Maar ik heb er 1,5e maand over gedaan om weer heen te gaan. De eigenaar is onwijs begripvol en dat vind ik heel erg fijn. Daardoor is de druk eraf waar ik zoveel stress krijg, wat er vaak voor zorgt dat ik dan er helemaal tegenop ga zien.
Maar de laatste weken voelde ik me zo slecht, dan heb ik niet de ruimte in mijn hoofd om naar stal te gaan. Maar misschien moet ik die ruimte juist maken. Even eruit, zodra ik op het paard zit voel ik me meestal weer even een stukje beter. En desnoods doe ik enkel wat stapwerk als ik niet lekker in mijn lijf zit.
In januari gaat de eigenaar voor een maand op reis dus hij heeft mij gevraagd om 2 keer per week te rijden. Dat wil ik echt doen, dus ik heb voor mezelf al gezegd dat dinsdag en vrijdag gewoon mijn vaste dagen worden. Dat is standaard die dagen ga, mits het slecht weer is.
Soms zit ik best slecht in mijn vel, dan krijg ik al paniek als ik naar de deur kijk. Maar toch wil ik dit proberen te doorbreken. En toen dacht ik, meestal zit ik op bokt voordat ik naar stal ga (of nja, eigenlijk de hele dag
). Kan ik hier niet wat steun en motivatie vinden om te gaan rijden? En misschien zijn er wel meer mensen die wat motivatie zoeken. Zodat we elkaar kunnen helpen. Ik vind het ook leuk om te delen wat ik heb gedaan met rijden dus dat kan ook mooi hier.
Ik rijd Gerlach (v. Sandreo), ook wel G genoemd en ik noem hem liefkozend Gerrit. Hij is 1.80 mtr (ik heb gezworen niet meer op hoger dan 1.75 mtr te stappen, dat is dus mislukt
) en ontzettend braaf in de omgang. Dan is hij echt een beetje een dooie
Maar zodra je erop zit dan gaat hij 'aan' en is hij onwijs werkwillig.Ik combineer verschillende rijstijlen maar wat voor mij vooral belangrijk is, is vriendelijk rijden met een zachte hand. Ik rijd nageeflijkheid met mijn benen, en verzameling rijdt ik met zit en benen. En dat gaat best heel fijn!
Dit zijn wij!
En soms dan voelt dat als een goed excuus om dan maar niet meer te hoeven rijden, maar nu had ik er flink de balen in