Meet Risueño


Spanje is een prachtig land. Geweldige stranden, lekker eten, veel zon en mooie paarden. Alleen hoe de 'ouderwetse' paardenmannen soms met hun paarden omgaan is vreselijk. Ik zeg niet dat alle Spanjaarden zo zijn, maar helaas wel een flink aantal. Ik heb met eigen ogen gezien hoe die paarden erbij staan, erg genoeg om je slapenloze nachten te geven.
Ik geloof in het motto "You can't save all the horses in the world, but you can save the world of a horse".
Om die reden besloot ik een jong paardje uit Spanje te kopen die het niet goed heeft gehad en hem zo een fijne, gelukkige en liefdevolle toekomst te geven.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet had verwacht dat Risueño zo bang en getraumatiseerd zou zijn. Ik heb heel wat fouten gemaakt en dingen verkeerd ingeschat. Heel wat keren twijfelde ik aan mezelf en of ik dit wel kon.
Maar ik heb geen moment spijt gehad. En er is niks mooiers dan het proces zien van een bang paard dat weer leert mensen te vertrouwen.
Omdat ik ook best trots ben op hoe het is uitgepakt met Risueño deel ik zijn verhaal graag met jullie.
Risueño is een 6 jarige PRE/Andalusier ruin.
Ik heb hem samen met zijn halfbroer Romeo uit het oosten van Spanje gekocht.
De verkoper van de paarden is een ouderwetse Spanjaard, die paarden ziet als geld-verdienende robots die je met geweld, slaan en pijn in bedwang moet houden. Zo zijn Risueño en Romeo ook behandeld.
Dit heeft behoorlijk wat trauma's en een grote angst voor mensen opgelevert bij Risueño.
De reis vanuit Spanje naar ons toe is ook niet prettig verlopen helaas. Onderweg hebben de paarden geen eten of drinken gehad, ze zijn 15 uur onderweg geweest. Ze zijn op zijn Spaans uitgeladen, dus voor ik in kon grijpen is Risueño zonder pardon de wagen uit geslagen. Romeo durfde niet, het heeft de halve nacht (ze kwamen midden in de nacht aan) en de rest van de ochtend gekost om hem eruit te krijgen.
Al met al een behoorlijk zware reis voor de twee kerels.
De eerste dagen mochten ze beide vooral lekker bijkomen en wennen aan hun nieuwe plekje.

Romeo was het nieuwsgierigst, hij liet zich het eerste benaderen. Na 3 dagen kon ik hem aanraken en aaien.
Risueño was veel banger. Je kon niet binnen de 5 meter komen of hij vluchtte weg.
De eerste tijd heeft hij rust gehad, ik ben veel bezig geweest met Romeo positive ervaringen geven.
Risueño keek wel de hele tijd toe, maar zocht geen toenadering.
Beide heren zaten ook helemaal onder de littekens.
Later kwam in erachter dat dit komt omdat ze in een grote hengstengroep stonden en veel onderling vochten. Ook is er een deel van de littekens helaas door mensen aangebracht, zoals de diepe en vrij verse littekens op hun neus van de serretta neusriem.
Na een paar weken liet Risueño zich af en toe vangen.
Als je hem heel rustig benaderde en hij een goede dag had kon je hem aaien en verzorgen. Hard nodig, hij had veel last van de vliegen en dazen, dus heb ik hem ingepakt in een vliegendeken met masker.
Dat was een uitdaging, zodra je een onverwachte beweging maakte was dit zijn reactie:

Heel snel raakte hij in paniek en probeerde hij te vluchten. Als je hem dan weer kon kalmeren stond hij letterlijk met knikkende knieen te trillen en bij te komen...
Ik merkte ook dat Risueño wat moeite had met krachtvoer eten.
Dus de tandarts laten komen, heel hard nodig, zijn tanden zijn waarschijnlijk nog nooit behandeld geweest zei ze.
Ook is de osteopaat geweest, ook dat was heel hard nodig. Zijn hele rug zat vast door alle stress...
De hoefsmid is geweest voor een bekapping en om de ijzers eraf te halen, alleen dat ging niet goed. Riseuno was doodsbang voor de hoefsmid. De geur maakte hem helemaal gek, hij raakte in paniek en probeerde steeds te vluchten. Uiteindelijk is met heel veel geduld het de hoefsmid gelukt de ijzers eraf te krijgen.
De enige manier om Risueno te kunnen vangen was door hem in een kleine vangkraal te drijven. Hij stond dan letterlijk te trillen op zijn benen en als je hem aanraakte dook hij helemaal in elkaar.
Jeetje wat was dat paard bang...
Ik heb de eerste maanden alleen maar grondwerk gedaan. Kijken wat hij kon, wat hij eng vond en wat nieuw was. Hem leren te ontspannen en hem leren dat samenwerken leuk kan zijn. Dat laatste ging niet zo makkelijk


Ik heb eindeloos veel grondwerk met die knul gedaan. Voor elke beweging was hij bang. Je hoefde maar een vinger te bewegen of hij stond er weer zo bij:
http://boktimg.nl/img/m/PGLYEQ.png
Als hij iets niet durfde of de spanning bouwde te hoog op leunde hij helemaal naar achter, vaak letterlijk bevend van de spanning.
http://boktimg.nl/img/m/rdJ1IB.png
Met eindeloos veel dingen herhalen kwamen we steeds een stapje verder. Hij was doodsbang als je je hand optilde (sla-beweging) dus dat 100x geoefend en herhaald, tot hij doorkreeg dat dat oke was.
Daarna zachtjes een touw over hem heen zwaaien. Eerst blinde paniek, maar na eindeloos vaak dezelfde beweging herhalen konden we steeds wat verder gaan.
Ik wisselde training af met alleen maar hem vangen en rustig bij hem op de grond gaan zitten. Heel langzaam begon hij me een klein beetje te vertrouwen.
We konden verder met zelfs af en toe in de bak grondwerk doen, longeren oefenen (dooooodeng die lijn!

Hij begon eraan te wennen dat hij alles eerst eng vond maar daarna niet meer, dus hij ontspande steeds sneller.
Hij durfde steeds meer en zijn weerstand tegen enge dingen bouwde op.

Risueno ging zich ook steeds mooier ontwikkelen. In het begin liep hij van de stress met hele kleine pasjes en was zijn hele lijf een blok spanning. Langzaam maar zeker begon hij ruimer te bewegen en zijn lijf meer te ontspannen.

http://boktimg.nl/img/m/9YvE06.jpg
Zijn littekens werden minder dik en opgezet, zijn uitdrukking wat zachter.
Ondanks dat Risueno voor alles bang was is het eigenlijk een heel dapper paard. Wat je ook vraagt, hij probeert het. Hoe eng hij het ook vindt. De momenten dat hij het niet meer trok en in paniek raakte werden steeds minder vaak en heftig.
In oktober hebben we de grote stap gemaakt om van Zuid-Frankrijk naar Zuid-Zweden te verhuizen.
Alle paarden gingen natuurlijk mee.
Ik maakte me best zorgen om Risueño. Zo'n grote reis voor zo'n gevoelig paard, zou dat wel goedgaan?
Een terugval verwachtte ik sowieso.
Alle paarden zouden samen in 1 grote vrachtwagen reizen. Zowel Romeo als Risueno hadden nogal een trauma op vrachtwagens en trailers. Van te voren hebben we geoefend met trailerladen, dat ging boven verwachting goed! Met de training durfde Romeo met geen mogenlijkheid de trailer in.
Risueño wel. Heel beverig, stapje voor stapje met tussendoor wel wat paniekmomenten, maar hij ging heel dapper erin!
Wat was ik trots...
http://boktimg.nl/img/m/hGlMhi.png
Toen de vrachtwagen er eenmaal stond was het plan om Romeo en Risueno er als eerste in te zetten. Ik verwachtte ondanks de voorbereiding dat het wel even zou duren voor die twee erin zouden staan. Romeo zou eerst gaan, die was het kalmst en het meest relaxed in stressvolle situaties.
Alleen hij ging er met geen mogenlijkheid in. Hij had ogen op schoteltjes, trillende benen en ik voelde zijn hart bonken...
Zonder verwachtingen even Risueno geprobeerd. En die liep er zo in 1 keer op! Met trillende knieen en trillend van angst voor dat grote zwarte gat liep hij zo achter me aan naar binnen.
Ik wist niet wat me overkwam. Zo dapper van die jongen... Zijn grootste angst overwonnen en gewoon die wagen in gelopen. Toen hij eenmaal stond durfde Romeo ook direct erin achter zijn vriend aan.
Uiteindelijk zijn alle 8 de paarden in 3 kwartier geladen!
En daar gingen ze, op transport naar Zweden...
Ze hebben zich allemaal voorbeeldig gedragen.
Eenmaal aangekomen in Zweden deden ze het ook goed.
Ik was zo verbaasd over hoe Risueno zich gedroeg. Hij liep heel rustig mee naar zijn nieuwe stallletje, om daarna in de paddock alleen maar even de benen te strekken. Hij liet zich daarna zelfs vangen!
http://boktimg.nl/img/m/nBAn9C.jpg

Ongeveer een maand na de verhuizing hebben we de kuddes onderling veranderd.
Romeo is de grote kudde ingegaan met 5 andere paarden.
Risueno is naar een andere wei gegaan met de stabiele rustige merrie Mira en drachtige merrie Triana.
Overdag buiten in zijn eigen weiland, s'nachts op stal met zijn twee merries.
Dit heeft hem zo onwijs goed gedaan...
Hij is veel meer ontspannen geworden, meer geslapen en was in het algemeen een stuk rustiger.
http://boktimg.nl/img/m/ppbvsK.png
De winter brak aan. Risueno heeft een heerlijke fluffy wintervacht gemaakt.
In november sneeuwde het al! Ondanks dat dit de eerste keer is ooit dat Risueno sneeuw zag deed hij er helemaal niet bijzonder over. Hij heeft denk ik te veel enge dingen gezien ondertussen om zich nog druk te maken over dat de wereld wit is


Ondanks bijvoeding en dekens op is Risueno toch afgevallen. Romeo is nog naar de kliniek geweest voor een oude wond aan zijn been en een maagscopie, hij bleek flinke maagzweren te hebben. Aangezien zowel hij als Risueno hetzelfde hebben meegemaakt en Risueno de grootste stresskip is hebben we ze allebei een behandeling gegeven.
Hier knapte Risueno ook behoorlijk van op.
Lekker racen door de sneeuw

http://boktimg.nl/img/m/POaycr.png
Zelfs temperaturen van -20 trok hij makkelijk.
We zijn nog een keer in het bos gaan wandelen:
http://boktimg.nl/img/m/a5GWgf.png
En nog heul veel grondwerk gedaan

Het belangrijkste vind ik dat hij zelf durft te komen. Ik heb meerdere dingen geprobeerd, alles zonder resultaat. Als laatste optie heb ik met hem een rustige join-up geprobeerd. Na drie pogingen in de vrieskou tot ik geen gevoel meer in mijn tenen had lukte het.
Dit was de eerste keer dat Risueno zelf naar mij toe kwam.

Daarna volgde hij me los ook perfect.
http://boktimg.nl/img/m/MyKNCP.png
Vanaf dit moment is hij enorm vooruit gegaan. Ik ben steeds als we in de bak gingen werken begonnen met een join-up, zodra hij was gekomen even los volgen en de hele training ging onwijs veel beter en soepeler. Hij durfde meer en stond er zoveel relaxder bij.
http://boktimg.nl/img/m/g7DETo.png
Er zijn een aantal keren voor hem onbekende mensen bij hem geweest om ook dat te oefenen.
Dat ging verrassend goed!
Hij vond het in het begin wat eng, maar na een paar minuten ontspande hij en konden ze alles met hem doen.
Ik ben ook begonnen met trainen onder het zadel. Daar zat nog veel spanning op.
Zoals met alles probeerde hij het heel erg om braaf te zijn.
Over het algemeen ging het goed. Ik ben begonnen zonder zadel met alleen een halster.

Daarna met zadel en hoofdstel met bit. Dit ging niet altijd even soepel...

Maar na een paar keer oefenen ging ook dit goed. Risueno had even nodig om te snappen dat ik nogsteeds dezelfde persoon ben als op de grond en geen eng monster

Maar hij kan nu braaf zijn rondjes in de bak stappen, halthouden en sturen, met en zonder zadel.

http://boktimg.nl/img/m/xT8HVQ.png
Sprong naar het heden. Op de grond is Risueno nu net zo braaf als een normale Spaanse ruin. Nog wel wat gevoelig, maar een enorme pleaser en heel dapper. Hij wil zo graag mensen vertrouwen...
Als mens zegt dat iets ok is, vertrouwt Risueno het ook.

http://boktimg.nl/img/m/0gN0yH.png
Ik denk dat hij nu klaar is om rustig aan zijn nieuwe eigen mens te zoeken die met hem verder gaat. Tot hij zijn perfecte plekje heeft gevonden blijf ik hem verder trainen. Als jullie het leuk vinden zal ik hier updates plaatsen over zijn voortgang!
Het is zo'n ander paard geworden sinds hij hier is. Van een zeer angstig en gestresst paard naar een vrij relaxed, dapper en liefdevol paard. Hij heeft zo'n zacht, eerlijk en kwetsbaar karakter. Ik ben zo blij dat ik hem heb gekocht. Hij verdient het zo... Hij is er nog niet helemaal, maar hij is al zo ver gekomen dat ik zeker weet dat hij gewoon een topper gaat worden op alle vlakken.




Voor wie het leuk vindt, hierbij een filmpje van wat hij nu kan. Misschien niet spectaculair, maar als je je bedenkt waar hij vandaan komt is hij al zo ver gekomen...
https://www.youtube.com/watch?v=Ypq1Yx8RyoY
En een kort filmpje, gewoon omdat hij zo knap is

https://www.youtube.com/watch?v=mSXiFhSnGvE
