Daar ben ik weer! Dit keer met een nieuwe serie waarin ik jullie graag meeneem in onze bijzondere reizen voor het Equine Legacy Project. Een conservatieproject waar we aandacht vragen voor zeldzame en uitstervende paardenrassen. Samen met Alieke en Valerie ben ik op reis geweest naar zeven plekken om ze vast te leggen in hun natuurlijke omgeving. We hebben dagenlang met fokkers, onderzoekers en lokale mensen opgetrokken om de paarden zo puur en natuurlijk mogelijk in beeld te brengen.
De reizen vergde diepgaand onderzoek, strakke planning, flexibiliteit en de juiste expertise. Maar na vijf jaar was het het allemaal waard want wij zijn ontzettend trots op wat we hebben mogen vastleggen en op het eindresultaat. Elke reis heb ik bijgehouden in een reis logboek. In deze serie deel ik daar stukjes uit om de echte behind-the-scenes te laten zien en jullie mee te nemen in hoe het was. Daar gaan we!
Stats
Periode: Oktober 2023
Temperatuur: 15-20 C
Photos: 12564
Interviews: 8
Beeldmateriaal: ~ 16 uur
Aantal km afgelegd: ~ 2503 km
Dag 1 – Roadtrip naar Tsjechie
Met volle koffers, boodschappentassen en gear reed ik om 17:00 naar Alieke en Valerie. De autorit was erg relaxed. Ik was totaal niet moe, de weg was rustig waardoor we vlot konden doorrijden naar Praag.

Dag 2 - De Kladruber ontmoeten
Om 05:30 kwamen we aan in het slapende Praag. We sliepen in de auto voor het gebouw omdat het hek pas om 7 uur open zou gaan. Ik appte onze eerste model of ze toevallig al wakker was. Dat was ze, en zodoende haalde Klara haalde me op en ik ging gewoon in m’n pyjama met haar mee naar stal. Haar paard was ook prachtig, een witte vliegenschimmel. Later die dag joinde Alieke en Valerie mij ook en deden we een interview met Klara en maakten we foto’s bij zonsondergang. Haar paard was een van de fijnste modellen om mee samen te werken.


Interview met Klara
Dag 3 - Nog meer kladrubers
Vroeg in de ochtend hadden we weer onze volgende shoot staan. Een kladruber met een 8 jarig meisje. De kladruber was zo geduldig met haar echt super schattig om te zien. Zelf mocht ik er ook nog even op zitten. ’s Middags hadden we een afspraak met Romana. Zij is een paardentrainer specifiek voor films. Zo heeft haar paard in een film gespeeld met Bradley Cooper!


Lekker uit proportie haha
Dag 4 - De bekende stoeterij JS Maneo
Deze dag verlieten we ons airbnbtje in Praag en gingen we richting het westen, naar Brno wat zo een 4 uur rijden is. We bezochten een van de bekendste kladruber fokkers in de wereld. JS Maneo. De plek was prachtig met een enorm chique kantine, chesterfield banken, vergaderruimte met grote ramen en uitzicht over de weides waar Kladrubers grazen. Gabi is een lieve vrouw die geen engels sprak dus met Kristyna die daar werkt, werd alles vertolkt. Ze heeft een prachtige plek met hengsten, maar wat nog gaver was, ze had een andere plek waar ze haar huis had in een vallei waar de merries en veulens de hele dag buiten staan. Daar hebben we uren gespendeerd en de Kladrubers zijn gigantische knuffelkonten.

Interview met JS Maneo

Dag 5 - Fotograferen bij Kastelen
Vandaag brachten we een bezoek aan een andere bekende fokker in Tsjechië, genaamd Dobrovsky. Zofie is een ontzettend lieve, oudere dame die de fokkerij runt samen met haar drie zoons. Haar zoon Jakob hielp ons fantastisch: hij riep de paarden, rende met ons mee en straalde enthousiasme uit. Het ochtendlicht, gecombineerd met de mist, was adembenemend en leverde prachtige beelden op. Absoluut een van mijn favorieten voor het boek. Terwijl Valerie Zofie interviewde voor het boek, genoten Alieke en ik van de zon, omringd door katten. ‘s Avonds stond er nog iets bijzonders op het programma. Bij het schitterende kasteel van Lednice, dat op de UNESCO-werelderfgoedlijst staat, kregen we toestemming om foto’s te maken met een Kladruber.



Dag 6 - Nog meer kastelen
We stonden weer vroeg op de stoep bij Zofie. De mist werkte dit keer iets minder mee, maar de sfeer was opnieuw geweldig. Daarna laadden we een van haar ster hengsten in de trailer en vertrokken naar kasteel Milotice. Zofie kent de beheerder goed. Na een prachtige shoot kregen we dikke zoenen van Zofie bij het afscheid en werden we er alle drie een beetje emotioneel van. Zo lief! Nadat ze was vertrokken, bleven wij nog even in het kasteel rondhangen. Toen werden we ineens geroepen door iemand vanuit het kasteel: “Do you want to look inside?” Het was Mirka, de beheerder van het kasteel. Ze gaf ons spontaan een gratis, enthousiaste rondleiding. We mochten hoedjes passen, selfies maken en ze vond het fantastisch om te zien wat we hadden vastgelegd. In de avond was het tijd om door te gaan naar onze laatste bestemming.



Castle Milotice
Dag 7 - Kladruby
Deze dag stond in het teken van Kladruby, een van Europa’s oudste paardenfokkerijen. Ze hebben een indrukwekkende laan met aan beide zijden uitgestrekte weides vol paarden. We werden ontvangen door Lucie, onze gids voor de dag, die de fotoshoots voor ons had gepland. We fotografeerden de paarden bij de prachtige architectuur en voor de koets met twee ruiters in strakke uniformen.


Dag 8 - Opgepikt door de politie
Omdat de Kladruber, ook in Nederland, als politiepaard wordt gebruikt, wilden we dat graag vastleggen. We belden daarom de politie om te vragen of dat mogelijk was, en ik kreeg een bijzonder enthousiaste reactie van een agent genaamd Jiri. Hij gaf ons het adres van een parkeerplek om hem daar te ontmoeten. Eenmaal aangekomen reed hij naar ons toe, draaide zijn raam omlaag en zei droogjes: “You’re not supposed to park here.” Daarna barstte hij in lachen uit om zijn eigen grap. Jiri had nog twee andere agenten gevraagd om met de Kladrubers door de stad te rijden, en die waren echt mega aardig. Ze waren heel relaxed en we gaven onze GoPro aan een van hen; hij deed alsof hij hem als een lolly aflikte, waarna ze allebei in een deuk lagen van het lachen. Ondertussen hield Jiri het verkeer tegen. Super handig! We vlogen even snel met de drone om de stad Pardubice mooi vast te leggen, maar na een minuut kreeg ik ineens een forced landing–alarm. Paniek, want de drone ging recht omlaag, midden op straat. De melding was dat ik niet zonder vergunning over de stad mocht vliegen. Jiri zei: “Just ignore the warning and fly it. You have my permission.” Deze agent was echt fantastisch.
Afsluitend deden we nog een interview met Jiri, die het allemaal geweldig vond. Voor de opnames moest het relatief stil zijn, en Alieke vroeg of ik voorbijgangers kon stilhouden. Jiri drukte zijn pistool in mijn hand en grapte: “Here, use this,” waarna hij stuk ging van het lachen (en ik geschrokken, haha). Hij nodigde ons daarna ook nog uit voor een tour door Pardubice en om de training vast te leggen die ze met de paarden doen. Deze training is ook te zien in onze documentaire.


Einde
En daarmee kwam onze laatste reis ten einde. We hebben zeven landen bezocht om zeven paardenrassen in hun natuurlijke omgeving vast te leggen. Wat een avontuur is het geweest. Het project begon als een passie, maar is flink uit de hand gelopen. Dankzij de lieve woorden van fokkers, die ons aanmoedigden om hun verhaal en dat van de paarden te delen, is het ons toch gelukt. We hopen dat je die passie zelf kunt voelen wanneer je door het boek bladert of de documentaire bekijkt. Benieuwd naar het resultaat? Neem vooral een kijkje bij mijn vorige topics! Hele fijne feestdagen gewenst en mocht je nog een kerstcadeau zoeken, bekijk zeker even onze website! Of volg ons op Instagram voor meer over het project!