Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
maar voor nu is het even goed zo en kom ik voldoende aan mijn vitamine P
maar uiteindelijk besloten toch weer een paard te kopen! Ik dacht nu kan ik het nog.
. Veel zorgen, zo, veel, zorgen. Ivm vele andere dingen had ik er ook de energie niet voor, dus toen besloten het even zo te laten, mogelijk een verzorgpony. En wat was het heerlijk, wandelen, beetje creatief wezen, zeeën van tijd en geld. Een maand lang. Toen stond er weer een paard op stal,
. Geef jezelf de tijd. Zeg de stal op, zet de spullen op zolder en kijk even niet naar paarden die te koop staan (er staan vaak lieve koppies te koop). Gewoon even, afkicken. Misschien ga je het missen en misschien wel helemaal niet. Maar ik denk dat even niets ''moeten'' (en ook het verlies verwerken en meer tijd voor je kind) veel waard is. Het is niet zwart-wit. Geef jezelf de tijd. 
Ik ben nu 57, Taruga is in januari 3 geworden en we zijn net een beetje begonnen met het beleren.
Ook ik viel in een gat, maar een nieuw paard voelde nog niet goed. Toen in overleg met m'n zus een van haar jonkies opgehaald om mee aan de slag te gaan. 2 dagen later kwam ik erachter dat ik zwanger was. Een hele sensibele 3 jarige was dan toch ook niet heel handig 

En toen had ik opeens weer een paard... In juli komt hij naar huis en ik kijk er ontzettend naar uit 