Nou, dat was dus een hele ervaring voor haar, want er zijn toch een hoop enge dingen in de directe omgeving van de stal.

Hoogtepunten waren vooral de reiger die tot 3 keer toe vlak naast haar uit de sloot wegvloog.
Daarna kwamen we een hijgende en puffende jogger tegen. Dood- en doodeng natuurlijk.
Blaadjes die op je hoofd vallen ga je ook heel erg van snuiven.

Maar het allerengst waren toch wel de jonge geitjes. Zelfs na 5 minuten tegen ze te hebben staan hinniken wilden die rotbeesten nog niet terughinniken.
Hahaha, ik heb echt om haar gelachen zoals ze tegen die geiten tekeerging.
Oortjes naar voren en maar dansen en hinniken en die stomme geiten reageerden totaal niet.
Verder was ze heel braaf. Als ze ergens van schrok sprong ze 2 passen naar voren en ging daarna vertwijfeld naar mij staan kijken, zo van: is dit eng of kan ik hier gewoon langs.
Leuk om te merken dat ze al echt vertrouwen in me begint te krijgen.