Sonja schreef:Instructeur met ervaring met angstruiters inzetten. Iemand die een engelengeduld heeft, maar ook op het JUISTE moment eens een voorzichtig door-zetje kan geven.
Gezien het doorzettingsvermogen van 't meidje zelf, komt het dan waarschijnlijk allemaal wel weer goed.
Dit is dus naar mijn idee ook een groot deel van het probleem. Als ze in de manegeles even weer een 'paniekaanval' heeft wil ze even een tijdje stappen. De instructrice dreigt dan echter om haar eruit te sturen als het een paar keer gebeurt, omdat ze de les hindert. En ook met een longeerzweep achter een pony met doodsbang kind aanrennen vind ik nou niet de beste optie.....
Op Jordy wilde ze in het begin ook vaak gaan stappen als ze het even niet meer trok, ik heb haar dan gewoon laten stappen, even adem laten halen, en ondertussen gewoon een leuk gesprekje beginnen over hoe het op school gaat, dat soort dingen. Dan 'vergat' ze die spanning even en kon ze weer aandraven.
Als ze aan het begin al zei, 'Ik ga niet galoperen hoor', heb ik ook gezegd dat dat helemaal niet hoefde, dat ze niks moest doen wat ze niet wilde. En dan galopeerde ze dus wel aan het einde van de les als ik het zei, volgens mij omdat ze zich er niet de hele tijd zenuwachtig over had zitten maken....
Een goede instructeur vinden voor haar, is hier in de buurt nog niet gelukt... Misschien maar eens bij die eenhoorn kijken.
Haar ouders zouden liefst een eigen, brave pony voor haar kopen, maar ik heb ze dat afgeraden.