Bokt.nl

Celebi schreef:

Allereerst: Beweging is goed voor een paard! Dit hoeft niet perse onder het zadel te zijn, dat kan ook vanaf de grond natuurlijk. Maar veel paarden vinden gereden worden volgens mij best leuk en uitdagend. Dat veel ervoor kiezen om liever op buitenrit te gaan dan in de bak te werken is ook niet gek en daar hoef je je totaal niet schuldig over te voelen.

Ik heb een paar tips:
- Denk eraan dat dressuur matig werken (zowel onder het zadel als aan de hand) super goed is voor je paard. Je houdt je paard daarmee soepel en sterk en je kunt ze leren om hun lichaam correct te gebruiken zodat ze je ook goed kunnen dragen. Alleen maar in een weiland staan en af en toe een buitenrit worden ze vaak niet perse beter van. Je doet je paard dus ook goed met rijden!
- Neem regelmatig lessen, maak het werken in de bak leuk en uitdagend voor jullie beide. Leg soms wat balkjes neer, kies een keer voor de barebackpad of bitloos of doe wat obstakel training.
- Wissel het werken in de bak regelmatig af met buiten het erf wat doen. Die afwisseling houdt ze scherp en werkwillig.
- Geen zin om te rijden? Je kunt nog veel meer leuks doen! Werken vanaf de grond is heel divers. Longeren met enkele of dubbele lijnen, korte teugelen, vrijheidsdressuur of gewoon lekker wandelen. Af en toe een mooie wandeling maken buiten is heerlijk ter afwisseling.

Volgens mij doe je onwijs je best voor je paard en dat is het belangrijkste. Zoek naar iets wat jullie beide plezier geeft en ga daarvan genieten.

Suliko schreef:

Ik herken je gevoel wel! Ik vraag me ook wel eens af in hoeverre een paard plezier beleefd aan rijden en of het ethisch te verantwoorden is als het gaat om lichamelijke slijtage en belasting. Ondertussen zijn paarden ook hele sociale dieren en kunnen ze absoluut genieten van aandacht, beweging en leren, ook als dit met een mens is.

Het paard dat ik nu al 8 jaar verzorg, beleefd wel duidelijk plezier aan 'werken' of aan de slag gaan, hij wordt sikkeneurig als hij stil moet staan (stilstaan betekend voor hem op een grote weide met een kudde met vriendjes). Wat mij helpt, is om het te zien als een samenwerking en niet dat een paard voor mij moet doen wat ik van hem vraag puur voor mijn plezier. Dit betekent voor mij, goed naar de lichaamstaal luisteren, veel afwisseling in wat we doen. Zo loop ik er vaker naast, dan dat ik erop zit. We doen veel dressuur aan de hand, grondwerk en wandelen. Ik werk met positieve bekrachtiging en laat het paard graag meedenken en initiatief tonen. Oftewel, ik vind het belangrijk dat het paard ook graag bij mij is en tijd met mij spendeert, dat hij gemotiveerd is om met mij mee te gaan en dat hij motivatie heeft om bijvoorbeeld zijgangen uit te voeren. Als ik aan de hand werk, dan geef ik aanwijzingen van wat ik wil, maar laat ik Mano zelf de beweging uitzoeken. Je ziet hem enthousiast worden als bij hem het kwartje valt, dat is zo leuk! Uiteindelijk is het doel van trainen/dressuren natuurlijk ook dat het paard zich goed in zijn lichaam voelt, sterk wordt en bovenal: jou kan dragen. Dit doe je dus ook voor het paard. Maar een voorwaarde voor een fijne samenwerking, vind ik, is wel dat het paard daar ook van geniet en je het niet alleen voor jezelf doet. Als je je verdiept in gedrag en lichaamstaal van paarden en de verschillende manieren van trainen die er bestaan, dan kan je er echt voor zorgen dat je paard een 'happy athlete' is. Door vragen te stellen bij waar je mee bezig bent en hoe het welzijn van je paard is, ben je al hartstikke goed bezig!

Cioccolato schreef:

De andere kant is. Hoe vaak en hoe lang rij je? In vergelijking met hun vrije tijd is dat vaak zo weinig..

MirandaMalik schreef:

Misschien is het leuk om wat te gaan doen met natural horsemanship!
Zelf heb ik afgelopen jaar daar een opleiding voor gedaan, alles wordt vanuit het gevoelsleven van het paard bekeken, als je daar wat dieper mee bezig gaat denk ik dat je paard er net dat stukje meer plezier in krijgt om wat met jou te doen. Je leert elkaar beter te begrijpen en daarmee bouw je een betere band op.