Het begin van het jaar was het best mooi maar viel er ook sneeuw en was het best koud soms.
We wandelde wat in de omgeving.
Ik was begin december uitgevallen met een hart die in rust een hartslag van 180 gaf, stress tot over mijn oren en allemaal lichamelijke klachten.
Dus eigenijk had ik geen Mando energie, überhaupt geen energie dus deze tutmomentjes waren kadootjes.

Het was ook best koud.

Zelfs sneeuw.


Maar ook het jaar dat je in februari 23 werd.

Ik merkte dat ondanks de tandarts je wel wat raar at maar ook dat je niet goed liep links achter.
Naar Wolvega voor kreupelheidsonderzoek en tandarts.
Je zakt soms door je knie en issues met je tussenpees dus... pensioen.
Kies doormidden dus die er ook uit laten halen.



Mijn paps van 85 die met je loopt te wandelen.

Rondje stappen op je kan af en toe nog wel maar ik moest wel de beslissing nemen om je op pensioen te zetten.

Eigelijk is het heel snel gegaan maar heb ik je 1 november verhuisd naar een pensioen plekje.
Dinsdag wezen kijken, zaterdag verhuisd.
Mijn trailer was ondertussen ik verkocht maar ik heb je er wel mee verhuisd.
Alles een laatste keer, dat is zo confronterend.
Voor mij is dit te snel gegaan want hoezo met pensioen dus ik heb er wel even last van gehad.
Je sluit weer een periode af en Mando heeft er minder moeite mee dan ik.



Je had nu een vriendinnetje, dacht ik, maar helaas is ze je gaan opjagen dus zijn jullie uit elkaar gehaald.

Mando heeft het prima naar zijn zin, geniet van de rust en aandacht en ik hoop dat ik nog heel lang stalgeld mag betalen want dat betekend dat hij er nog heel lang mag zijn
Dikke knuffel van Mandootje en tot volgend jaar.
