Hehe nou dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik was weer eens laat mn nest uit en toen hadden de anderen al buitengereden. Dus ging ik maar in mn eentje met de cap op (en toen ik merkte dat het heel hard waaide ook maar slofteugel gepakt) Na zo'n jacht stappen we op zondag altijd uit, een half uur tot een uur. Althans, dat was dus mijn idee. Wal zelf dacht ie er wat anders over
Het waaide en er vielen allemaal eikeltjes uit de boom!! Daar werd ie natuurlijk wel een beetje kriegelig van. Toen ging Laura's mobiel nog eens... En uiteindelijk aan het einde van het lange zandpad omgedraaid en weer terug. Maar terug over het zandpad is normaal altijd galoperen!!! Of iig draven! En dat mocht niet! En toen kwamen er ook nog eens twee ijslanders aan die ons van achter inhaalden.. en weggaloppeerden!.. dat was natuurlijk teveel van het goeie. Dus meneer Iwaldo groeit drie meter en besluit maar eens wat sprongetjes te maken en een beetje te dreigen met steigeren, je weet nooit of t helpt

ACh ik heb het overleefd. Gelukkig was er net een afslag toen die ijsjes eraan kwamen, want als ie ze dat hele stuk had zien weggaloperen hadden we ze waarschijnlijk halverwege ingehaald (en dan is zo'n paard sterk!) Ik heb Waldo in ieder geval nog nooooit zo snel zien stappen ('en als we dan niet mogen draven of galopperen dan maar zo snel mogelijk terug naar stal want dit is niks.. stapstapstap') Ach heeft ie goed de spierpijn eruit gelopen!
En als beloning mocht ie nog eventjes een uurtje in de wei