TS,
ik ben een stille meelezer (al jaren, ik post echt zelden wat...maar bokt is mijn bron van informatie/entertainment op stille werk-uurtjes)
Ondertussen ben ik het grootste deel van de post door, en ik wil je even "kort" mijn verhaal meegeven.
Ikzelf ben mama van een (toen 7-jarige) zoon. Na jaren zelf paarden gehad te hebben kwam die kleine smurf plots aanzetten met "mama ! ik wil paardrijden!!!"
Zo gezegd, zo gedaan..wij naar de manege toe. Mama rook paarden, en was weer helemaal verliefd op alles wat er rondliep
Na een half jaar manege lessen wou ik zelf terug een eigen paard..dressuurmatig, wat bosritjes, leek me leuk ! Kleinste er ook op ? Helemaal geweldig !!!
Ik ben met een nog krapper budget als jij (tijden waren wel anders 7 jaar geleden) de wereld ingetrokken zonder al teveel eisen : moest gewoon een leuk paard zijn, eentje waar m'n toen 7-jarige ook kon. Dat mocht van mij een knalpaars paard met gele stippen zijn, dat boeide me niet. Wel groot genoeg voor mijn 1m65 liefst
Uiteindelijk zijn we enkele weken later uitgekomen bij een onwijs gave 4-jarige tinker-ruin...van 1m45...net onder het zadel...en palomino (ik ging niet naar kleur kijken, maar ik zie toch ECHT liever zwart)
Zoon verliefd, ik verliefd...200€ bijbetaald, en ze hebben hem uit Nederland naar België gebracht.
Zoonlief rijd ondertussen al eeuwen niet meer. (Teveel meisjes mama
) Mama nog wel, want joh, die tinker is mijn beste vriend ! We rijden bitloze dressuurwedstrijden (op neckrope), gaan solo of in groep op buitenrit...eender wat, hij is er altijd voor te vinden.
Wou ik origineel een Tinker ? Nee ! en al helemaal geen bleke
Was het een ideale kinder-pony ? Absoluut !
Was het (toen) mijn droompaard ? Verre van !
Is het nu mijn droompaard ? Ik zou hem voor geen miljoenen willen wegdoen !
Ondertussen heb ik ook een Franse Draver bijgekocht..voor het "zwaardere" dressuurwerk. Die gaat ook prima buiten, is alleen wat nerveuzer als hij alleen moet gaan (hij doet het wel, alleen soms met een lichte dramatische toeval bij aanvang
)
Hij is rond 1m66 trouwens, die Fransoos van me
Enige tip die ik je kan geven, van mama tot mama : ga voor een paardje waar jij je prettig bij voelt! Eentje die jouw 100% ligt, en waarvan jij zoiets hebt van "JA ! DAT ISSEM!"
Sowieso gaat je zoontje je daarin volgen. Want de band en het vertrouwen dat jij al opbouwt met je paard, ga je meegeven met je zoon.
Ga op zoek samen met mensen die je kent - van op stal, vanuit je omgeving, zorg voor mensen rondom je die kennis hebben en je kunnen helpen.... jouw paardje komt ongetwijfeld nog voorbij
Veel succes met je zoektocht !