
Eerst even wat info:
Clara T.T.
Een Zweedse draversmerrie uit 2019
1x op de baan gelopen
Januari
We begonnen het jaar met een klein beetje een shock want Clara had net een paar dagen voor oud & nieuw koliek gehad... Ze knapte gelukkig ontzettend snel weer op, en we konden snel samen weer op pad.

Ik werkte op een draversstal en het werk ging gewoon door, in regen, wind, en vooral héél veel modder.
Februari
Een rustige maand die vooral voor mij in het teken stond van mijn reis naar Pakistan. Mijn vriend en ik waren ongeveer een maand op vakantie, en Clara kreeg dus lekker vrij. Even gewoon paard zijn, eten, en niks hoeven te doen. Prima toch voor een jong paard?

Een dag voordat we op reis gingen, maakten we een prachtige wandeling in het gouden licht


In Pakistan zag ik op een polo-stal nog een dubbelganger van Clara

In het midden van onze reis kreeg ik goed nieuws. Ik vond mijn werk op de stal al een langere tijd niet leuk, ik was gek op 'mijn' verzorgpaarden maar het was ontzettend zwaar werk, ik klikte niet goed met mijn baas en voelde me nooit echt welkom bij mijn andere collega's. Daarnaast wou ik ook graag een baan in het vakgebied waarvoor ik meerdere jaren op de uni had gestudeerd. Al voordat ik vertrok had ik al een sollicitatie gesprek gehad, en precies tijdens de vakantie kreeg ik de woorden waar ik al zó lang op zat te wachten: ik was aangenomen! Ik zou nu gaan werken als voedingsadviseur voor een Deens paardenvoerbedrijf en na 1,5 jaar ploeteren mijn werk als groom achter me laten

Mijn laatste twee weken op stal waren nog erg druk, want een groot deel van mijn jonge paarden gingen debuteren op de baan met niet onverdienstelijke resultaten, waarvan een tweede plaats en een derde plaats

De lente hing ook in de lucht, en het was heerlijk weer om weer lekker het bos op te zoeken

Helaas was mijn geluk van korte duur want Clara had wéér koliek. Ze hadden op stal de waterpomp schoongemaakt wat een hele lichte chloor lucht achter liet en ze vertikte het om te drinken.... Mijn prinsessenpaardje was dus helemaal van slag en het duurde wel 3 dagen voordat ze eindelijk de verstopping opgelost kregen en ze weer langzaam wat mocht gaan eten. Drie hele dagen niet mogen eten hakte er best in want ze was nog steeds wat aan de magere kant. Ze kreeg al heel snel haar eetlust terug maar ze was zo ontzettend afgevallen en heel erg moe.
Het duurde wel ongeveer een maand voordat Clara weer de oude was, maar in April met goede raad van mijn nieuwe collega's qua voeding en vooral veel tijd en rust knapte Clara weer mooi op. Ze kreeg weer haar mooie zomervacht terug en had een levendige glans in haar vacht en in haar ogen. We genoten van het weer en mijn nieuwe vrije tijd en energie na het stoppen met het stalwerk, en we konden langzaam onze buitenritten opbouwen
Ook gingen we voor het eerst aan de wandel naar de zee, waar ze me heel erg verbaasde door gewoon in een keer achter me aan het water in te lopen. En wat een lol ze had!


Mei
Clara blijft zich qua gewicht de hele tijd verbeteren en ze begint het langzaam meer uit te zien als een 'normaal' paard.

Ze krijgt op een dag een mini hengstje als buurman, waar ze heel veel van vind (ze haat hengsten & ruinen

op 6 Juni is het de Zweedse nationale dag en dan organiseert mijn club standaard een rit. Helaas woon ik niet meer in de buurt van club, dus rijd ik de rit online mee. De uitdaging is 11 km en we hadden nog nooit zo ver samen gereden. We gingen op pad naar een nieuw deel van het bos waar we nog nooit geweest waren, en we reden een heerlijke rit samen! Clara krijgt haar eerste lintje
Zo trots achteraf


We hebben een prachtig begin van de zomer, het is heerlijk weer en we gaan zo'n twee keer per week naar de zee waar Clara heerlijk in het water speelt elke keer.

Ondanks dat Clara het heel goed doet en weer mooi op gewicht is, zijn we toch niet op onze plek op de huidige stal. Ze moet vaak apart staan om bijgevoerd te worden en het hooi wat we dit jaar krijgen heeft 0 voedingswaarde. Tijdens een weekje vakantie gaat het mis en valt ze weer heel erg af, ondanks dat ze 20 kg hooi per dag weg kauwt. Ik doe een rondje door ons dorp en vind een stal op loopafstand van mijn huis, een gigantisch bos en goede kwaliteit, getest hooi. In Augustus verhuis ik haar naar de nieuwe stal, en ze is er direct goed op haar plek.

We staan nu heel dicht bij huis dus ik rijd een rondje door het bos om daarna mijn vriend gedag te zeggen


Net twee weken na de verhuizing ga ik met mijn werk voor twee dagen naar Engeland om onze Britse collega's te ontmoeten, meer over de verschillende producten te leren en om bij de fabrieken te gaan kijken. Onwijs gaaf

Clara staat de eerste paar weken apart om te wennen en om bijgevoerd te worden, en ik zie haar met de dag in gewicht aankomen. Na een tijdje mag ze het land in met een vriendinnetje: een oudere dravermerrie Penny. Dat gaat in het begin niet zo heel goed, twee pismerries bij elkaar

We wandelen heel wat af en genieten van een prachtig, uitgestrekt bos zowat naast de voordeur

Eind augustus heb ik Clara 1 jaar en wat een reis hebben we samen gemaakt! Ze is ontzettend gegroeid, zowel mentaal als fysiek

In September behalen Clara en ik ons Grote Zomerdoel. Ik wist niet of we het zouden kunnen halen door alle tegenslagen, maar we rijden samen een ronde van 20 km! Sinds de verhuizing doet ze het zo ontzettend goed en ze vliegt alle bospaden over met twee vingers in haar neus. Ik ben zo trots op haar, en na deze overwinning krijgt ze een welverdiende winterpauze!

Clara en Penny zijn ondertussen dikke vrienden en ze staan de hele dag zij aan zij. Wat ben ik blij voor haar dat ze éindelijk een vriendin heeft gevonden

We kunnen bij de buren in de bak rijden en na een jaar stuntelen begint ze eindelijk het bit te accepteren. Ze begint wat nageeflijk te worden, wordt zachter in haar bespiering en ziet er al met al eindelijk goed uit!

We hebben een prachtige herfst in Oktober en November en het bos is zó mooi gekleurd! We doen het lekker rustig aan, we rijden wat meer 'draver dressuur' en rijden rustige ritjes door het bos. Daar is Clara het niet zo mee eens en ze wilt het liefst zo hard mogelijk het bos door


We begonnen December met een prachtige dikke laag sneeuw


De rest van de winter was redelijk rustig, Clara is heel stabiel qua gewicht en maakt goede progressie in het dressuurwerk. We hebben het heel rustig aan gedaan de afgelopen weken en we staan allebei te popelen om het werk weer meer op te pakken. April 2024 staat ons debuut in de endurance geplanned
