Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-01 13:16

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-01 13:16

Het lijkt me zo onbeschrijfelijk erg om de beslissing te moeten nemen om je paard in te laten slapen....

De eigenaren van de stal waar ik sinds 5,5 maand met Daida en Munji sta, hebben afgelopen dinsdag na een bezoek aan een kliniek besloten om hun 24-jaar oude paard Tessa in te laten slapen. Door een verkeerde beweging in de bak is er iets helemaal mis gegaan met een pees bij een van haar kogels... Haar andere pees was al heel slecht en ze heeft heel veel pijn. Aangezien het volgens die kliniek, een aantal veeartsen hebben ernaar gekeken daar, alleen nog maar slechter zal gaan met meer pijn hebben ze het moeilijke besluit genomen om haar vanmiddag om 13.00 uur in te laten slapen.

Het was gisteravond ook heel zwaar om afscheid te nemen terwijl ik het paardje pas een half jaar ken...
De eigenaresse heeft de hele avond in haar stal gezeten bij Tessa en haar allerlei pepermuntjes en worteltjes gevoerd.

Het blijkt maar weer.. een ongelukje kan in een klein hoekje zitten en hele grote gevolgen hebben. Ik hoop echt dat ik dit nooit hoef mee te maken. Maar ik weet dat het vroeg of laat zal gebeuren. Huilen

**Geplaatst**: 04-10-01 13:18

Geplaatst: 04-10-01 13:18

ik kan je denk ik alleen maar heel veel sterkte wensen dus dat doe ik dan maar. ik leef met je mee

**Geplaatst**: 04-10-01 13:50

Geplaatst: 04-10-01 13:50

Heel veel sterkte maar denk aan Tessa die daar stond met veel pijn. Dan weet je dat ze een goede beslissing hebben genomen Verdrietig

.

Een paard zien met veel pijn is ook niet leuk Huilen

.

**Geplaatst**: 04-10-01 14:35

Geplaatst: 04-10-01 14:35

wat stinkmodder. Maarja het gebeurt. Sterkte.

**Geplaatst**: 04-10-01 14:35

Geplaatst: 04-10-01 14:35

Ik weet precies hoe het voelt. En dat is helemaal niet leuk. Wens ze maar sterkte van me.

**Geplaatst**: 04-10-01 14:44

Geplaatst: 04-10-01 14:44

Ik denk dat het de allermoeilijkste beslissing in je leven is ongeveer. Hangt er ook een beetje van af hoe ziek een paard is en hoeveel pijn het heeft. Ik zou zelf in ieder geval tot het uiterste gaan om te kijken of een paard nog te redden is. Ik zou er toch nog meer vrede mee hebben als het paard al behoorlijk oud is. Ik was Razinda bijna kwijtgeraakt en zij was toen pas 2 jaar.

Brrr...ik kan alleen van de gedachte al gaan janken... Verdrietig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-01 14:55

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-01 14:55

Allemaal onwijs bedankt voor het medeleven...

Ik kan alleen maar hopen dat mijn paardjes nog heel lang meegaan. Het is voor Tessa ook het beste denk ik. Maar als zoiets bij mijn paardje zou gebeuren zou ik er ook alles aan doen om te kijken of ze eraan kan worden geholpen. En daarbij is het ook heel belangrijk om niet alleen aan jezelf te denken, maar vooral aan wat je paard moet voelen. Tegenwoordig kunnen we zowat alles in leven houden. Maar of dat het beste is.....

**Geplaatst**: 04-10-01 15:16

Geplaatst: 04-10-01 15:16

Helaas kunnen ze een hoop om een paard te redden Alleen kan ik het niet aanzien als mensen hun paard laten lijden omdat ze nog geen afscheid kunnen nemen Huilen

. Sorry klinkt misschien hard maar ik zie het gebeuren bij ons dat paarden al maanden op allerlei pijnstiller lopen omdat ze geen afscheid kunnen nemen. Ik heb dan verschrikkelijk veel medelijden met het beest

Ik zal altijd kiezen voor het belang van het dier en niet die van mezelf. Ik kom er wel overheen ook al is het niet leuk.

Mijn vorige hond had kanker in de kop. De DA wilde er van alles aan doen om haar te redden ze slikte veel medicijnen. Op een avond liep er bloed uit haar bekje en ik zag aan haar ogen dat het niet ging. We hebben haar gelijk weggebracht die avond ik kon het niet mee aanzien. Ik ben blij dat ik het gedaan achteraf. Ik mis haar nog steeds iedere dag Verdrietig

.

Nog een keer heeeeeel veel sterkte ermee envooral voor die eigenaren.

**Geplaatst**: 04-10-01 15:19

Geplaatst: 04-10-01 15:19

En ik kan het niet aanzien dat mensen soms hun paard 'zomaar' laten inslapen terwijl er nog genoeg te proberen was. Zo denk ik erover, ik vind dat je heel voorzichtig moet zijn met een paard zomaar in laten slapen, het is toch een leven dier waar jij over beslist dat ie dood moet.

Maar meesal kan je zelf wel het beste inschatten wanneer het genoeg is.

**Geplaatst**: 04-10-01 15:37

Geplaatst: 04-10-01 15:37

wat prisca en jura beschrijven is allebei erg. Je moet altijd redeneren vanuit het dier, wat daar het beste voor is. Ik zal mijn dier nooit opgeven voordat ik het alle kansen heb gegeven. MAar als het uitzichtloos wordt, moet ik toch de juiste beslissing nemen en daar eerst naar toegroeien. Maar je voelt je wel zo beroerd dan, dat is toch met geen pen te beschrijven.

**Geplaatst**: 04-10-01 16:03

Geplaatst: 04-10-01 16:03

Helemaal mee eens, niets meer aan toe te voegen!

**Geplaatst**: 04-10-01 17:17

Geplaatst: 04-10-01 17:17

He bah wat erg zeg! Heel veel sterkte ermee...
Denk idd dat dat het beste was voor Tessa was, omdat de pijn alleen maar erger zou worden en dat is niet eerlijk tegenover het paard, maar het is wel een hele moeilijke beslissing...

**Geplaatst**: 04-10-01 18:17

Geplaatst: 04-10-01 18:17

Vandaag is ook een heel lief paard bij ons op de manege ingeslapen. Hij liep heel moeilijk en hij heeft 2 weken in de kliniek gestaan en was nu iets van een week thuis. Het was zo'n schat van een paard. Ga vanavond naar de manege en ik wil eigenlijk niet langs zijn stal, maar bram staat er tegenover.

Wens ze maar heel veel sterkte...

Liefs ymke

**Geplaatst**: 04-10-01 22:46

Geplaatst: 04-10-01 22:46

Ach jee, wat rot Verdrietig

, maar ik ben het wel met Desiree eens , ik denk dat iedereen er "geestelijk" toch een beetje naar toe moet groeien.
Het maakt de beslissing alleen -helaas- niet makkelijker!

**Geplaatst**: 04-10-01 23:16

Geplaatst: 04-10-01 23:16

"Een ongeluk zit in een klein hoekje", ik weet helaas vreselijk goed hoe dit voelt Huilen

de dingen gaan soms verschrikkelijk snel.

je hebt gelukkig nog uitgebreid de tijd gehad om afscheid te nemen.

Als je met levende wezens werkt gebeuren dit soort dingen jammergenoeg. Heel veel sterkte gewenst.

en de rest is stilte...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-01 10:23

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-01 10:23

Allemaal heel erg bedankt!

Ymke, veel sterkte nog...

**Geplaatst**: 05-10-01 16:01

Geplaatst: 05-10-01 16:01

Citaat:
Op 2001-10-05 10:23, schreef Munji:
Allemaal heel erg bedankt!

Ymke, veel sterkte nog...

Dankjewel! Jij ook heel veel sterkte!!!

het is raar zo'n lege stal. Dan te bedenken dat ik zo'n maandje of 3 geleden nog op dat paard gereden heb. Zijn naambordje is eraf en alles is weg.

Groetjes Ymke

**Geplaatst**: 05-10-01 19:50

Geplaatst: 05-10-01 19:50

sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-01 10:24

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-01 10:24

Ik was gisteravond weer op de stal en het was zo'n raar gezicht om Tessa niet te zien. Ze hadden Tessa's dochter Gentle in Tessa's stal gezet, zo heeft ze nog wat aanspraak van Daida. Anders staat ze ook zo alleen.

Het inslapen is heel rustig gegaan... in het weiland... daar ben ik wel blij om dat ze heel vredig heen is gegaan. Ik heb ook wel eens gehoord dat paarden heel erg kunnen gaan tegenstribbelen. Maar het was allemaal heel rustig en dan hou je er toch een gevoel aan over dat dit het juiste was!

Gentle, nu ook drachtig, heeft haar hele leven (m.u.v. het afspenen natuurlijk) bij Tessa gestaan en hinnikt bij alles wat ze ziet. Ik geloof dat ze Gentle nog wel even naar Tessa hebben laten kijken toen ze dood was. Schijnt dat ze zich dan eerder realiseren dat hun maatje niet meer terugkomt. Maar ik weet niet of dat gewerkt heeft. Huilen

**Geplaatst**: 06-10-01 10:38

Geplaatst: 06-10-01 10:38

ik krijg werkelijk de rillingen over mijn lichaam als ik dit zo lees sterkte is wat ik kan zeggen Scheve mond

\