Vandaag de dag kan Rock heerlijk 24/7 paard zijn op het fijne plekje waar we nu bijna 5 jaar staan. Het rijden heeft bij mij door een burn-out de afgelopen 2,5 jaar op een heel laag pitje gestaan maar nu ik voor mezelf de druk er af heb gehaald kunnen we er ook weer van genieten. We moeten niets en bekijken het per dag. Misschien zit ik er 1 of 2 keer per week op, soms is dat weer weken niet. Genieten doen we sowieso wel. Rock heeft tegenwoordig ook een nieuwe rol als kinderpony, voor de dochters van zijn verzorgster. Die rol pakt hij ook vol verve op, ik geniet met volle teugen als hij weer tuigloos met die meiden door de bak gaat.
Lief, zacht en humor zijn de woorden die hem omschrijven en waar ik hopelijk nog minimaal het dubbele aantal jaren van mag genieten!
De verkoopfoto waar ik in juni 2015 voor viel:

De eerste dagen thuis, van bang voor de wereld naar leren vertrouwen.

Kleine stapjes


We leerden elkaar steeds beter kennen.





We konden samen alles aan maar één ding bleef moeilijk: hij had grote angst voor de ruiter. Met de juiste hulp is hij een hele betrouwbare rijpony geworden maar de volgende hindernis was mijn eigen angst die verlammende vorm had aangenomen.
Dus ook daar leerden we met kleine stapjes in te groeien samen.











Vorig jaar was hij er uiteraard bij op onze bruiloft


En gister hebben we nog wat herfstplaatjes gemaakt, gewoon thuis op de track.




Op naar de volgende 10 jaar!

