Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-02-24 14:02

Geplaatst: 11-02-24 14:02

Heide83 schreef:
Ik heb 15 jaar een paard gehad. Veel plezier gehad maar ook veel zorgen. Toen hij overleed, zei ik dat ik nooit meer een eigen paard wilde. Dat is nu bijna 5 jaar geleden. En begint het toch weer te kriebelen. Maar ik blijf twijfelen.

Tja het is het ongeneeslijke paardenvirus..

**Geplaatst**: 11-02-24 14:11

Geplaatst: 11-02-24 14:11

Interessant topic, herkenbaar. Toen mijn vriendin haar paard verkocht, begreep ik haar ook echt. Ik heb het zelf nooit gekund en zou het ook niet kunnen. Maar ze zei dat het zoveel rust gaf en een stukje 'vrijheid'.

anjali schreef:
Het lijkt mij ook fijner om ze aan huis te hebben (ik heb dat nooit gekund omdat ik in de stad woon).Echter, degenen die dat wel hebben zeiden me dat het zo veel werk is dat ze aan rijden niet meer toekomen. Of de zorgen minder zijn als je ze aan huis hebt, daar kan ik niet over oordelen. Ik vermoed dat er altijd wel wat zal zijn, waar ze ook staan. Een oud boerenspreekwoord: "Wie een paard koopt, koopt zorgen!"

De zorgen zijn zeker niet minder bij paarden aan huis. Maar het rijden daarentegen :')

(heeft ook een stukje te maken met het missen van faciliteiten, winter = modder, maar liever zo dan op pensionstal). Neemt niet weg dat het soms best pittig is en ALTIJD doorgaat iedere dag.

**Geplaatst**: 11-02-24 14:29

Re: Het hebben van een paard...

Geplaatst: 11-02-24 14:29

Precies, dus behalve zorgen over de gezondheid van je dieren, komt die van jezelf er ook nog eens extra bij.
Immers een dagje overslaan zit er niet in, dan zou een paard op een pensionstalling toch wel eventjes lekker zijn

**Geplaatst**: 11-02-24 14:49

Geplaatst: 11-02-24 14:49

Mijn eerste paard was een oudje die ik van de slacht gered heb, heel veel van geleerd en best wel wat zorgen (want hij was al niet 100% toen ik hem kreeg), maar hem nog 8 mooie jaren kunnen geven.

Bij mijn tweede paardje veel meer losgelaten. Alleen management op stal vond ik soms lastig om mee te dealen. Des te meer je leert, des te meer je ook niet/anders wil ....... En in de winter altijd proberen einde dag daar te zijn om ze binnen te halen of in de avond om haar nog even uit stal te hebben (stonden 's nachts op stal in de winter).

Sinds 3 jaar aan huis (vooral lekker dat ik niet meer naar stal hoef). Duurde wel even voor ik het lekker op de rit had. Maar nu doe ik het samen met 2 anderen. Ze staan 24/7 buiten met altijd voldoende ruwvoer, dus ik hoef niet op een bepaalde tijd uit bed of op een bepaald tijd thuis te zijn. Ervaar nu minder dat mijn agenda bepaald wordt door de paarden en mijn paardje doet het nu top! Iedere ochtend en iedere avond voor ik naar bed ga dat blije hoofd zien is echt goud waard!

WORKSHOP/CURSUS READY TO RELAX - voor (over)bezorgde paardenmoeders heeft Monique Dorst een passend traject ontwikkeld onder de titel Ready to Relax: reken af met je overbezorgdheid en angsten en ga weer genieten van en met je paard! Tips om er mee te dealen en gelijkgestemden (in het groepstraject). Dus wie weet helpt het sommigen van jullie: https://www.moniquedorst.nl/ready

**Geplaatst**: 11-02-24 15:34

Re: Het hebben van een paard...

Geplaatst: 11-02-24 15:34

Herkenbaar!

Ik voel mij echt een rijk en gezegend mens met de paardjes aan huis.
Maar de zorgen……… en helemaal nu met medische zorgen. Ik ben er dag in dag uit mee bezig. Kost bakken met geld en veel energie!
Het zijn net mijn kindjes.

Maar als ze mij dan weer blij aankijken en het gaat weer wat beter dan geniet ik er heel erg van. Lekker knuffelen, ze geven veel liefde.

**Geplaatst**: 11-02-24 15:58

Geplaatst: 11-02-24 15:58

Ik merk(te) vooral dat ik altijd met samengeknepen billetjes zat over: wordt mn huur van de huurweide niet opgezegd, mag mn stal blijven staan (ivm geen vergunning), gaan er geen mensen klagen over t een of t ander waardoor er nog meer gezeik komt. Gaan er niet stiekem mensen mn perceel op en aan de paarden zitten etc.
Vooral dat soort onzekerheid. En op pension was het helemaal drama. Daar dacht ik echt meermaals per dag: zou hij nog eten hebben. Zou hij nog binnen staan (op een kei zonnige dag om 14:00 uur).

**Geplaatst**: 11-02-24 16:07

Geplaatst: 11-02-24 16:07

Voor mij ook herkenbaar; ik maak me ook snel zorgen en kan het als er iets is ook niet makkelijk relativeren. Ik vind het dan juist wel fijn om met stalgenoten te kunnen praten over die zorgen. Gelukkig heb ik er geen slapeloze nachten meer van, toen ik m’n paard net had wel

Ik zeg ook altijd dat er na deze geen ander paard meer komt maar m’n man (die echt niks met paarden heeft) zei toen; ‘wat ga je dan doen? Breien ofzo?’
En dat heeft me wel aan het denken gezet. Voordat ik m’n paard kocht had ik een bijrijdpaard waar ik erg verknocht aan was. Hij werd ernstig ziek en zou ingeslapen worden. Dat is gelukkig niet gebeurd maar hij is maanden extern gaan revalideren. Ik was toen finaal van de kaart en helemaal mezelf niet meer, dus ja, ik vind het een hele verantwoordelijkheid maar de mooie en fijne momenten wegen daar ruimschoots tegen op

**Geplaatst**: 11-02-24 16:23

Geplaatst: 11-02-24 16:23

Selina schreef:
Ik moet eerlijk zeggen dat ik m’n paard heel leuk vind. Maar het hebben van een paard niet

Precies dit :')

.
M’n omaatje wilde laatst minder goed eten, ik in paniek. Bleek dus dat ze het hooi minder lekker vond >;)

. En ik maar paniekeren

**Geplaatst**: 11-02-24 19:27

Geplaatst: 11-02-24 19:27

anjali schreef:
Ik ben het helemaal met je eens. En het vreselijke weer van de afgelopen maanden heeft alles inderdaad veel moeilijker gemaakt. Echter door mijn ervaring weet ik dan wel "Na regen komt zonneschijn", dus wacht het voorjaar maar even af en dan ziet alles er weer veel rooskleuriger uit!

Ik hoop het. Ik twijfel of het qua zorgen minder zal worden, maar ik kijk wel enorm uit naar het weide seizoen. Hopelijk kan ze die nog iig 1 seizoen mee doen.