Heb opzadelen was wel erg vreemd, en helemaal toen ik aan wou singelen toen ik er op zat.
Toen ik voorwaarts wou stappen, deed ze de oren in de nek, en de kont omhoog. Normaal gesproken doet ze dit nooit, dus ik had echt zoiets van: Wahhh, ligt aan het zadel.
Al snel kwam Annemarieke eraan om me te helpen, maar het lag meer aan mezelf dan aan het zadel
Les ging super de super. Hoewel ik een paar buien op mijn kop heb gekregen, was het super om ooit weer eens zo te kunnen rijden! Mijn zit was stukken beter, en kon mijn benen stil houden. Lang leve de dressuur zadel!!!!!!
Erg eng wordt het dus met hem. 