op een braderie in de buurt heb ik 2 kuikentjes geadopteerd..
met zijn 30en in een cavia kooi vind ik niet kunnen

kuikentjes kei lief..
noodle en knoedel hadden we ze genoemd ( hoe origineel

mijn verzorgster had noodle overgekocht.
want ze vond um zo lief
mijn zusje was er een keer mee besig.
noodle sprong en zij ving hem niet op.
en toen was ie dus verkeerd terecht gekomen
ze kon niet meer lopen en hinkte en hupste de bak rond.
wij dachten ze heeft haar pootje verstuikt ofzo.
maar na 2 dagen was het nog niet over

dus toen waren we naar de dierenarts geweest,
bleek dat ze haar bovenbeentje had gebroken en dat beentje was tegelijkertijd ook verlamd geraakt.
de dierenarts zei da we konden kiezen uit 2 opties
1) 2 tot 5 weken in een piepklein doosje opsluiten en in de hoop dat het bot aan elkaar groeit en dat ze veel pijn leed.
2) spuitje geven
we hebben voor het laatste gekozen.
we vonden dat we haar geen lijden moesten aandoen
maar toch.. het was toch moeilijk.
keihard staan huilen bij de dierenarts.
* moet nu weer huilen*
misschien snappen sommige mensen niet dat ik hierom moest huilen ( waaronder mijn ouders en een paar vrienden )
maar toch, ik was toch wel gehecht geraakt aan het kuikentje.
ze was zo lief en
nu maar hopen dat ze het beter heeft in de kippenhemel



* snik snik *