Zo gezegd, zo gedaan... We brachten Tigger naar de boerderij.
Het was de goede tijd van het jaar want er stonden net veulens in de wei en natuurlijk mochten we daar even bij kijken

En zo kwam het dat ik mijn allereerste blik wierp op Sunna. Een kleine en hele knappe spring in het veld.
Zoals gezegd, ik was 18, en op paardengebied ook nog enigszins Penny. Ik die mate dat ik nog net niet alles wat ik had onderkladderde met SUNNA en hartjes.

We spoelen door naar afgelopen zomer. In de afgelopen 20 jaar is er giga veel gebeurd in mijn leven. Ik trouwde, kreeg drie kinderen, stopte ergens met de paarden, scheidde, reed af en toe weer wat, ging door tijden van erge financiële stress, verhuisde van het westen naar het Oosten, reed af en toe wat meer, hertrouwde, kocht een huis, kreeg nog een kindje, startte mijn eigen bedrijf en kan nu wel zeggen dat ik een druk maar stabiel leven heb.
En toen begon het te kriebelen.

Onze jongste wordt in oktober 4 en gaat dan naar school. Nog weer wat meer rust en ruimte dus. En dus begon ik eens rustig aan een zoektocht naar een paard, met het idee dat ik dan ergens in de zomer eens tot aanschaf over zou gaan.
Dat liep dus even anders

In mijn oriëntatie op verschillende rassen zei iemand; "En een IJslander dan?"
Voor de vorm maar eens contact gelegd met mijn nicht, om eens te vragen of ze af en toe haar ogen voor me zou willen open houden als ze wat tegen kwam.
Ze zei dat ik waarschijnlijk op zoek was naar een kant en klaar dier? Nou nee, eigenlijk niet, ik wil rustig opbouwen, heb alle tijd, ben zelf ook nog wat in overconditie...
Ze had nog wel een jonge merrie staan.
En toen...
Stuurde ze me deze foto:

Jullie begrijpen; dat was al niet eerlijk. Want ik ging wachten.


Ik vroeg om wat meer informatie en als ik al enigszins twijfelde dan viel alles weg.
Mama van deze prachtige merrie is namelijk... SUNNA

Mijn Penny-hart maakte een vreugdesprongetje en zo reden wij in september naar Paterswolde om Eygló in het echt te zien.
Het was liefde op het eerste gezicht.

Voor een tweejarige zo zacht, beleefd en gevoelig.

Ik heb er een nachtje over geslapen


Sinds 1 oktober is Eygló officieel van mij.
In die maand zijn we nog een keer op en neer geweest.

Man wat was ik zenuwachtig. Ik had natuurlijk al jaren niet meer écht wat gedaan met paarden. En dan koop ik een jong ding met nauwelijks een knop erop

In november verhuisde ze naar Vorden omdat het gras in Paterswolde haar iets teveel body gaf

Voor mij wel fijn want het was een stukje dichterbij.
Zo kon ik met oudjaar makkelijk die kant op om haar voor de jaarwisseling te verplaatsen naar een paddock. Ze liep keurig de trailer op en af.


Zoals jullie zien was ik daar nog behoorlijk in overconditie. Inmiddels ben ik zelf 10 kilo kwijt.

Vandaag nog even in Vorden geknuffeld... Ze is erg geschikt als selfiepaard.

En haar nieuwe halster past haar goed!

(Let op de baard!)
Ik heb een heerlijke stal in de buurt gevonden. Op 10 maart haal ik haar op en begint ons grote avontuur. In mei wordt ze pas 3 dus ik heb nog alle tijd om samen met haar verder te groeien.