[RIJ-ITP] Het tweede jaar met Horonae!
[RIJ-ITP] Het derde jaar met Horonae!
[ITP] Het vierde jaar met Horonae!
[ITP] Het vijfde jaar met Horonae!
[RIJ-ITP] Het zesde jaar met Horonae!
Januari 2022
Begin van het jaar zaten we nog in lockdown qua wedstrijden (wie kan dat nu nog geloven?), dus trainden we vooral thuis verder. Lekker veel buitenrijden dus, deze foto werd van toevallig van ons gemaakt op de heide!

Februari 2022
In februari was Caroline van chshots fotografie bij ons geweest om foto's te maken. Ik vind ze zelf echt fantastisch geworden, nog steeds helemaal verliefd op deze foto's. Zeker omdat ik niet zo heel veel foto's van Horonae en mijzelf heb (afgezien van op wedstrijd natuurlijk).



Maart 2022
In maart gingen we weer lekker op wedstrijd, niet geheel onverdienstelijk zoals te zien.

We zijn dit jaar ook voor het eerst in het Z2 gestart, toch wel lastig met al die vliegende wissels!

April 2022
Weer op dressuur wedstrijd en weer winstpunten in prijzen. Ik kan mijn geluk niet op! Daarnaast ook uitgebreid Roné haar 10e verjaardag gevierd met een paardentaart en springclinic de week erna, waar ze toch nog steeds heel veel plezier aan beleeft. Zo houden we het samen lekker afwisselend.

Mei 2022
Deze maand hadden we de tweedaagse wedstrijd bij ons op stal. Weer prijzen en 5 winstpunten erbij, dus zo waren we in no-time startgerechtigd voor het ZZ-licht! Toch wel trots dat we zo veel moeite hadden om in het Z1 te beginnen, en dat we er nu dan toch redelijk vlot doorheen komen nu we de smaak te pakken hebben. Heel trots baasje hier! Later in de maand ook nog lekker meegedaan met de springwedstrijd.

Juni 2022
Juni was het weer tijd om te gaan crossen! Ik heb het crossen en eventing op een lager pitje staan tegenwoordig, omdat ik merk dat het toch lastig is om drie disciplines goed te kunnen combineren. We komen er eigenlijk niet aan toe om goed voor eventing te kunnen trainen, dus in plaats daarvaan rijden we af en toe voor de lol een oefencross. Deze keer in Ede!

Juli 2022
Juli stond vooral in het teken van mijn examens en lekker doortrainen. Ik moest (en moet nog steeds


Augustus 2022
Het tweede wedstrijdweekend bij ons op stal was in Augustus. Hier verbraken we ons record in het ZZ-licht door voor het eerst boven de 65% te rijden! Super trots natuurlijk, en zo begonnen we al een beetje te snuffelen aan de subtop in de verte.

September 2022
September begon met de eerste tegenslag van het jaar. Op een rustige, zonnige avond besloot ik even een klein sprongetje te gaan maken ter ontspanning. Op de een of andere manier, ik begrijp nog steeds niet echt hoe, kreeg Roné het voor elkaar haar knie te stoten tegen een balk op 50cm hoogte. Gevolg: paard op drie benen. De rest van september stond in het teken van stappen en koelen omdat ze er niet lekker op liep. Gelukkig maar dat het voor het eind van het maand was opgelost, want er stond een grote verandering op ons te wachten in oktober!

Oktober 2022
Daar was 1 oktober dan, de dag dat wij onze huidige stal (na dik 5 jaar) verlieten om bij een andere stal te gaan staan waar Roné meer naar buiten kon. Ze is nogal gevoelig voor stalbenen, en het huidige paddockgebruik op stal was niet langer geschikt voor haar. Nu staat ze op een hele fijne stal waar ze in feite van zonsopgang tot zonsondergang lekker buiten staat. Heerlijk, zowel voor mij als voor haar! In het begin moest ze natuurlijk wel eventjes wennen, ineens een ander huis en nieuwe paardenvrienden.

November 2022
November begon heel goed, paard blij op haar nieuwe stal, we gingen weer op wedstrijd met winstpunten, de omgeving verkennen bij onze nieuwe stal. Maar helaas, weer pech. Roné kreeg een tik op haar sprong van een ander paard op de wei. Tja, dat kan gebeuren, zeker in een nieuwe kudde. Natuurlijk wel een beetje balen dat mijn paard die in 10 jaar lang blessure vrij is geweest, nu in één jaar twee keer met een blessure stond. Gelukkig hebben we ook quality time met knuffelen en wandelen.

December 2022
We zaten nog steeds met een dikke sprong, een flinke fles metacam en stapbeleid van de dierenarts. Vorige week besloot ik dat het me te lang duurde, en heb ik een afspraak gemaakt bij de kliniek. Daar kwam gelukkig goed nieuws uit: ze was niet (meer) kreupel, foto's en echo zagen en er allebei goed uit, en er zit in feite alleen een onderhuidse kneuzing op de sprong. Komende 6 weken mogen we langzaamaan gaan opbouwen, en hopelijk in januari weer lekker aan de bak. Teller staat nu op ZZ-licht + 7, dus subtop, wie weet? Die slipjas is toch nog steeds het einddoel.


Al met al, weer een vol jaar en veel meegemaakt. We zijn nu in ieder geval wel even klaar met alle blessures, op naar een succesvol en happy 2023!

Natuurlijk ter afsluiting zoals elk jaar, ook nog even een video met wat bewegend beeld van afgelopen jaar!

https://youtu.be/UzwULFlg00w