We moesten dus naar Den Haag, maar echt een duidelijke routebeschrijving hadden we niet. Na een tijdje zoeken hadden we het toch gevonden
Toen hebben we Indy uitgeladen (moest mee omdat Seven niet alleen kan op de trailer), ze was nogal stijf van de lange rit. Ze hebben ff kennisgemaakt, en toen weer op de trailer gezet, Seven eerst, en Indy daarna. Ze waren helemaal
, gelukkig maar. Ze hebben met z'n 2-en op de terugweg ongeveer hooinetten leeggegeten
, maar ze waren heel rustig, en kwamen amper bezweet aan op stal. We hebben ze eerst ff losgegooid in de bak, kijken hoe ze tegen elkaar zouden doen
Daarna hebben we ze in de wei gezet, in de kudde. Indy was helemaal blij dat ze weer terug was, en Seven keek zijn ogen uit! Hij durfde eerst niet goed, later toch wel, en heeft ie met alle paardjes kennisgemaakt. Zoals het er nu uitziet gaat het allemaal heel erg goed, en wordt hij geaccepteerd door elk paard. Morgen ff kijken of hij geen trappen heeft gekregen, want dat soort dingen komt bij hem natuurlijk extra hard aan(wegens de attaxie).Ik zal zo snel mogelijk foto's maken, heel misschien dat dat morgen al kan, anders dit weekend!!
Arme Indy die moets natuurlijk extra lang in de trailer
Waar heb je ze nu staan op een weitje of nog steeds bij die kliniek??
Ik ben heel er glbij dat ik hem heb kunnen redden, ook al zal ik er misschien nooit op kunnen rijden. Ik ben ook blij dat de reis goed is gegaan, en we heelhuids over zijn gekomen! Morgen weer ff checken of alles nog steeds zo goed gaat 
Voel me nu best heppie, kan niet wachten tot ik er morgen weer heen kan, kijken hoe hij de nacht is doorgekomen
En heel misschien maak ik morgen snel een paar foto's, maar dat weet ik nog niet zeker... 

Voor zolang als dat duurt tenminste!