Geplaatst Daar ben ik weer! Dit keer met een nieuwe serie waarin ik jullie graag meeneem in onze bijzondere reizen voor het Equine Legacy Project. Een conservatieproject waar we aandacht vragen voor zeldzame en uitstervende paardenrassen. Samen met Alieke en Valerie ben ik op reis geweest naar zeven plekken om ze vast te leggen in hun natuurlijke omgeving. We hebben dagenlang met fokkers, onderzoekers en lokale mensen opgetrokken om de paarden zo puur en natuurlijk mogelijk in beeld te brengen.
De reizen vergde diepgaand onderzoek, strakke planning, flexibiliteit en de juiste expertise. Maar na vijf jaar was het het allemaal waard want wij zijn ontzettend trots op wat we hebben mogen vastleggen en op het eindresultaat. Elke reis heb ik bijgehouden in een reis logboek. In deze serie deel ik daar stukjes uit om de echte behind-the-scenes te laten zien en jullie mee te nemen in hoe het was. Daar gaan we!
Stats:
Land: India, Rajasthan
Dagen: 9 + 5 dagen vakantie
Periode: Februari 2023
Temperatuur: 25-30 C
Photos: 16,240
Interviews: 9
Beeldmateriaal: 18 uur
Aantal km afgelegd: 13510 km
Dag 1 - Van Schiphol naar New Delhi
Vandaag begon ons eerste internationale avontuur vroeg. Valerie en ik komen beide uit Lelystad dus matchend in joggingsbroek stapte we de overvolle trein in richting schiphol. Alieke meette we daar en met zijn drieën waren wij ready om de lange overtocht te maken. Inchecken ging verrassend soepel, net als de douane. Na een 3 uur durende overstap in Heathrow vlogen we 9 uur naar New Delhi. Slapen lukte maar half, maar alles bij elkaar ging de tijd best snel en kregen we alvast een introductie van het heerlijk indiase eten.
Dag 2 - Koeien en afval
En daar stonden we dan, eindelijk in India! De reis hadden we van tevoren afgestemd met Mallyka en zij had een chauffeur voor ons geregeld: Jamal, een supervriendelijke man met een grote glimlach. En we waren haar daar meteen dankbaar voor, want Alieke werd gelijk het diepe ingegooid in een complete cultuurshock wat het verkeer is. Auto’s reden kriskras door elkaar, verkeersregels zijn alleen een suggestie en ondertussen moest je ook nog om koeien heen zigzaggen. Na een uur kwamen we veilig aan bij Mallyka in Gurgoan. Ze ontving ons zó hartelijk met grote knuffels alsof ze ons al jaren kende. Met een volle bak en koffers op het dak begonnen we aan onze 7 uur durende reis naar een klein dorpje genaamd Dundlod waar haar vader en paarden verblijven. Wij hadden eigenlijk een huisje verwacht op het platteland. Wat we aantroffen? Een gigantisch fort. Bij aankomst stond er een compleet team klaar om ons te verwelkomen. We raakten er regelmatig verdwaald want het telde wel 54 kamers! En die kamers waren ook enorm met badkamers groter dan studentenkamers. De dag sloten we af met heerlijk avondeten op het terras onder de sterren.
koetjes liggend
de vader van Mallyka en de voorzitter van de Indigenous Horse Society of India
Dag 3 - Ontmoeting met de Marwari
De volgende ochtend was het eindelijk zover: we gingen de paarden ontmoeten met die iconische, gekrulde oortjes. Met z’n drieën werden we achterop een jeep naar de stallen gebracht. Onderweg reden we door stoffige straatjes en langs muren vol prachtige fresco’s. En ook hier moesten we nog steeds veel koeien ontwijken. Bij de stallen stonden de paarden ons al op te wachten. Ze stonden allemaal samen in een grote paddock, waar ze met elkaar kroelde, scharrelden en te slapen in de ochtendzon. Wij namen natuurlijk uitgebreid de tijd om kennis te maken, te aaien, en vooral te genieten. ’s Avonds trokken we met een groep de ‘woestijn’ in. Met een ondergaande zon en opstuivend zand was het een schouwspel die je niet zo snel in Nederland zou vinden!
Dag 4 - Foto’s bij Cenotaphs
Vandaag wilden we de paarden vastleggen tijdens zonsopkomst. Nog half slapend hing ik uit de jeep, en precies op het juiste moment wist ik een foto te maken waarbij de zon exact tussen de gekrulde oortjes van het paard viel. Die foto staat op onze Instagram. Zo zie je maar weer dat de mooiste shots soms geheel ongepland zijn. In de middag interviewden we Francesca en Bonnie, twee voorzitters van de Indian Horse Society Association die zich inzetten voor het behoud van het ras. Zo zei Francesca’s iets heel moois: ‘Geen enkel ander ras heeft zo een complex DNA als de Marwari en de geschiedenis van India kan je erin teruglezen’. Na het interview gingen we een hele bijzondere shoot doen. Helemaal opgetoogt in traditionele kleding liepen we met Mallyka met haar merrie naar de cenotaphs. Dit zijn historische graftombes voor belangrijke figuren uit de regio. We trokken veel bekijks vanuit het dorp want de setting was erg bijzonder. Dit is wellicht dan ook een van mijn favoriete series in het boek!
Dag 5 - Meditatie en rust
Tijdens ons hele verblijf konden we op elk moment spontaan paarden vastleggen. We legde samen de Marwari vast in bijzondere settings, met indrukwekkende hengsten die unieke aftekeningen hadden. Eén van de shoots vond zelfs plaats midden in een galopperende kudde, bij zonsopkomst, terwijl het zand rondom ons opstoof. Maar naast alle shoots en kunst was er ook tijd voor ontspanning en rust. Dit maakte we mee tijdens een meditatiesessie onder leiding van Mallyka die zij vaak tijdens haar retreat geeft. De natuurgeluiden, het zachte zonlicht, de zachte snuffels van de paarden, wij zijn even helemaal tot rust gekomen in de chaos wat het project soms met zich meebrengt. Valerie waren we ineens weer kwijt, die vonden we slapend tussen de paarden in ultieme zen-modus.
Dag 6 - Henna en Marwari
Vandaag gingen we langs bij Devendra, de oom van Mallyka. Hij runt een hotel en doet paardrijsafari’s. Hij had een groot veld waar hij een voor een zijn hengsten voor ons showde en die hadden de tijd van hun leven. Ook was er net die week een veulentje geboren. Zoals gebruikelijk in India kreeg de merrie henna op haar voorhoofd en voetjes als teken van voorspoed, en ook het veulen werd versierd met henna én een klein gelukskettinkje. Alsof dat nog niet schattig genoeg was, had het veulen ook nog eens perfect hartvormige oortjes (je raadt het al: de foto staat op onze Instagram). Daarna deden we een interview waarin Devendra prachtig vertelde over wat het ras betekent voor hem en voor India. Tijdens de lunch kregen we een heerlijke samosa voorgeschoteld, maar het was zo spicy dat Alieke en ik allebei zaten te huilen. We bleven daar tot in de avond, precies op het moment waarop elke dag, tijdens zonsondergang, de paarden vanzelf van het veld terug naar de stal rennen voor hun avondeten. Het is een bijzonder spektakel: een wolk van stof, denderende hoeven en galopperende silhouetten in het gouden licht. Een indrukwekkend gezicht dat je niet snel vergeet (ook omdat je camera daarna helemaal onder het stof zit).
Dag 7 - Havelli
De volgende ochtend stond er weer een bijzondere shoot op de planning, dit keer bij een haveli wat een prachtig oud landhuis is voor rijke families. Een bruine hengst stond al opgetuigd klaar, met een stalhulp in uniform en tulband en hij vond het fantastisch. Na de shoot bezochten we een tempel, deden een meditatiesessie en volgden een bangle-workshop waar we zelf armbanden maakten. Naast al het werk vonden we het belangrijk om ook echt te ervaren wat India buiten de paarden om te bieden heeft.
Prachtige haveli
Alieke bangle-workshop
Dag 8 - Aardige stalhulpen
Op onze laatste dag in Dundlod interviewden we Mallyka die met veel emotie haar verhaal en dat van haar familie deelde. Ze vertelde over de geschiedenis van het ras en over haar band met de dieren. De stalhulpen hebben ons tijdens het verblijf enorm goed geholpen en bij afscheid gaven we iedereen een zak stroopwafels. Ze wilde heel graag een groepsfoto met ons ter herinnering. Iedereen had zich ook speciaal aangekleed voor de foto in plaats van de gewoonlijke werkoutfits. ’s Avonds gingen we zelf een keer ervaren hoe het is om op een Marwari te rijden. Mijn paard was een buckskin merrie met een attitude maar ik heb erg genoten want we reden tijdens zonsondergang. De paarden reden erg comfortabel te rijden en het landschap is totaal anders. Eenmaal thuis hadden wij ons laatste avondmaal in het fort. De grote baas van het fort was die ochtend vertrokken voor twee weken dus het personeel had hun uniform ingeruild voor chillkleding, en ze roddelde luidkeels over de gang van zaken waar wij enorm van hebben genoten haha.
interview met Mallyka
groepsfoto met de stalhulpen
Einde
En daarmee kwam onze reis door India tot een einde. In New Delhi vierden we nog Holi en beleefden we de nodige laatste avonturen. We hebben onze proefpupillen verschroeid met pittige maaltijden, en genoeg chai thee gedronken om een heel jaar vooruit te kunnen. India was een bijzondere reis. De kracht van de Marwari, gecombineerd met de rust en spiritualiteit die ze uitstralen, is eigenlijk niet in woorden te vangen. We hopen dan ook dat je het zelf kunt voelen wanneer je door het boek bladert of de documentaire bekijkt.
Benieuwd naar het resultaat? Neem vooral een kijkje bij mijn vorige topics!
Holi vieren in New Delhi
In de volgende post neem ik jullie mee naar onze vierde reis: Puerto Rico, waar we de prachtige Paso Fino vastlegden. Of volg ons op Instagram voor meer over het project!
