Geplaatst Vandaag naar stal, het waaide nog steeds flink. Padaula kreeg de laatste dagen weer 'babbels' dus zadel meegenomen, en erop geklommen.
Ik zat er toch wel een beetje tegenaan te hikken, maar het vertrouwen wat ik had opgebouwd met haar, is er nog! *lol*
Op een gegeven moment stonden we stil en ik praatte even met iemand, toen zag ze een iemand in de verte lopen met een fjordejaarling (dacht nog, tjee Nienke dat is een flinke tippel
)Ik voelde haar 'verstijven' en voelde haar hart gewoon door haar heen bonzen (en ook door mij heen), haar ogen stonden ook op steeltjes!
Maar dat bonzen dat had ik nog nooit gevoeld!
Ze was ook erg wakker toen ik verder ging rijden, was elke keer zeer wantrouwig bij de open deuren. Maar verder geen rare acties.
Ik heb niet veel gedaan, stap en een drafje met af en toe spelenderwijs een paar passen schoudervoor en een kontje naar buiten en beetje overgangetjes.
Ze voelde super aan!
Daarna heeft ze nog even buitengespeeld..
