Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Shettiefan schreef:Dank je wel.
Ik trok vroeger heel veel met mijn zusje op en ging ook vaak mee naar
logeerhuizen. Ze woont nu in een gezinsvervangend tehuis.
Ik heb al veel gehandicapte mensen leren kennen.
Voor sommige was ik een beetje bang,voor sommige was ik terecht bang en voor anderen niet.
Met zulke mensen optrekken is best zwaar.
In die les was er eentje dite constant zat te gillen en het ruiterje die onder mijn hoede was, zwaaide wild met haar armen en daar moet je dus konstant tegen zeggen dat ze het zadel moet vast houden.
Ik heb veel respest voor de begeleiders van zulke tehuizen,want het is heel zwaar. Maar meer respect heb ik voor mijn moeder omdat ze mijn zusje zo lang heeft thuis gehouden.
Liesje_Lover schreef:Bij ons in de buurt is ook een bakkerij waar verstadelijk gehandicapten werken, echt geweldige taarten bakken ze daar Laatst belde me moeder om daar een taart voor me verjaardag te bestellen, hoor je zo zo'n meidje roepen 'ER WIL IEMAND TAART BESTELLEN ER WIL IEMAND TAART BESTELLEN!!!!' En toen kwam een begeleider aan de tel
Shettiefan schreef:Mijn gehandicapte zusje werkt ook in een bakkerij. Het gaat hardstikke goed daar.
De mensen zijn zo enthousiast. Ik was op een open dag en ze vinden het geweldig dat ze jou iets kunnen vertellen.
Vol trots laten ze hun koekjes en taarten zien. Ook de bakker die ze begeleid is heel aardig.
En wat ze maken smaakt heel lekker