Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : Gisteren, 17:25

Van een ster naar een nieuwe zon.

Geplaatst door de TopicStarter : Gisteren, 17:25

Waar beginnen met een verhaal?

Mijn zus en ik hebben voordien 3 paarden gehad. Maar dat is niet het begin.

Onze militaire manège was opnieuw opgestart in 2011 (of een jaar eerder/later). Omdat het van de militairen was, waren er maar weinig manège paarden. Het maximale aantal paarden waren er maar 10-12 max.

De karakters van de paarden waren de eerste dag totaal onbekend. De paarden waren van organisaties, privé mensen die geen tijd hadden of hun paarden te moeilijk vonden.

Daar waren we dan de eerste keer. We waren met een paar ruiters van de vorige keer voor de naam veranderingen. We mochten ieder een paard kiezen en klaar maken.

Al vanaf de eerste dag viel me het kleine witte paardje op in de stal. Nog wat schraal. Geen bespiering. Maar ergens hadden we elkaar al opgemerkt. Echter was hij en de zwarte ernaast nog niet klaar om bereden te worden. Nog in training. Dus een ander paardje moeten kiezen.

Mijn eerste les daar terug was op zo een lieve Arabier kruising merrie Laura. Die deed rustig jaar toertje. Niet onder de indruk van niks. Karakter omschrijving na de les: de betrouwbaarste van de hoop. Gaf vertrouwen, rustig. Een kindje kon er mee weg rijden.

Mijn zus aan de andere kant had haar handen vol met een grote vos ruin. W. De Mary. Een paard met gangen. Zwevend liep die heel de piste door. Maar het was duidelijk waarom de eigenaar hem in bruikleen gegeven had. In de gallop schoot die weg. En carrière als een renpaard kon die toen wel aan.

Na een maand ging de les niet zo goed op een d-pony. Onze lesgever zei toen dat ik moest wisselen met die kleine witte. Die kleine witte had zich al een half uur, met alle pogingen van de ruiter, niet bewogen. Hij keek alleen maar naar de banken van de toeschouwers. Met grote ogen en geen zin om er langs te gaan. Dus zo kwam ik de eerste keer met D in contact. We wisselde, ik stapte op ..... En direct voelde ik een soort connectie. We verstonden elkaar. Een beetje een voorstelling alsof er een gloed van afkomt. (Of zoals Harry Potter als hij zijn toverstok gevonden heeft) Direct ging hij vooruit. Wel telkens een grote bocht voorbij de toeschouwer, maar dat gaf niet.

Sindsdien waren we elke les een team. We groeiende naar elkaar. Elke les gingen de beter langs de toeschouwer. Hij was nog groen buiten zadelmak. Sturen was nogal hoekig. Maar maakt het uit?

Mijn zus moest op de kleine zwarte daarna. Normaal ook voorbestemd voor mij, maar door een operatie aan de hand lag ik er een paar lessen uit. Elke keer had de manege me wel D om wat grondwerk voor een uur mee te doen. De zwarte stond bekend als zadelmak gemaakte op wandelen maar had de neiging om gewoon de piste uit te lopen. Echter had ook hier mijn zus en M een directe klik. Wij reden sinds dan op de 2 jonge paarden. En bij toeval, die 2 waren onafscheidelijk. Als broeders.

Nu waren ze wel zo verschillend als hun kleur. Zwart en wit. Een 'boer' en een 'gentleman', druk en kalm, een held en een watje, ..... Beide waren adoptie paarden van een organisatie.

Waar dat D door een kleine sprong zorgde dat je zonder zadel op zijn rug bleef als je er dreigde af te vallen, mag mijn zus er meestal af. Zeker bij het naast elkaar aan galopperen. Als ik mijn ogen terug opende was M naast ons aan gallo-peren zonder mijn zus.

Na een 2-3 jaar ging echter de manege door omstanders dicht. Zij verhuisde naar een andere manege, werden dan even geadopteerd, terug gebracht, enzovoort. We bleven de paarden volgen.

In maart 2017 hebben we ze kunnen adopteren. Ze kwamen vrij verwaarloosd bij ons toe. M was rap opgeknapt, moest zelfs terug op dieet na 2 maand. D deed er langer over. We boekte grote vooruitgang samen met onze lesgever. Ze werden sterker, soepeler en beter.

Maar toen sloeg noodlot toe. D kreeg waarschijnlijk longkanker. Op 6 weken was hij van de eerste symptomen tot de nacht dat hij overleden is hard achteruit gegaan. Er kon niks aan gedaan worden testen, onderzoeken, spuiten, dierenarts, .... Te korte tijd. Een waardig afscheid heeft hij gekregen in de vorm van afzonderlijke crematie. Veel personen die denken dat je gek bent. Maar een vriend, een soulmate laat je niet zo liggen. De zelfde dag werd hij dan ook weg gehaald omdat dat te voorkomen. Hij staat nu op onze kast. En de rest van de assen denk ik te strooien op zijn verjaardag.

M.bleef achter. Na een paar weken geprobeerd een andere paard er bij de zetten maar die kickte hij de weide uit na een dag. Zelfde na een aantal weken met onze andere ruin. Deze staat apart wegens voedingsnijd met graan. Het was de bedoeling ze overdag samen te zetten en 's avond apart. Dat is dan mislukt.

Maanden later, in september heb ik hard getwijfeld bij de aankoop van een nieuw paard. Was het te vroeg? Zal ik er de zelfde connectie mee hebben? Wat als? Omdat het een redelijke goede kans was voor deze merrie, heb ik haar dan toch gekocht. Al moet ik zeggen dat ik tot vandaag beetje twijfel. Wel een twijfel met aan de ene kant een goed gevoel, niet zoals met D maar toch. Aan de andere kant, ruim ik D dan in? Vanaf begin december komt ze naar ons toe.

Over haar vertel ik een andere keer. Lange inleiding voor een nieuw begin?

**Geplaatst**: Vandaag, 08:33

Re: Van een ster naar een nieuwe zon.

Geplaatst: Vandaag, 08:33

Fijn dat jullie de paarden hebben kunnen adopteren uiteindelijk, volgens mij kunnen paarden geen longkanker krijgen. Wellicht waren het melanomen? Blijft triest in ieder geval.