toen besloten een pauze te nemen van de paarden en dus lange tijd niet gereden.. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en begin 2020 toch besloten weer lessen te nemen. Helaas kreeg ik toen een knieblessure, waardoor ik eind 2020 weer moest stoppen met rijden.. in 2021 aan die knie geopereerd en dus weer rust gehouden. Maar toen, 2023 het kriebelt weer. Ik mis de paarden zo ontzettend erg. Maar een verzorg/bijrijdpaard vinden lijkt me niet gegund. Ja ik ben al menig jaar uit de paarden, en ik ben ondertussen bang dat ik te oud ben voor een bijrijdpaard met 29 jaar oud. Rijden op een manege zou ik kunnen doen, maar ik ben gewoon geen fan van maneges. De paarden daar zijn vaak emotioneel niet meer te bereiken door de vele verschillende ruiters in een week en ik wil juist zo graag een band opbouwen, het is de band met het paard dat ik rijd die ik zo belangrijk vind. Maar het is heel moeilijk een paard te vinden dat óf in de buurt staat óf waar ik op mag rijden. Ik rijd ook nog eens het liefste buiten, wat veel eigenaren ook niet fijn lijken te vinden. Ik wil in het begin uiteraard in de bak rijden, lessen nemen etc. maar zou toch graag tzt weer op pad kunnen/willen..
Sorry ik ben gewoon een beetje moedeloos, ik ben ook al een jaar opzoek trouwens.
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil bereiken, een hart onder de riem denk ik
iemand die ziet dat de paarden op een manege zo afgestompt en emotioneel\fysiek kapot zijn, die mensen zie ik zelden helaas. Dus goed van je. Dat gezegd te hebben, er zijn best goede alternatieve, zoals bij iemand aan huis komen rijden(les nemen), ook zijn er wat kleine stallen die lessen geven. Misschien is een halve stal ook wel een optie? Qua verzorgpaard ben ik het eens met Yessy, dat risico is gewoon erg groot om naar buiten te gaan, als eigenaar zit je daar niet altijd op te wachten. Misschien is het een optie om buitenrijden als een ''eindgoal'' te zien en eerst die band opbouwen met een evt. verzorg paard(bijv. vanaf de grond, met grondwerk is er zoveel te leren en het is ontzettend interessant).
. Ik moet er niet aan denken, ik zou me de héle tijd zo’n zorgen maken. En nou ja, dan ligt het in mijn geval niet direct aan je rijvaardigheid. Iedereen kan vallen. Ik kan er ook af toeteren op buitenrit, maar als ik er zelf aftoeter bij mijn eigen paard, dan is het en risico dat ik bewust voor mezelf genomen heb. Ik zou echt niet willen meemaken dat iemand op buitenrit van mijn paard valt en dan ernstig gewond raakt. Wil ik echt niet op mijn geweten hebben. In de bak is het toch anders (en is mijn paard braver).