Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Mkango schreef:Dat de wereld niet vergaat als je paard ook eens 'nee' mag zeggen in bepaalde situaties en tegen bepaalde zaken, zelfs als wij als mens niet helemaal snappen waarom, en dat ook niet betekent dat je paard morgen helemaal niks meer wil of een onhandelbaar mormel wordt. De kunst zit hem in het vinden van de balans tussen geven en nemen.
Kuggur schreef:Mkango schreef:Dat de wereld niet vergaat als je paard ook eens 'nee' mag zeggen in bepaalde situaties en tegen bepaalde zaken, zelfs als wij als mens niet helemaal snappen waarom, en dat ook niet betekent dat je paard morgen helemaal niks meer wil of een onhandelbaar mormel wordt. De kunst zit hem in het vinden van de balans tussen geven en nemen.
Dit.
En dat dat "nee" van een paard niet "dramatisch/aanstellerig" of "brutaal" gedrag is. Of ook zo'n klassieker "onder het werk uit willen komen"...
Sky_As schreef:whahah ja ik vind het misschien ook wel een baantje voor jou![]()
Ik zit al heel lang in de paarden, en ik had er echt nog nooit van gehoord, tot er eentje op stal kwam en het dus in de groepsapp kwam of er meer moesten.
Gevraagd of ik mijn vriend ook aan mocht melden :-P
Maar goed, ik voelde me een beetje gek dat ik dus niet wist dat dat beroep echt bestond..... maar na jouw reactie voel ik me niet helemaal achterlijk meer....

En ik heb ontiegelijk veel geleerd over de ligging van zadels en singels dankzij twee slechte zadelpassers die ik helaas heb getroffen. En natuurlijk hoe belangrijk het is om een rijinstructeur te vinden die bij jou en je paard past. Wat een wereld van verschil tussen mijn eerste instructeur en degene die ik nu heb. Ik zie daardoor dus nu ook heel veel ruiters bij een niet passende instructeur lessen, die dus hetzelfde gevoel hebben als ik toentertijd (weinig snappen van de lessen, er altijd een beetje tegenop kijken, de goede dingen niet zelf kunnen nabootsen), maar wel stug volhouden dat ze een fijne passende instructeur hebben. Je horizon verbreden is echt een belangrijk iets bij het houden van paarden. Dat is wel de grootste les die je uit al voorgaande dingen kunt trekken. Je bent nooit uitgeleerd en voor het welzijn van je paard moet je je overal een beetje in willen verdiepen.
Lijsken schreef:Dat elke "methode" zijn voordelen en nadelen heeft.
Een 'normaal' dressuurzadel of een boomloos zadel, bit of bitloos, academische rijkunst of natural horsemanship, een jong paard in de opfok of thuis in een kleine kudde, clickeren of 'wijken voor druk', een driejarige vast wat werk laten doen of juist wachten tot ze 6 zijn, bij dikke paarden een graasmaker op of strookbegrazing....etc etc etc.
Alles heeft voordelen en nadelen. Niks werkt perfect voor elk paard, of elke combinatie. De puzzel zit hem er in om uit alle aanbod aan informatie die er is een goede mix te vinden die voor jou paard of jouw combinatie het best werkt. En soms zal je een tijdje meedrijven op stroming A, omdat die op dat moment heel goed past. Maar je moet flexibel blijven, je ogen open houden, want na een tijdje is stroming B wellicht het antwoord dat je zoekt.
Kuggur schreef:Mkango schreef:Dat de wereld niet vergaat als je paard ook eens 'nee' mag zeggen in bepaalde situaties en tegen bepaalde zaken, zelfs als wij als mens niet helemaal snappen waarom, en dat ook niet betekent dat je paard morgen helemaal niks meer wil of een onhandelbaar mormel wordt. De kunst zit hem in het vinden van de balans tussen geven en nemen.
Dit.
En dat dat "nee" van een paard niet "dramatisch/aanstellerig" of "brutaal" gedrag is. Of ook zo'n klassieker "onder het werk uit willen komen"...