Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-01 09:07

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-01 09:07

Ik heb vannacht gedroomd dat ik 4 paarden had. Dat waren IOnes natuurlijk, Paddy, Justin, dat paard dat ik als laatste verkocht heb) en ............. Pepe! Ik maakte me zorgen dat hij te veel op stal stond en besloot hem de volgende dag buiten te zetten (in de werkelijkheid zet de stalhouder de paarden ook veel te weinig buiten en dat komt in mijn droom zelfs terug). Toen stond hij dus buiten en ik keek naar hem. Ik zag dat hij gegroeid was, maar tegelijkertijd maakte ik me zorgen dat hij om zou vallen of zo. Ik keek of hij stilstond en of hij zijn hals omlaag kon doen om te grazen. Toch was ik wel blij dat ik hem nog had. In deze droom kon ik hem niet berijden want hij was niet genezen, maar ik hield hem toch. Gek eigenlijk dat ik na anderhalf jaar nog over hem droom alsof hij nog leeft. In de werkelijkheid was het onmogelijk om hem in leven te laten. Hij was kansloos.

**Geplaatst**: 03-04-01 09:19

Geplaatst: 03-04-01 09:19

Helemaal niet gek hoor Desiree, Pepe heeft gewoon veel voor je betekend. Dromen over overleden mensen en dieren is vrij normaal, heb ik me laten vertellen. Ik heb ook zoiets geks. Als het heel slecht weer is (storm, regen), word ik wel eens midden in de nacht wakker en dan is het eerste wat ik denk: 'Ik moet Manjo binnenhalen!' en meteen daarna: 'O nee, Manjo is er niet meer...'. En als ik op vakantie ben en kadootjes voor familie en vrienden koop, zie ik ook altijd dingen waarvan ik denk: 'Dat neem ik voor oma mee', om meteen daarna te beseffen dat oma ook al 3 jaar niet meer leeft...

**Geplaatst**: 03-04-01 11:22

Geplaatst: 03-04-01 11:22

Dat is niet gek hoor, dat is heel normaal en geeft alleen maar aan dat je vreselijk veel om Pepe gegeven hebt.

Een rouwproces duurt nou eenmaal erg lang...

Sterkte hoor!

Mieke

**Geplaatst**: 03-04-01 11:37

Geplaatst: 03-04-01 11:37

Het idee dat Jurita (en Razinda) er ooit niet meer zal zijn...daar word ik al helemaal misselijk van. Ik hou zo veel van dat paard, ook van Razinda natuurlijk, dat ik niet weet of ik het aan zou kunnen om haar kwijt te raken. Misschien is het wel ongezond om zo veel van een dier te houden. Van mijn ouders hou ik natuurlijk het allermeest en als ik hun kwijtraak dan...nou ja daar denk ik maar niet aan, maar Jur en Razinda komen toch direct daarna denk ik. Ik heb een hele grote angst om mensen en dieren waarvan ik zoveel hou kwijt te raken, erg vervelend is dat, want ik denk er elke dag wel aan, een beetje op een obsessieve manier.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-01 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-01 11:41

Antwoord op Jura: ik denk er niet elke dag aan. Maar het is wel zo dat ik er heel moeilijk mee om kan gaan. als er een hond sterft duurt het al zo lang voordat ik gewoon over kan praten, wel meer als een jaar. En dan hoef ik inderdaad over mijn ouders al niet meer te spreken. Ik verbaas me wel eens over mensen die er weinig moeite mee (lijken) te hebben. Tegelijkertijd benijd ik ze er om, dat ze er zo goed mee om kunnen gaan. Want die hebben het dan nu eenmaal makkelijker.

**Geplaatst**: 03-04-01 11:46

Geplaatst: 03-04-01 11:46

Ja precies. Een vriendin van mij is een paar maanden geleden haar zusje van 21 verloren, die kreeg een hartstilstand. Maar zij is zo sterk, ze is vrolijk, lacht altijd. Ze kan ook gewoon over haar praten, over alle grappige dingen die ze deed of juist de minder leuke. Zonder te huilen. Ik vind dat zo knap! Mijn moeder is ook zo, die huilt nooit. Ze zegt altijd dat ze van binnen huilt als ze verdrietig is. Mijn vader heeft haar nog nooit echt zien huilen. Mijn vader huilt wel als bijv. een kat van ons dood gaat. Ik heb dat emotionele van hem, ik huil erg snel, vooral als ik niet lekker in m'n vel zit.

**Geplaatst**: 03-04-01 12:20

Geplaatst: 03-04-01 12:20

Het is heel natuurlijk dacht ik hoor. Mijn moeder is twee jaar geleden overleden en natuurlijk denk ik nog wel vaak aan haar, maar verder heb ik het (redelijk) verwerkt.

Af en toe heb ik dan ook niet zo fijne dromen over haar en vraag ik me af waar dat van komt. Ik denk dat het heel natuurlijk is en een rouwproces gaat nooit helemaal over dnek ik. Dat houd je altijd een heel klein beetje bij je en af en toe komt dat naar boven.
Bij mij gebeurt dat meestal als ik erg gespannen/ zenuwachtig ben.

**Geplaatst**: 03-04-01 14:17

Geplaatst: 03-04-01 14:17

Met verlies omgaan zal ik nooit leren denk ik,iedere keer weer helemaal 100% naar de *&*&.
De gedachte dat mijn paard er niet meer zou zijn, brrrrrrr daar kan ik echt mijn dag of nacht mee verpesten.
Jura ik ben blij dat ik niet de enige ben die gek is met een paard dat niet tegen poetsen kan, Lachen

. SOmmigen snappen echt niet wat ik in dat dier zie, dat zijn de kortzichtige egocentrische types dus, kijkenniet verder dan hun neusje toelaat.

**Geplaatst**: 03-04-01 15:44

Geplaatst: 03-04-01 15:44

het is niet vreemd hoor ik heb het ook erg lang gedaan over m'n oude verzorgpony. later sleet dat en nu droom ik niet meer over haar denk zelfs amper aan d'r.
't was wel geen eigen pony maar was net zo gek met haar als ik nu van Lot ben.
Ik vind het ook zo moeilijk als een persson overlijd heb je iets om naar terug te gaan een grafsteen waar je bloemen bij kunt leggen , je hebt iets tastbaars je paard is gewoon weg. in z'n oude stal staat een nieuw paard... dat vind ik nog het rotst dat ik geen plekje had waar ik alleen kon zijn zoals bij een begraafplaats. was ook veel sneller over de dood van m'n opa heen dan die van die pony erg he?

**Geplaatst**: 03-04-01 17:09

Geplaatst: 03-04-01 17:09

Ik ben ook af en toe zo belachelijk emotioneel... is eigenlijk heel gewoon natuurlijk maar echt als ik een schattig katje zie op tv die in moet slapen of een lief muziekje hoor (bijv bij een unox reclame.. Verward

) dan zit ik zo te janken hoor... echt heel maf. Ik heb dat vooral als ik een beetje moe ben.
Jura: Ik heb wel bewondering voor dat soort mensen als jouw vriendin en moeder, maar ik denk dat ik een ander soort mens ben ofzo.. Ook bv op de begrafenis van mijn oma, natuurlijk was er veel verdriet en moesten veel mensen huilen maar ik sloeg echt alles, die muziek = janken. Alles = janken. Maarja, kan ik gewoon niks aan doen. Het ergste van alles is dat de mensen dan heel lief doen en dan ga ik dus nog veel harder Huilen

hehe ik ben een beetje maf Party!!

denk ik. Oh Dees e.a ik heb een boekje waarin alle 'droomsymbolen' in verklaard worden. Als iemand wat wil weten kan ik t wel eventjes opzoeken!!!

**Geplaatst**: 03-04-01 19:41

Geplaatst: 03-04-01 19:41

*Ik huil ook erg makkelijk. Bij een zielige film, maar ook ztoen de overgrootmoeder van mijn man werd gecremeerd. En haar had ik toen nog nooit gezien! Maar gewoon het idee dat zo'n mensje zolveel treurende mensen achterlaat. ..Dan huil ik niet om haar (ik kende haar immers niet, ze was dement kende mijn man niet eens meer) maar om de achterblijvers. Mijn vriendin is heel erg ziek geweest, heft haar kindje verloren na ca 8 mnd zwangerschap. Ik kan er heel makkelijk over praten, maar als er over wordt door gevraagd, dan lopen zo de tranen weer over mijn wangen. Tsja, je mag blij zijn als alles in het leven van een leien dakje gaat, maar je weet van te voren dat de kans daarop maar erg klein is! Toch mar proberen een beetje optimistisch te blijven!
Laten we beginnen met elkaar op te beuren in moeilijke tijden, en vooral de dingen niet op te kroppen! Koe

**Geplaatst**: 03-04-01 20:04

Geplaatst: 03-04-01 20:04

jura,ik deel je gevoel,bij de gedachte ooit zonder tink te moeten wordt ik ook helemaal misselijk.ik wil daar niet eens aan denken.

maar over desiree,ik droom heel vaak van tinkerbell,en in die droom maak ik me ook altijd zorgen of ze wel goed verzorgt wordt.weliswaar leeft tink wel maar ik ken zulke dromen als die jij had heel goed.ik word soms helemaal verward wakker want dan heb ik gedroomd dat ik die dag pas later kon en dat ze overdag niet goed op haar gelet hadden en dan ben ik echt helemaal inde war sochtends en maak ik me helemaal zorgen,dan ga ik zelfs nog naar stal voordat ik moet werken.ik had het op de vorige stal zelfs heel erg,die dromen,maar achteraf snap ik ook waarom,omdat tink zich daar helemaal niet prettig voelde en omdat die mensen niet altijd deden wat ik vroeg.gelukkig sta ik nu op een stal waar ze echt top zijn voor alle paarden...... Party!!

**Geplaatst**: 03-04-01 20:09

Geplaatst: 03-04-01 20:09

Oh, dat weet ik nog wel, dat heb ik toen op Hoefnet gevolgd, jouw Pepedrama (want zo mogen we het wel noemen)
Het is wel logisch lijkt mij dat je nog aan hem denkt, in je onderbewustzijn is hij er gewoon nog (klinkt best zweverig hè) - da's net als met mensen die overleden zijn....

grtx, Rieja Cool

de zon scheen vandaag alweer.....tenminste één positief punt....