken.

**Geplaatst**: 05-09-04 00:17

Geplaatst: 05-09-04 00:17

mijn zoontje staat op 1 en mijn man op 2 gedeelde plaats met mijn paarden

soms wil ik iets of mijn zoontje maar MOET ik dan naar de paardjes
(tja kabouters doen het niet en zelf gaan ze nog niet op de mesthoop mesten en kunnen ook niet zelf hun voer pakken (tenminste de afgemeten hoeveelheid)

maar mijn pablotje is wel mijn maatje voor het leven hoor
en hij gaat ook door het vuur voor me , zover een paard dat kan
(hij beschermt mij ook tegen dingen die hij gevaarlijk acht voor me)

**Geplaatst**: 05-09-04 11:02

Geplaatst: 05-09-04 11:02

Randy01 schreef:
Vreemde mensen én paarden vertrouw ik beiden niet meteen voor de volle 100%.

Mijn paarden zijn mijn álles, mijn maatjes, mijn beste vriend en vriendin. Ik heb álles voor ze over en ga voor ze door het vuur.

Vorige week moest mijn vriendin die 6 maanden zwanger is, weer plotseling naar het ziekenhuis (ze heeft een miskraam gehad en tijdens deze zwangerschap al 2x 'kantjeboord' in het ziekenhuis gelegen) en vroeg mij mee te gaan voor de steun. Ik was op dat moment op stal, heb niet getwijfeld, gepoetste paard weer in stal gezet en ben meteen naar mijn vriendin gereden om met haar mee te gaan. Onderweg heb ik een stalgenootje gebeld of zij die dag mijn paard kon rijden.

Ik stel de mens niet boven het belang van mijn paarden maar het gaat dus ook niet andersom. Het is nét hoe de situatie is.

In de omgang met mijn paarden denk ik wel dat het vergelijkbaar is met die van de verzorging als je eigen kinderen: ik praat tegen ze (idd ook wel eens ietwat 'tuttig', ik knuffel ze, ik geef ze een dikke zoen op hun neus, ze krijgen een 'snoepje', ook wel eens een flinke pak op hun donder en probeer ze in alles het beste te geven.

Heb mijn toenmalige vriend onverwijld medegedeeld dat als hij het niet accepteerde dat mijn paarden een groot deel van mijn leven uitmaken omdat zij voor hun welzijn afhankelijk zijn van mij, het gat van de deur makkelijk te vinden zou zijn....
en dit zal ik dus mededelen aan elke vriend waarmee een eventuele serieuze relatie zit aan te komen...

Sluit ik me helemaal bij aan OK dan!

**Geplaatst**: 08-09-04 19:53

Geplaatst: 08-09-04 19:53

Mijn verzorg pony is echt alles voor me.
Ze weet al mijn geheimen.
We doen elke dag wat leuks met elkaar.
Ik weet niet wat ik zonder haar moet beginnen!!!
Ze is gewoon mijn maatje mijn allerbeste vriend!!!

xx romy

**Geplaatst**: 08-09-04 20:17

Geplaatst: 08-09-04 20:17

Ewald is echt mijn maatje! Maar ik heb wel eens dat ik hem een dagje laat staan en dan met vrienden wat ga doen. Maar ik zou me mijn leven zonder hem absoluut niet kunnen voorstellen en zou hem ook absoluut niet kwijt willen! No way!!

**Geplaatst**: 09-09-04 08:32

Geplaatst: 09-09-04 08:32

Celvin gaat ook voor alles.. hijs nr.1 op ''de lijst'' ! Pling

Wil niet zeggen dat alles voor hem moet wijken.. maar we moeten toch soms wel een aantal dingetjes ff laten wachten !

Hij kan uiteindelijk niet voor zichzelf zorgen en is afhankelijk van ons !

Maar ff om terug te komen op je vraag... hijs indd alles !
Een soort van goede vriend zeg maar.. je kan lekker tegen hem aan ouwehoeren als er iets dwars zit enzo, hij zal wel ff luisteren !

Kan me ook nu ff niet voorstellen dat hij er ineens niet meer zal zijn !

**Geplaatst**: 09-09-04 08:49

Geplaatst: 09-09-04 08:49

mickydo schreef:
En ik ook !! Heel goed verwoord hoe ik er ook overdenk!

Ik ook!!!

**Geplaatst**: 09-09-04 10:12

Geplaatst: 09-09-04 10:12

Ook ik kan me heel goed vinden in Randy01's antwoord. Dit is precies zoals de meeste mensen het voelen denk ik. Je paard is je alles maar in omstandigheden zal je hem/haar soms toch een dagje "verwaarlozen". Wat betrefd mijn werk (waar dan ook)...daar hecht ik dus echt geen waarde aan en gaat Miro ten aller tijde voor, zelfs als ik daardoor ontslag op staande voet krijg Tong uitsteken

**Geplaatst**: 09-09-04 10:48

Geplaatst: 09-09-04 10:48

Ik kan het me helemaal met de mening van Randy01 vinden.

In bepaalde situaties gaat m'n paard wel voor, als er iets is ofzo. Maar als er iets is met vrienden of familie gaat dat voor.
M'n paarden betekenen verschrikkelijk veel voor mij, dus wat dat betreft zou ik wel ver kunnen gaan.

**Geplaatst**: 09-09-04 20:09

Geplaatst: 09-09-04 20:09

Staar is zeg maar mn grote liefde maar er is naar mijn mening meer in het leven dan een paard. Een aantal weken geleden zat Staar niet lekker in zn vel en heb ik alles opzij gezet voor hem, vind ik niet meer dan logisch, maar toen de moeder van mn vriendin belde dat mn vriendin een ongeluk had gehad, was het gelijk paard weer terug op de wei en snel naar huis.

De mensen om wie ik geef staan samen met Staros bovenaan, want ik zou er ook niet aan moeten denken om niet lekker met Staar te kunnen knuffelen, tegenaan te kletsen e.d. Hij is gewoon een onderdeel van mn leven, net als de mensen die om je heen staan en waar je van houdt en soms gaat het een net even voor het ander, dat ligt een beetje aan de situatie.

**Geplaatst**: 09-09-04 21:02

Geplaatst: 09-09-04 21:02

*Princess is mijn ..ALLES..* Lovers

**Geplaatst**: 10-09-04 15:21

Geplaatst: 10-09-04 15:21

Als 1 van mijn zussen door een ernstig ongeluk in het ziekenhuis zou liggen, dan moet mn pony maar even w88 hoor..! Maar als je tussen paarden en mensen moet kiezen, dan ook wel mensen denk ik, omdat ik zelf een mens ben.. Haha!

(jah egt waar..! Tong uitsteken

) Maar paarden haten elkaar niet, en bedriegen elkaar niet enz. enz. en dat is het (...)te van mensen..
^^^^^^ en dat geld niet alleen voor paarden maar voor alle dieren

**Geplaatst**: 21-09-04 22:17

Geplaatst: 21-09-04 22:17

ik ben verliefd op mijn paard Lovers

**Geplaatst**: 21-09-04 22:46

Geplaatst: 21-09-04 22:46

Mijn paarden zijn mijn vrienden, vooral de oudste die ik nu al 18 jaar heb, is mijn grote vriendin Lovers

. Maar ook mijn zesjarige hengst is geweldig Lachen

.

Ik zie het niet als kinderen, zover ga ik niet. Maar ik mag ze wel liever dan menig mens...

**Geplaatst**: 21-09-04 22:48

Geplaatst: 21-09-04 22:48

M'n paardje betekent veel voor me. Ze is m'n maatje Lachen

Maar vrienden en familie betekenen óók veel voor me, samen op de eerste plaats dus Haha!

**Geplaatst**: 22-09-04 09:09

Geplaatst: 22-09-04 09:09

Mijn paard is gewoon mijn hobby.
Geef veel om hem, maar hij is niet mijn leven.
Ik zorg zo goed mogelijk voor hem, maar hij komt niet op de eerste plaats (behalve als er iets ergs aan de hand is).
Op de dagen dat ik hem doe krijgt hij al mijn aandacht en de overige dagen heb ik een perfecte bijrijder die erg veel tijd in hem stopt.

Verder is hij wel een fijne afleiding als ik even niet lekker in mijn vel zit, maar mijn beste vriend wil ik hem niet noemen; hij blijft een paard.

**Geplaatst**: 22-09-04 09:43

Geplaatst: 22-09-04 09:43

Banjer is echt mijn allessie... Lovers

Banjer komt boven een eventuele vriend/man... Banjer gaat ook zeker voor mijn werk... maar aan de andere kant heb ik dat werk wel weer nodig om haar stalling en onderhoud te kunnen betalen...

**Geplaatst**: 22-09-04 11:46

Geplaatst: 22-09-04 11:46

Mijn paard is alles voor me..kan um alles vertellen en hij praat niks door...

Maar als bijv iemand overlijdt gaat dat wel voor....ER zijn idd grezen

**Geplaatst**: 22-09-04 12:03

Geplaatst: 22-09-04 12:03

Ik hou zielsveel van mn paardje ,en ja t is net een kind voor me ,maar toch net ietsjes anders dan mn eigen kinderen.Maar mn paard is meer voor me dan menig mens is ,en ik zal alles ervoor over hebben om haar nooit en te nimmer weg te doen.En moet er echt niet aandenken dat haar iets overkomt,of dat ze verkocht word en dat ik dan afscheid moet nemen en haar in t trailertje zie wegrijden.Ze is gewoon iets wat bij mn gezin hoort ,net zoals mn hondjes,,maar als er wat met mn mensen gezin aan de hand is dan gaat dat toch voor,(t moet wel iets belangrijks zn natuurlijk),ik wil gewoon dat mn paardje gelukkig is en mn gezin ook !!!!!

**Geplaatst**: 22-09-04 12:08

Geplaatst: 22-09-04 12:08

Splash is mijn beste vriendje , mijn beeb ! Hou echt heel erg veel van hem , en kan echt NOOIT meer zonder hem ! Lovers

**Geplaatst**: 22-09-04 12:21

Geplaatst: 22-09-04 12:21

Damian betekend heel veel voor me.
hij is nu 1.5 jaar bij mij en ik zou niet weten wat ik moet zonder hem.
hoor ook wel eens van anderen mensen dat ik soms iets te ver gaat.
maar kan er niks aan doen, ik zie hem niet als paard denk ik maar als een levend wezen.een vriend.
hij is nog maar 2 , en ik zeg altijd als ik niet op zijn rug mag zitten straks maak het niks uit, het is voor mij al genoeg dat ik hem mag verzorgen.
Ben trouwens wel vrienden kwijt geraakt sinds Damian er is.
maar erg om te zeggen , ik mis ze niet.
ik ben getrouwd en heb 2 dochters die al groot zijn.
en ik denk dat ze het wel oke vinden dat Ma naar Damian gaat.
en mijn man Jan gaat altijd mee, hij heeft ook een hele goede band met Damian.
Damian is gewoon niet zo moeilijk als sommige mensen in mijn omgeving.
hij is altijd opgewekt, altijd blij om me te zien, als ik fluit komt ie gelijk.
het is niet echt een antwoord op je vraag, maar zo voelt het voor mij
Annick

**Geplaatst**: 22-09-04 13:06

Geplaatst: 22-09-04 13:06

Amberto schreef:
Dat is in mijn ogen beelachelijk! Hoe kun je een paard boven een mens stellen?! Waarom zien sommige mensen hun paard als hun alles, hun leven, hun vriend, hun familie?! Ik vraag me echt af of daar nu echt een reden voor is!

Ik wil even benadrukken dat ik de liefde voor paarden absoluut kan begrijpen

even een tegenvraag: waarom vind jij dat belachelijk dan? Je benadrukt dat je de liefde voor paarden wel kan begrijpen maar ik twijfel door de eerste uitspraak.

Mijn mening is dat liefde voor mens en dier niet hoeven te verschillen. Waarom is het broertje belangrijker dan het paard??

**Geplaatst**: 22-09-04 13:52

Geplaatst: 22-09-04 13:52

Ik kan geen dag zonder m'n twee Haffies. Zegt dat genoeg?

Arris was m'n eerste pony die ik (bijna) helemaal zelf heb gekocht en dan begrijp je wel dat ik niet zonder hem zou kunnen. Winston hebben we waarschijnlijk van de slacht gered omdat het een hengst is zonder papieren. Dus voor hem geld hetzelfde. Ik ben gewoon donders gehecht aan m'n pony's.

**Geplaatst**: 22-09-04 14:45

Geplaatst: 22-09-04 14:45

mijn paardje betekend alles voor me als ik hem niet had gehad. ik heb hem bijna 2 jaar en hebben een echte band hij is echt super.
OK dan!