Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
VuurVleugels schreef:En toch kan ik niet anders dan echt bezwaar maken tegen deze en soortgelijke opmerkingen. Want 1) een paard heeft geen cognitief besef van zijn dure levensonderhoud, 2) een paard bepaalt de kosten van zijn levensonderhoud niet, en 3) als je een paard neemt heb je zelf de keuze gemaakt dat dure levensonderhoud aan te gaan, en ben je dus ook zelf verantwoordelijk voor die keuze. Geven en nemen werkt alleen met twee cognitief bewuste wezens die beiden de gevolgen van dat geven en nemen kunnen overzien. Niet met een paard wat nergens voor gekozen heeft en geen flauw benul van zaken heeft.
Avalanche schreef:Maar ook dan is het dus niet onvoorwaardelijk. anjali verwoordt het als 'ze mogen best werken voor de kost,' maar impliciet vinden we allemaal 'ze mogen mij best voldoening geven voor de kost,' anders zouden we ze niet kopen, of we zouden ze wegdoen. En hoe mensen invulling geven aan die voldoening, is voor iedereen anders, maar imo heb je inderdaad wel de plicht om te voorzien in in ieder geval de basisbehoeften van je paard.Dat ben ik ook wel met je eens hoor. Mijn issue is vooral met mensen die vinden dat dat paard moet werken voor zijn onderhoud. Dat is onzin imo.
Dat iemand vindt dat die er niet meer genoeg voldoening uit kan halen maar alsnog wel de verantwoording neemt door te zorgen dat dat paard goed terecht komt, vind ik nog steeds wel voldoen aan je plicht naar het paard toe.
Poekkie schreef:Mijn paard krijgt alle ruimte om haar mening te geven, maar ik ben uiteindelijk degene die bepaalt of daar ook wat mee gedaan wordt. Dus als ik er ben, moet ze inderdaad even afscheid nemen van die baal hooi die in het land staat.Wow dit topic gaat filosofisch
Ik ken geen enkel paard dat het zo geweldig vind om te gaan rijden dat het daar speciaal voor uit de wei komt en bij het krukje inparkeert. De mijne zeker niet Maar ze zijn gelukkig, hebben voedsel en vrienden en komen naar me toe gesloft als ik in de wei verschijn en kunnen daarvoor een aantal keer per week best een uurtje werken volgens mijn regels. En hebben ze daar geen zin in hebben ze gewoon pech, ik heb ook niet in alles zin. En daar voel ik me prima bij . Wat een geneuzel hier soms zeg, alsof op elk moment alles een vrije keuze moet zijn en een dier om alles moet staan te springen of het is niet goed. Pfff.
ruitje schreef:Hmmm, opzich is dat een boeiende gedachte om op door te filosoferen ( ik vind dat dus leuk ) .
In principe functioneerd een 'onhandelbaar' paard niet minder als paard als hij het goed doet in de kudde, maar eigenlijk mist een paard dan wel vaardigheden om in de 'huidige mensen met paarden maatschappij ' te functioneren. De kans dat hij veel verkocht word, of ingeslapen, of onheus bejegend word/geen passende zorg krijgt is misschien wel groter?
Ik vind dat een boeiende gedachte, zou een paard wat vaker 'nee' zegt, een fijner of minder fijn leven hebben?
En, zijn paarden die dat doen door fokbeleid niet ook nog eens minder aanwezig?
ruitje schreef:Hmmm, opzich is dat een boeiende gedachte om op door te filosoferen ( ik vind dat dus leuk ) .
In principe functioneerd een 'onhandelbaar' paard niet minder als paard als hij het goed doet in de kudde, maar eigenlijk mist een paard dan wel vaardigheden om in de 'huidige mensen met paarden maatschappij ' te functioneren. De kans dat hij veel verkocht word, of ingeslapen, of onheus bejegend word/geen passende zorg krijgt is misschien wel groter?
Ik vind dat een boeiende gedachte, zou een paard wat vaker 'nee' zegt, een fijner of minder fijn leven hebben?
En, zijn paarden die dat doen door fokbeleid niet ook nog eens minder aanwezig?
ruitje schreef:Ik vind dat een boeiende gedachte, zou een paard wat vaker 'nee' zegt, een fijner of minder fijn leven hebben?
Mkango schreef:Bovendien hebben wij bepaalde basisvaardigheden nodig om te kunnen functioneren in de maatschappij waarin we leven. Of mijn paard nou wel of geen schouderbinnenwaarts kan of wil doen of over een hindernis van 1.20 kan of wil springen, maakt niet uit. Ze functioneert niet meer of minder in haar paard-zijn als ze alleen maar drie passen kan wijken of over een grondbalkje kan stappen - sterker nog, ze functioneert niet meer of minder in haar paard-zijn als ze onbeleerd blijft en alleen maar gras kan eten -, terwijl je als mens staande houden toch wel verrekte lastig is als je niet kunt lezen en schrijven.
Wat ik eerder zei: als ik er ben, moet ze inderdaad even afscheid nemen van die baal hooi en haar vriendinnetjes, maar als ik erop zit en ik moet het eruit trekken, bedenk ik ook liever wat anders waar ze wel plezier uit haalt op dat moment. Haar will to please is groot genoeg en ik rijd (of grondwerk) voor ons beider plezier; als zij gefrustreerd raakt en haar kont tegen de krib gooit, dan raak ik ongetwijfeld ook gefrustreerd en daar heb ik geen paard voor. Dan liever een stapje terug of een stapje opzij. Morgen weer een dag.
Mkango schreef:Avalanche schreef:Maar ook dan is het dus niet onvoorwaardelijk. anjali verwoordt het als 'ze mogen best werken voor de kost,' maar impliciet vinden we allemaal 'ze mogen mij best voldoening geven voor de kost,' anders zouden we ze niet kopen, of we zouden ze wegdoen. En hoe mensen invulling geven aan die voldoening, is voor iedereen anders, maar imo heb je inderdaad wel de plicht om te voorzien in in ieder geval de basisbehoeften van je paard.Dat ben ik ook wel met je eens hoor. Mijn issue is vooral met mensen die vinden dat dat paard moet werken voor zijn onderhoud. Dat is onzin imo.
Dat iemand vindt dat die er niet meer genoeg voldoening uit kan halen maar alsnog wel de verantwoording neemt door te zorgen dat dat paard goed terecht komt, vind ik nog steeds wel voldoen aan je plicht naar het paard toe.
DuoPenotti schreef:Maar geef ook toe dat ik wel eens een paard op de kop heb gegeven toen hij zijn best niet deed.
Die had van 2 weken een pruts ruiter geleerd dat je kon doen waar je zelf zin in had.
Ja dan kun je zeggen hij is een paard en als die niet wil dan niet.
Toch had ik na die ene keer niet het idee dat hij daarna met angst liep.
Toen hij overigens die betreffende dag mijn vraag positief beantwoorde heb ik hem wel enorm beloond.
Dus ja dan kun je er over filosoferen of het dan dwang is of doet hij het toch voor de beloning?
Voor de duidelijkheid?
VuurVleugels schreef:anjali schreef:Een gezond en fit paard mag best iets doen voor zijn dure onderhoud ,daar hoef je als eigenaar geen gewetensbezwaar over te hebben
En toch kan ik niet anders dan echt bezwaar maken tegen deze en soortgelijke opmerkingen. Want 1) een paard heeft geen cognitief besef van zijn dure levensonderhoud, 2) een paard bepaalt de kosten van zijn levensonderhoud niet, en 3) als je een paard neemt heb je zelf de keuze gemaakt dat dure levensonderhoud aan te gaan, en ben je dus ook zelf verantwoordelijk voor die keuze. Geven en nemen werkt alleen met twee cognitief bewuste wezens die beiden de gevolgen van dat geven en nemen kunnen overzien. Niet met een paard wat nergens voor gekozen heeft en geen flauw benul van zaken heeft.
office schreef:Hengsten zeggen soms duidelijker hun mening en dat is ook een reden dat we paarden massaal ruinen.