troi schreef:Yep zelfde hier.
En dan vooral in mijzelf. Waar ik voorheen meer dacht dat peerd ook gewoon niet moest miepen (alsof ik mijn werk altijd maar leuk vind en het is maar uurtje per dag dus peanuts) heb ik er tegenwoordig vooral lol in als hij er ook lol in heeft. Als peerd zegt 'nah misschien niet deze keer' dan is mijn lol er al vanaf. En dat zegt hij heel subtiel hoor, klein stapje opzij bij opstapblok bijvoorbeeld, maar ik merk het direct. Das de ellende van je paard zo ontzettend goed kennen.
Sport etc kan ik tegenwoordig ook maar matig waarderen..
Ja heel herkenbaar inderdaad 
MyWishMax schreef:Ik heb altijd het doel gehad om vriendelijk en ontspannen te rijden, ook met wedstrijden. Ik ga nog net zo graag op wedstrijd als vroeger en vind juist dat er steeds meer verbeteringen komen, hoewel sommige dingen nog strenger mogen. Maar vriendelijk, ontspannen en plezier voor paard en mij samen heeft altijd bovenaan gestaan. En paarden gingen altijd graag mee en waren net zo ontspannen als thuis.
Topsport heb ik lang amper bekeken, maar dit jaar was wel een verbetering in mijn ogen. Moet nog beter, dat zeker, maar er waren veel meer fijne combinaties. Maar ik heb me altijd meer bezig gehouden met de basis waar ik zelf in uitkom en dus met Nederland.
Ik heb me altijd verdiept in andere stromingen en manieren van trainen/werken, maar ik moet zeggen dat de vriendelijkheid me daar flink tegenvalt regelmatig. Dan wordt iets gepresenteerd als vriendelijk, maar wat ik zie valt voor mij juist niet daaronder. Of elk paard moet op precies dezelfde manier getraind worden, zonder te kijken naar het individu. Dat vind ik regelmatig echt een teleurstelling. Vooral als er ook echt afgegeven wordt op andere stroming, dat geeft mij sowieso al het gevoel dat hun eigen argumenten niet sterk genoeg zijn zonder een ander af te zeiken.
Ik ben juist grotendeels gestopt met het lezen van discussies enzovoorts op social media. Zoveel haat en nijd, maar ook gewoon complete onwaarheden die verspreid worden. Tot een groot gebrek aan kennis en kunde, maar wel anderen tot de grond affakkelen vanwege dingen die zij zelf ook doen, maar waar ze zich niet bewust van zijn.
Voor mij voelt het alsof de kennis minder wordt, terwijl er veel meer mogelijkheden zijn om informatie te vinden. Hoewel er ook genoeg te vinden is wat gewoon niet klopt en dat het lastig is onderscheid te maken snap ik ook wel.
Even zijstraat; het jonge beleren. Bij de rensport wordt er juist enorm veel onderzoek gedaan. Het beleren van die dieren is absoluut niet te vergelijken met de westernsport, het zijn juist lichte zadels, ruiters, vooral rechtuit met andere paarden en niet zoals andere disciplines veel aan de longe op voltes of erop in de bak. Maar die onderzoeken laten ook zien dat jong belasten op passende wijze beter is voor het paard als tot hun 6e oid niks ermee te doen en dan in te rijden. Je wilt het lichaam juist ook laten wennen aan de belasting waardoor deze sterk kan worden en de taak aankan. Maakt wel meteen dat je het beleren van een renpaard niet kan vergelijken qua belasting met een paard dat beleerd wordt voor een andere discipline. Juist omdat de belasting compleet anders is.
Je kan met bepaalde dingen de VS bijvoorbeeld echt niet vergelijken met NL. Compleet andere regels, andere gewoontes en noem maar op. Er zijn best veel dingen in de VS die ik echt verschrikkelijk vind en die hier echt niet normaal zijn, maar daar wel. Maar in discussies wordt wel alles over 1 kam geschoren.
Ik ben wel veranderd qua training in de vorm van hoeveel en met voeding. En dan vooral nav onderzoeken en ervaringen waar nieuwe inzichten naar voren komen. Rustdagen gaf ik vroeger ook al, maar nu nog meer en nog bewuster. Ze hoeven geen 6 dagen te lopen, ze gaan eerder kapot van te veel training dan van te weinig.
En juist minder aantrekken van anderen, maar dat is misschien ook de leeftijd gewoon haha. Mijn cirkel is veel kleiner geworden en advies neem ik alleen aan van mensen die ik vertrouw en waar ik de omgang van ken. Ik ga ook niet zomaar meer ergens lessen of een clinic rijden, maar ik ga wel overal kijken. Want ik weiger bepaalde dingen te doen, waar ik vroeger het gevoel had het wel te moeten doen want je 'huurt' iemand in. Nu volg ik ook gewoon mijn gevoel en zal me dus eerst verdiepen in iemand voordat ik paard eraan bloot stel.
Maar ik was altijd een vreemde eend in de bijt, want heb nooit geloofd in 'hij doet het expres, hij wil eronderuit komen, je moet hem aanpakken' en al die ouderwetse ideeën. Heeft me als tiener best problemen opgeleverd, waar ik dan eerst wel iets probeerde wat tegen mijn gevoel in ging en paard dan subtiel nee zei, waarna ik dus weigerde. Vonden mensen nooit leuk, maar paard wel. Maar dat proberen doe ik nu niet meer als ik er zelf niet achter sta.
Leeftijd doet een hoop, lol. Wijsheid komt toch echt met de jaren.
Mooie visie wel, waar ik me ook goed in kan vinden. Inderdaad, het afzeiken op Social Media helpt helemaal niet mee. Ik kijk dan ook liever naar hoe we kunnen verbeteren, dan naar wat er fout is gegaan. En inderdaad, er is geen enkele methode die voor élk paard werkt en diervriendelijk is 
.
