Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
DorkyDweeb schreef:Het zijn voerplekken met 12 plekken rondom, dus opzich is dat wel fijn. Daarvan staan er zo'n 2/3. Het is ook zeker zo dat ik het aan de eigenaren moet overlaten, en hun vertrouw ik daar wel echt in. Alleen heb ik altijd al het gevoel gehad dat ik het zelf het beste voor hem kan doen, maar dat hoeft zeker niet zo te zijn. Gevalletje: hart vs hoofd die tegen elkaar praat.
Daarmee bedoel ik niet béter, en ook niet op jouw manier. Want diegene is niet jou. Zij doet het goed op haar manier. Niemand anders kan voor hem zorgen en van hem houden als jij. Maar de nieuwe eigenaar kan wel van hem houden en voor hem zorgen als zij. Anders zou je 'm niet naar haar toe laten gaan.Koper schreef:Ik denk inderdaad dat je vooral moet kijken of je een goed gevoel hebt bij de nieuwe eigenaar. Meer dan bij die stal. Een goede eigenaar zal doen wat ze kan om voor een goede stalling te zorgen.
Toen ik mijn eerste paard kocht zeiden de verkopers dat ze dachten dat ik allemaal wedstrijden met 'm zou gaan rijden en hem zou scheren in de winter. Dat zijn dingen die niet bij hen passen. Nou heb ik inderdaad ook wel eens een proefje met dat paard gereden. En toen het een jaar in november nog erg warm was en hij stond te zweten in zijn IJslandse vacht heb ik inderdaad onder de manen geschoren. Maar ik heb er geen wedstrijdpaard van gemaakt (had hij ook de kwaliteiten niet voor).
Straks is het niet meer jouw paard. Iemand anders zal beslissingen voor en over hem maken. Daarom is het belangrijk dat je bij diegene een goed gevoel hebt.
Ragdollcat schreef:Koper schreef:Ik denk inderdaad dat je vooral moet kijken of je een goed gevoel hebt bij de nieuwe eigenaar. Meer dan bij die stal. Een goede eigenaar zal doen wat ze kan om voor een goede stalling te zorgen.
Toen ik mijn eerste paard kocht zeiden de verkopers dat ze dachten dat ik allemaal wedstrijden met 'm zou gaan rijden en hem zou scheren in de winter. Dat zijn dingen die niet bij hen passen. Nou heb ik inderdaad ook wel eens een proefje met dat paard gereden. En toen het een jaar in november nog erg warm was en hij stond te zweten in zijn IJslandse vacht heb ik inderdaad onder de manen geschoren. Maar ik heb er geen wedstrijdpaard van gemaakt (had hij ook de kwaliteiten niet voor).
Straks is het niet meer jouw paard. Iemand anders zal beslissingen voor en over hem maken. Daarom is het belangrijk dat je bij diegene een goed gevoel hebt.
Oh wow, het is nu jouw paard, je scheert als je het wil en of ,je nou wedstrijden wilt rijden of niet.
Je doet zelf wat jij leuk vind en bij jou past en daar heeft de vorige baasjes niets mee te maken of over te vertellen wat je wel of niet mag doen. Sorry hoor, dan hadden ze m moeten houden.
Geniet lekker van je paard.
Maar ik heb zeker van hem genoten. En inderdaad, ik doe dingen op mijn manier. En zij op de hunne. Maar allemaal met het beste voor het paard voor ogen. Ik vond het bij voorbeeld beter voor hem om dat haar weg te scheren. En in de zomer om zijn dikke manen in te vlechten. Niet omdat hij ontzéttende last had van de warmte (van de vlechten ook niet trouwens). Maar voor mijn gemoedsrust. Want zijn hals voelde er koeler door. Behalve vlechtjes kreeg hij ook dekens toen hij die nodig had, en hij heeft een tijdje op ijzers gestaan. Wat een eerdere eigenaar daar van zou vinden heb ik me geen moment druk om gemaakt. Want het waren keuzes die ik aan mijzelf en aan mijn paard kon verantwoorden. Daar gaat het me namelijk om. Mijn manier is niet beter of slechter dan die van jou of die van de TS. Hooguit anders. Wat ik probeer te zeggen is dat je erop moet vertrouwen dat iemand anders óók goed voor het paard zal zijn, op een manier die diegene vindt passen. Gelukkig hebben de vorige eigenaren van mijn paard dat ook gedaan. En degene voor hen (de fokker) ook. anjali schreef:Ts, heb je er eigenlijk spijt van dat je je paard hebt verkocht? Hij staat nu nog bij jou, geef de koper dan haar geld terug en hou hem zelf! Wil je dat toch niet, probeer het dan los te laten.
Dan houd ik ze ook nog een maand of 10 bij de moeder voor ze weg gaan, tegen die tijd ben ik gewoon echt gek op die dieren. Om ze dan mee te geven en er niks meer over te zeggen te hebben..StalNollie schreef:anjali schreef:Ts, heb je er eigenlijk spijt van dat je je paard hebt verkocht? Hij staat nu nog bij jou, geef de koper dan haar geld terug en hou hem zelf! Wil je dat toch niet, probeer het dan los te laten.
Ze hebben een overeenkomst dus juridisch gezien kan dat zeker niet zomaar.
DorkyDweeb schreef:De titel kan een beetje een scheef beeld geven. Ik heb sinds vorige week mijn paard verkocht, maar het duurt nog even voordat hij daar terecht kan om goed in te scharen en te wennen. Hij komt bij een heel lief iemand terecht die ruim 30 jaar ervaring heeft met paarden. Hij komt op een grotere stal te staan, waar hij veel buiten komt, maar met wat minder eetplekken dan paarden. Hij is onderdanig, en ik ben bang dat hij daardoor niet altijd bij het eten kan komen. Ik weet dat ik dit zou moeten loslaten en dat ze hier zeker goed naar zullen kijken om te zien wat wel en niet werkt. Toch vind ik dit erg lastig.
Ook is het voor mij, na zoveel jaar (ook al heb ik echt geen tijd meer), toch moeilijk om het los te laten. Kan iemand mij een goed gevoel geven en zeggen dat ik zeker niet de enige ben die mijn paard het best zal behandelen, en dat er ook andere goede mensen zijn?
Ik zal binnenkort ook daarheen gaan om te kijken, voordat hij er komt te staan, zodat ik nog een extra goed gevoel krijg.
Hebben andere hier ook last van?