We mochten dus van de DA weer beginnen, dus gisteren een uur van te voren maar anderhalf streepje sedalin, want anders beginnen we weer van voor af aan...

Gelukkig had ik hulp van mijn instructrice, wij hem bijgezet met de slof, en naar de binnenbak.
Hij zet een paar grote ogen op, zo van: nee, he, gaan we weer......

Hij draafde dus lekker los door zijn lijf met zijn hoofd laag, dus lekker voor de rugspieren. Wat is dat fijn om na al die ellende je paard weer goed te zien draven!! Het is net of hij nog beter draaft dan voor de blessure

Wel liep hij soms zo te kijken van: ik heb toch ongelooflijke zin om gigantisch te gaan bokken.. maar hij deed dat gelukkig niet (zal nog wel komen)
Nou, toen maar gestopt na 10 minuten, want langer mag niet en ik hield mijn hart al vast bang dat hij gek zou gaan doen, dus toen het goed ging, wou ik toch wel heel graag snel stoppen...