Geplaatst Daar ben ik weer! Dit keer met een nieuwe serie waarin ik jullie graag meeneem in onze bijzondere reizen voor het Equine Legacy Project. Een conservatieproject waar we aandacht vragen voor zeldzame en uitstervende paardenrassen. Samen met Alieke en Valerie ben ik op reis geweest naar zeven plekken om ze vast te leggen in hun natuurlijke omgeving. We hebben dagenlang met fokkers, onderzoekers en lokale mensen opgetrokken om de paarden zo puur en natuurlijk mogelijk in beeld te brengen.
De reizen vergde diepgaand onderzoek, strakke planning, flexibiliteit en de juiste expertise. Maar na vijf jaar was het het allemaal waard want wij zijn ontzettend trots op wat we hebben mogen vastleggen en op het eindresultaat. Elke reis heb ik bijgehouden in een reis logboek. In deze serie deel ik daar stukjes uit om de echte behind-the-scenes te laten zien en jullie mee te nemen in hoe het was. Daar gaan we!
Stats:
Land: Puerto Rico, Verenigde Staten
Dagen: 13 dagen
Periode: Mei 2023
Temperatuur: 28-35 C
Photos: 12,240
Interviews: 11
Beeldmateriaal: ~ 22 uur
Aantal km afgelegd: ~ 9811 km
Dag 1. Rennen voor ons leven
De dag begon zoals veel grote avonturen: te vroeg, met te veel bagage, en natuurlijk een onverwachte wending. We waren goed voorbereid, maar Schiphol had andere plannen. Het check-insysteem lag eruit, dus daar stonden we met vijf medewerkers achter één scherm, die probeerden te achterhalen wat er misging. Onze vlucht naar Madrid vertrok uiteindelijk met een uur vertraging. Geen ramp, zou je denken. Maar door die vertraging bleef er nog maar een half uur over om over te stappen naar onze vlucht naar San Juan. Het moment dat we aankwamen in Madrid zijn Alieke en ik als gekken door het gigantische vliegveld gerend, met zware camera-uitrusting op onze rug. Het vliegveld was zó groot dat we zelfs een metro moesten nemen naar een ander terminal. Toen we hijgend bij de gate aankwamen, zagen we nog nét hoe het vliegtuig vertrok. De volgende vlucht was pas de dag erna, dus helaas moesten we meteen al een dag missen. Gelukkig regelde de luchtvaartmaatschappij een hotel en maaltijden. We baalden, maar zoals veel dingen in het leven is het accepteren en weer door.
Alieke en ik wachtend op onze shuttle naar het hotel nadat we onze vlucht hadden gemist in Madrid
Dag 2. Ondervraagd door de douane
Terwijl Alieke en ik op dag twee opnieuw richting Puerto Rico vlogen, had Valerie haar eigen avontuur: ze zat op een vlucht vanuit India, maar drie uur boven de oceaan besloot het vliegtuig vanwege een probleem aan de vleugel tóch terug te keren naar Tokyo. Haar volgende vlucht? Ook pas een dag later. Alieke en ik haalden dit keer gelukkig wél onze vlucht en landden negen uur later op Puerto Rico. Alleen… eenmaal aangekomen werd ik er bij de douane uitgepikt. Twee agenten met Spaans temperament namen me apart en begonnen me stevig te ondervragen. Twee uur lang werd ik vastgehouden, en gingen ze ook volledig door mijn telefoon heen. Ik stond helemaal stijf van angst dat ik wellicht weer terug naar Nederland werd gestuurd. Het probleem? Met al mijn camera gear wilden ze zeker weten dat ik niet van plan was om “illegaal” te werken in Amerika. Uiteindelijk geloofde ze mij en lieten ze mij eindelijk gaan. Alieke & Viveca hadden mij inmiddels vaak gebeld want zij wist niet waar ik heen was en mijn telefoon was natuurlijk in beslag genomen. Buiten stond Viveca met elke medewerker te vechten om mijn vrijlating te eisen haha. Zij is een fokker die zich specialiseert in zeldzame kleuren binnen het ras, en wij mochten bij haar logeren. Je kan je voorstellen dat ik die nacht niet goed heb geslapen
Dag 3. Mango’s en merries
’s Ochtends vertrokken we naar Viveca’s farm, ten zuiden van San Juan. Viveca is 75 jaar en leeft echt volledig voor haar dieren. Haar boerderij is gigantisch, met uitgestrekte velden en meer dan 3000 mangobomen. Uiteraard hebben we daar flink van gesmuld. Zowel wij als de paarden. Ik had nog nooit in mijn leven zó veel mango’s bij elkaar gezien. Wat haar paarden zo bijzonder maakt zijn hun zeldzame kleuren binnen het ras: cremello’s, buckskins en palomino’s. Haar cremello hengst, Sueño de Paz, is zelfs een van de twee ter wereld met die specifieke kleur. Deze eerste dag op de farm was ook een moment om bij te komen van de lange reis. Puerto Rico is warm en benauwd in mei, met een vochtige zeelucht die je op je huid voelt. Maar wát hebben we genoten van die eerste dag op haar farm.
Met Viveca avondeten
Dag 4 & 5. Dagen vol schoonheid
De dagen die volgden stonden volledig in het teken van Viveca’s prachtige paarden. We begonnen met een zonsopkomstshoot, al leek de zon zelf liever onder de wolken te blijven. Ondanks dat hadden we een dag vol indrukwekkende shoots: een ruiter in traditionele kleding, spectaculaire hengsten die vrij rondgalopperen, paarden tussen de mango- en jackfruitbomen, en jonge jaarlingen die speels steigerden. Het was echt een genot om te fotograferen. En met de stalmedewerkers communiceerden we via Google Translate met veel gelach en weinig grammatica.
Dag 6. De rest van het eiland verkennen
Op deze dag namen we afscheid van Viveca. We bedankten haar uitgebreid, waarop ze verbaasd vroeg: “Bedankt waarvoor?” Ik antwoordde: “Voor alles.” Waarop ze ons alle drie, met een traantje in der ogen, een stevige knuffel gaf. Kort daarna werden we opgehaald door Eduardo, de voorzitter van de Paso Fino Association en de man die onze hele reis had helpen plannen. Eduardo nam ons mee op sleeptouw, kriskras over het eiland, langs de mooiste paarden en meest adembenemende landschappen. Eén van de meest bijzondere shoots vond plaats bij Cabo Rojo. Een iconische vuurtoren omringd door spectaculaire kliffen. De hengst die we daar vastlegden was uitzonderlijk braaf, en we konden er unieke foto’s maken die wellicht mijn favorieten zijn in het boek.
Vuurtoren Cabo Rojo
Dag 7. Wetenschap
De volgende dag bezochten we de Universiteit van Mayagüez, waar we twee ontzettend vriendelijke professoren interviewden. We leerden enorm veel over de genetica van het ras, de unieke gangen en de bijzondere 'tiger eyes'. Dit stuk is een heel interessant en leerzaam onderdeel geworden in onze documentaire. Voor ons was het belangrijk dat het project niet alleen uit mooie plaatjes bestond, maar ook educatief waardevol zou zijn. We willen dat mensen begrijpen waarom dit ras zo bijzonder is en waarom het behouden moet worden.
Dag 8 & 9. Puerto Ricaanse stranden
Die ochtend hadden we een droom van een shoot aan het strand. Het zand was wit, het water turquoise, en de zon scheen een gouden gloed op de vacht van het bruine paard. De eigenaar was ontzettend vriendelijk en werkte heel fijn mee. We fotografeerden ook een bekende palominohengst en kregen zelfs de kans om hem even te rijden om de unieke gang van de Paso Fino zelf te ervaren. Ik kon alleen maar giechelen. Je wordt een beetje door elkaar geschud, maar tegelijkertijd is het verrassend soepel. Je voelt de kracht van het paard, maar het is ook weer heel smooth. Heel apart om te beschreven. Het is bijna een dansende sensatie. Na de shoot genoten we nog even van het landschap en de omgeving, maar het werd al snel drukkend warm.
Dag 10. Levenswijsheid
Gelukkig was het daarna tijd voor wat welverdiende rust. Bij aankomst bij Eduardo werden we hartelijk ontvangen door zijn vrouw, Lizette. Hun huis is gebouwd op een helling, met een balkon dat uitkijkt over de toppen van bananenbomen. Je hebt het gevoel dat je midden in de jungle hangt, omgeven door groen, vogelgezang en gezellige lichtjes. Het voelde als een klein paradijs. Tijdens een gesprek vroeg Lizette me plotseling: “Wat is jouw doel in het leven?” Ik had op dat moment geen duidelijk antwoord. Ze vertelde dat haar doel simpelweg is om er te zijn voor de mensen van wie ze houdt. Eenvoudig en inspirerend. Dat gesprek met haar kwam precies op het juiste moment. Het was precies wat ik nodig had. Het is bijzonder hoe het leven je altijd de juiste mensen laat ontmoeten die, vaak zonder het te beseffen, waardevolle stukjes levenswijsheid met je delen.
Dag 11. Bijzondere kleuren
Vandaag stond in het teken van bijzonder gekleurde paarden: een roan, een bonte en een sabino. Nora, de eigenaresse, was ontzettend aardig en doet veel aan horsemanship met haar paard. Ze is ook te horen in onze podcast, want ze heeft een fijne stem en is leuk om naar te luisteren. Je vindt de aflevering op Spotify onder ‘Equine Legacy Project’. In de avond hadden we een groot feest met allemaal Paso Fino eigenaren. Het vond plaats op een prachtig landgoed, direct aan het water met uitzicht op de skyline van San Juan. We konden daar ook nog paarden fotograferen, al werd ik ondertussen compleet lek geprikt door de muggen. Er was een pasgeboren veulentje waar ik lang bij heb gezeten, zo lief. En als kers op de taart werden we beloond met een enorme regenboog aan het einde van de dag. Die foto heeft uiteraard een plekje in het boek gekregen.
Met Nora de podcast opnemen
Dag 12. Het regenwoud in
Deze dag was totaal anders dan de stranddagen, want we trokken het binnenland van Puerto Rico in. We bezochten Carabalí, een groot natuurpark waar we door de eigenaar in zijn jeep werden meegenomen naar de mooiste plekjes om de paarden vast te leggen. Het voelde alsof we midden in de Amazone waren beland. Het park trekt duizenden bezoekers per jaar en er is van alles te beleven, van paardrijtochten tot ritjes in een ATV. Een avontuurlijke en indrukwekkende dag die weer een heel andere kant van het eiland liet zien.
Dag 13. Afscheid nemen
We sloten onze tijd in Puerto Rico af bij Campo Rico, een indrukwekkend landgoed waar onder andere scènes van Wakanda zijn gefilmd. De dag stond opnieuw in het teken van prachtige paarden en warme mensen. Zoals altijd hadden de Puerto Ricanen er een klein feestje van gemaakt, omringd door bekenden, veel gelach en een fijne sfeer. ’s Avonds was het dan het einde en was het tijd om afscheid te nemen. Toen we Eduardo een handgeschreven bedankbrief en kadootje overhandigden, kreeg hij tranen in zijn ogen. En wij ook
Einde
En daarmee kwam onze reis door Puerto Rico tot een einde. We hebben echt het hele eiland gezien waar we steeds van plek naar plek gingen. Wat was super intensief maar wat hebben wij veel bijzonders meegemaakt. We hopen dan ook dat je het zelf kunt voelen wanneer je door het boek bladert of de documentaire bekijkt. Benieuwd naar het resultaat? Neem vooral een kijkje bij mijn vorige topics!
In de volgende post neem ik jullie mee naar onze vierde reis: Kentucky, waar we de prachtige Mountain Pleasure Horse vastleggen. Of volg ons op Instagram voor meer over het project!
