
Januari
Op 31 dec 2021 zat ik voor het eerst op mijn 5-jarige bijrijdpaard Tessla, en 2022 stond dus in het teken van haar inrijden! Dat ging niet altijd zonder slag of stoot


In Maart gingen we voor het eerst onder het zadel naar buiten en dat was me toch spannend! Helaas is Tessla erg bang buiten en moest er altijd gezelschap mee.

Op het werk trainden Penny en ik lekker door
Het is April en Tessla begint mooi op te groeien! Ze zit goed in haar vel en het rijden gaat * relatief * goed. We kunnen onderhand rond draven en een beetje wat galopperen.

Het voorjaar is rustig. Majenzo doet een dutje


Helaas gaat het wat minder tussen Tessla en ik. Ze is elke keer zo gestressed als ik haar uit de kudde haal. Dat uit ze in enorm veel en hoog steigeren en er is eigenlijk niks wat haar kan kalmeren, behalve het zien van de kudde. Het is bijna onmogelijk om haar naar binnen te halen om te poetsen, op te zadelen, of van het terrein af te gaan. Ik oefen met veel geduld met haar, en soms zie ik wat vooruitgang door een paar dagen later weer terug bij af te zijn. We missen de klik en het is allemaal erg frustrerend. Tijdens het rijden gaat het een keer goed mis, ze probeert elke keer al steigerend de baan uit te rennen - terug naar de kudde. Uiteindelijk verliest ze haar balans en gaan we met z'n 2'en naar de grond. Ons vertrouwen is helemaal weg en voor een paar weken heb ik niks met haar gedaan. Even een pauze

In Juni rijden we zo nu en dan een rondje rond. Voornamelijk bitloos en zonder zadel op m'n gevaarlijke paard


Eindelijk heeft mijn baas door dat ik helemaal gek op Clara ben en mag ik lekker vaak met haar op pad

In Juli maakt mijn baas deze leuke foto van Clara en ik


Clara gaat voor het eerst op wedstrijd en ze ziet er tip top uit. Helaas voor mijn baas is Clara geen geweldig goede draver en komt ze als een vd laatsten over de finish lijn.
In Augustus ga ik een weekje roadtrippen met mijn vriend in Zweden en Noorwegen. We genieten van de prachtige natuur en rust nadat we ons allebei de naad uit hebben gewerkt de hele zomer. Ik spendeer de lange uren in de auto naar het kijken van paarden, want ik heb de beslissing genomen om in de winter echt serieus naar een eigen paard te gaan kijken. Mijn oog valt op de prachtige Shanel-Geli, een 2-jarige Akhal Teke merrie. Prijs: 20.000 euro

Bij terugkomst van vakantie zie ik dat Clara is getrapt in de wei en zeg ik tegen mijn baas dat ik daar later die dag naar zal kijken. Clara is niet een van mijn verzorgpaarden op het werk, maar ik weet dat mijn baas niet zo veel om haar geeft, dus ik probeer als ik tijd heb haar wat extra aandacht te geven. En dan zegt ze iets wat echt als het niets uit de lucht komt vallen: "We vroegen ons af of je Clara wilt kopen." Ehhhh, ja?! Ik kon het echt niet geloven, m'n favoriete Clara, waar ik al zo lang over zat te fantaseren hoe graag ik haar als eigen paard zou willen hebben, wordt mij zo uit het niks aangeboden als eigen paard! M'n wereld stond echt helemaal even op z'n kop, maar gelukkig konden we na het werk een stukje rijden om over alles na te denken, en haalde ik haar een paar dagen later op, helemaal gelukkig.

Aan het eind vd maand gingen mijn jonge paarden voor het eerst naar de grote drafbaan in Kalmar om daar te oefenen en rond te kijken. Hier op de foto's Majenzo (en een stukje Cui Bono), Penny en Mia
September staat natuurlijk in het teken van Clara



Na een maand rust is ze duidelijk toe aan iets. Aangezien ik nog geen zadel heb, doen we maar waar ze voor is gefokt: voor de wagen. Ze is niet altijd de makkelijkste voor de sulky, maar zolang je niet te veel van haar vraagt stapt ze gewoon lekker haar rondje rond. We genieten van de prachtige herfstdagen


M'n twee lieve meiden Mia (vosje) en Penny

Eind Oktober vind ik het tijd om voor een zadel te gaan kijken. Na de behandelingen en rust is ze een stuk beter in haar rug en ze begint eindelijk wat aan te komen nadat ze de eerste paar weken bij mij echt gigantisch was afgevallen



Het is begin November en de herfst is in volle gang!
We rijden lekker rond en genieten van de prachtige kleuren in het bos. Clara laat even weten wat ze er van vind dat ik haar vraag stil te staan voor de foto


Ze kan gelukkig ook gewoon normaal doen hoor


In December komt de winter met sneeuw



Clara en ik doen het tot nu toe heel rustig aan, veel stapritjes, wandelingen en we rijden zo nu en dan wat "dressuur" wat ze erg lastig vind. Ze kan wat galopperen maar ik wil haar eerst sterker hebben in de stap en draf voordat we daarmee gaan oefenen. 2023 zal in het teken staan van haar verder doorrijden als 'rijpaard' en natuurlijk véél buitenritten. In 2024, als ze 5 is, mogen we starten in de eerste endurance klasse wat mijn doel is met haar.
God Jul och gott nyttår!

