Bokt.nl

0000 schreef:

Als hij niet bang is aangelegd, bestaat de kans dat hij niet bang is van de hoefslag zelf maar dat hij een nare associatie heeft opgebouwd ermee. Dan werkt steeds pushen en proberen juist averechts...ik zou proberen hem op die 2 meter van de hoefslag comfortabel te maken, zorgen dat hij daar recht en fijn in balans loopt. Dat eens een hele tijd volhouden en hem dan langzaam wat richting hoefslag laten vallen, !zonder! te pushen. Laat hem zelf de keuze maken wanneer hij erlangs durft.

DubbelFun schreef:

Mankeert hij niets aan zijn oog aan die kant?? Druivepitjes oid ??

dollyspikkel schreef:

Je beschrijft mijn merrie: prima te rijden maar ze heeft “schrik” van 1 van de korte zijdes in de piste. Ook bij een schriktraining doet ze alles wat ik van haar vraag, zonder dat ik stress bespeur bij haar.
Bij haar komt het niet to steigeren onder het zadel, wel blokkeren als ze te dicht komt bij die zijde en er met een grote boog er proberen rond te lopen. Ook ik moet telkens opnieuw ik opstap toch enige tijd spenderen aan haar weer op haar gemak te laten voelen aan die kant. Op het einde gaat het goed en de dag erna weer net hetzelfde verhaal.

Hoe ik ermee probeer om te gaan en waarvan ik de indruk heb dat het toch een klein beetje beter is dan vroeger:
Op de grond: ik heb haar proberen leren dat als iets eng is voor haar ze moet gaan kijken ernaar van me en dit proberen leuk maken voor haar. Haar zeer uitgebreid belonen als ze interesse toont in het voorwerp waar ze schrik van heeft. Ook iets lekkers leggen op het voorwerp waar ze schrik van heeft zodat ze het met iets positiefs associeert helpt wel. Gevolg: ondertussen heeft ze haarzelf grotendeels geleerd om uit zichzelf te gaan kijken naar een voorwerp die ze eng vindt. Ik zeg voorwerp, maar dit kan ook bijvoorbeeld een deur of poort zijn ofzo.
Onder het zadel: wanneer ze op de grond doorhad dat ze toch dicht kon komen bij het enge voorwerp heb ik dit onder het zadel ook toegepast. Haar weer uitgebreid beloond als ze ging kijken, zo lang en zo veel ze wil. In het begin was dit natuurlijk niet mogelijk, ze wilde er zo ver mogelijk vanaf blijven. Dan heb ik eerst met een grote boog (waar ze wel nog comfortabel was) ernaast gereden, telkens afwisselen tussen schouder binnen en schouder buiten, om haar schouders los te maken. Mijn merrie houdt haar spanning namelijk vast in haar schouders en die losmaken helpt wel echt met haar angst. Indien dit lukt telkens dichter en dichter tegen het voorwerp/wand rijden met de schouder binnen en buiten. Zo raken wij er meestal wel.

Edit: wanneer dit goed gaat ook het paard durven loslaten als je rijdt. Mijn merrie moet het namelijk “voelen” dat ze het ook alleen kan zonder dat ik veel tussen kom met teugel- en beenhulpen. Dus ik sluit mijn trainingen meestal af met langs de enge kant te draven met haar langs beiden kanten met een los teugeltje.

Lijsken schreef:

Doet je paard dit ook bij een andere ruiter?
Het kan goed zijn dat hij inmiddels zelf wel comfortabel is daar, maar jij spanning opbouwt (“Zal hij weer gaan kijken”) en hij daar op blijft reageren.

Dat is ook niet vreemd overigens, maar vergt wel een ander aanpak

Janneke2 schreef:

Wat voor mij goed werkt bij schrikken is 'de truc van Tristan' (trucker van trt).
Laat je paard stilstaan op/bij de plek waar het griezelig is.
Bij jou is dat het naderen van de 'enge' zijde. Ik vraag halt zodra ik spanning (meer dan nieuwsgierigheid) merk.
Tristan zakt dan onderuit in cowboy houding, je laat je dier kijken, vriendelijke woorden, aaien - rust dus.
Als de rust hersteld is, stap je met een wending weg. Let op: test: is het een rustige stap of een dribbel?
Bij dribbel weer stilstaan etc.
Na een paar passen rustige stap ga je aan het werk.
...zodra je de enge plek nadert: weer halt, rust.
Wegstappen, aan het werk - en op gegeven moment ben jij degene die de halt vraagt, want voor het paard is het inmiddels een rustplaats geworden.

De makke is, dat het vooral bij het instappen gebeurt, dus draf en galop kunnen niet altijd.
Als werk doe ik dan: grote volte met 4x halthouden op zit en zwaartepunt ('graag op mij letten!')
'snakewalk': een zigzag waarbij jij telkens verzint hoe scherp de hoek gaat worden en hoeveel passen je rechtdoor gaat;
en wat voor jullie wellicht een leuke optie is, zeker als het wat beter gaat: 'dronken binnenhoefslag' je rijdt in principe een rechte lijn, mag ook de diagonaal of de A-C lijn zijn, met op onregelmatig aantal passen één, twee of drie passen wenden of wijken. Dat werkt ook afleidend ('graag op mij letten!') en zeker in combinatie met je dier in verticale balans rijden verliest die zijde dan veel 'negatieve lading'.

hwn schreef:

Er zijn al best wat nuttige tips voorbijgekomen, maar is het een optie om hem bijv. 's nachts (of andere momenten dat de piste vrij is) op de piste te laten, samen met enkele dappere paarden, en misschien zelfs hooinetten of -bak aan die spannende kant te bevestigen? Dan heeft hij daar een positieve associatie mee. Maar moet natuurlijk mogen van de stalhouder, hooinetten en -bakken zijn niet ideaal voor een pistebodem.

siskeh schreef:

Ik vind de Tristan tucker tip een goede. Ik kende hem nog niet zo. Wat ik wel eerder van hem gezien heb is een object(paraplu, pylon, zitzak) in de buurt leggen en die als oefening gebruiken dus ipv door de lastige hoek rijden ga je om de pylon rijden, of er tussen door whatever.
Wat iig niet werkt is je paard op de hoefslag willen 'duwen' maar daar was je inmiddels ook wel achter.

Ik zou, als 2 meter van de hoefslag oke is ook gewoon eerst er geen issue over maken. Liever oke met 2 meter er vanaf dan stressvol/lastig door er wel langs te willen. Uiteraard is het dan niet de bedoeling dat 2 meter 3 meter wordt etc. Maar je bent ook nog maar net bezig, ga eerst zorgen dat je zoveel mogelijk positieve ervaringen krijgt.

Myrthee_ schreef:

Ik heb zelf een onzeker paard, welke regelmatig ergens niet langs durft.
Ik weet niet hoever je bent in de trainingen, maar wat mij ook enorm heeft geholpen is wijken en schouderbinnen meepakken in de training.

Met geduld en o.a. deze oefeningen is het mij inmiddels gelukt om 90% van de tijd de gehele rijbaan door te komen.

Nouvel schreef:

Wat bij mijn paard wel kan helpen is ook veel dingen aan de hand doen in de bak, en dan zo richting de spannende plekken werken.
Die van mij heeft veel meer vertrouwen als hij iemand op de grond bij zich heeft.
Je kunt ook mensen die hij goed vertrouwd langs de kant van de bak laten staan waar hij het eng vindt, vaak scheelt dat ook al wel.
En verder ga ik mee met bovenstaande tips.

jibberjabber schreef:

Wat misschien kan helpen is het leggen van een aantal springbalken parallel aan de hoefslag zodat je tussen de balken en de hoefslag kunt rijden. Beginnend met ver van de hoefslag vandaan en misschien met eerst 2 balken achter elkaar. Na het passeren van de balken buig je netjes af naar de overkant alwaar ook 2 liggen. Het aantal balken groter maken zodat je misschien langs de hele hoefslag kunt rijden. Dan voorzichtig en de balken steeds een beetje dichter bij de hoefslag te leggen. Ook kun je een ovale volte rijden waarbij je de balken schuin richtig de hoefslag legt. Daarmee een geleiding verkrijgend richting de hoefslag. (haha, snap je het nog ?).
Veel met dit bijltje gehakt qua lesgeven en het werkte eigenlijk altijd wel. Let wel; Hoe meer je "pusht" hoe lastiger het kan gaan.
Ook kan een aantal keren "tegensturen, dus juist van de hoefslag af, een mogelijkheid zijn voor een beter resultaat.
Succes !