Geplaatst 
Zo, nu kun je doorscrollen naar de foto's 
Wil je ook graag de langere versie van dit verhaal weten? 
Lees dan hieronder verder!In maart 2024 verhuisde ik samen met mijn vriend van Friesland naar Zweden. Hoewel we in Friesland eigenlijk ook best veel rust en ruimte hadden, wilden we graag nóg meer rust en ruimte. En meer natuur, met in het bijzonder bos. Het plan om naar Zweden te verhuizen bestond al een tijdje en we hebben het steeds concreter gemaakt, tot we dus zo'n 1.5 jaar geleden daadwerkelijk zijn vertrokken.
Ik heb destijds besloten om mijn paard, Elfina, in Nederland te laten. Het doel was om in Zweden een huis te kopen waar ze aan huis kon komen te staan en ik wilde voorkomen dat ze in een korte tijd meerdere keren moest verhuizen. Daarnaast kon ik in Zweden ook niet direct een plek vinden waar ze het beter zou hebben dan haar plek in Nederland, dus vond ik het de beste en eerlijkste keuze naar haar toe om haar op haar vertrouwde plekje te laten staan. Een stalgenootje nam de zorg op zich en ik volgde alles goed op zo'n 1600 kilometer afstand.
We hebben inmiddels een huis gekocht en er is ook ruimte om paarden aan huis te houden, maar de voorzieningen waren er (nog) niet. Het idee was om deze zomer een nieuwe schuur te gaan bouwen, waar o.a. stallen in zouden komen. In Zweden gaat echter alles een stukje (zeg gerust: heel veel...) trager dan in Nederland, dus je raadt het al: er staat nog geen stal.
Het gemis werd echter steeds groter en mijn connecties hier in Zweden zijn gegroeid, waardoor er ruimte kwam om haar hier op een prachtig plekje te kunnen stallen. Dat proces is enorm snel gegaan: het gesprek over de stalling tot het moment dat ze hier stond, nam slechts 3 weken in beslag
Een enorm stressvolle periode, want er moest in korte tijd heel veel geregeld worden. Transport, hooi, bodembedekking, en het belangrijkste: een maatje.Er stonden namelijk verder geen paarden op de plek waar ze zou komen te staan. Enerzijds fijn, want dat betekende dat ik het allemaal helemaal kon gaan doen en inrichten zoals ik dat zelf zou willen
Maar goed, ik heb maar 1 paard en een paard alleen is natuurlijk niet oké. In 3 weken even een paard kopen in een land waar je niet bekend bent met de paardenmarkt, is echter ook niet een makkelijke opgave.Ik heb toen heel brutaal een oproepje in een plaatselijke Facebook-groep geplaatst. Vanuit daar heb ik een oplossing kunnen vinden: een leenpaard. Ik vind het echt zo enorm bijzonder, want iemand die ik niet ken, heeft mij dus 1 van haar paarden toevertrouwd om Elfina gezelschap te houden. Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat ik daar echt enorm dankbaar voor was (en ben!). Elfina wordt nu dus vergezeld door Viol, een 20-jarige gepensioneerde draver.
17 september was het dan zo ver, Elfina kwam aan! Ze is vervoerd met HDV Transport en ze hebben dat perfect gedaan. De reis was natuurlijk best lang, maar er is super voor haar gezorgd
Elfina is eigenlijk vanaf moment 1 bijzonder relaxed geweest op haar nieuwe plek. Dat heeft mij enorm verbaasd, want ze is van zichzelf best wel een nerveus typetje. Maar het was natuurlijk super fijn om te zien dat ze hier goed op haar plek is Ze staat nu dus samen met Viol op een ruime paddock met een schuilstal. Ook zijn er stallen beschikbaar, dus ze kunnen ook 's nachts op stal als dat nodig of wenselijk is. Ik voer ze onbeperkt hooi uit slowfeeder-netten. Al met al eigenlijk helemaal zoals ik paardenhouden in gedachten heb, dus we hebben echt een perfect plekje gevonden! De allergrootste plus is dat het direct aan het bos ligt, met kilometers aan prachtige zandpaden. We hebben het rijden nu ook weer rustig opgepakt en jeetje, dat is wel echt genieten hoor. Friesland is plat en weinig bebost, dus het is heel bijzonder om nu in zo'n omgeving te wonen en paarden te houden.
Zo, als je het verhaal tot hier hebt gelezen: heel erg bedankt
Mocht je nog vragen hebben over mijn/ons leven hier, stel die dan gerust En dan nu de foto's!
Dat het nu dan ook echt gewoon kan, is wel heel bijzonder! 
