Toen mijn laatste bijrijdpaard vrij plotseling stopte was ik best verdrietig. Je weet wat het risico is als bijrijder, maar een eigen paard is gewoon te duur. of kon het toch wel? Na heel wat rekenen bleek het toch te kunnen

Dus mijn instructeur gevraagd om uit te kijken naar een paard voor mij en toen Sjors op stal kwam waren de verwachtingen toch wel hoog. Sjors moest alleen eerst heel erg wennen en ook wat dingen leren.
We zagen het maar als een extra lange proefperiode en op 31 december hebben we hem dan eindelijk gekocht.

Het eerste ritje met ons eigen paard. Mijn man heeft zijn halve mencursus met Sjors gedaan, konden ze gelijk aan elkaar wennen.
Al snel volgden vele ritten met o.a. familie

In het voorjaar waren er behoorlijk wat tulpenvelden in de buurt dus daar moesten we mee poseren

In de tussentijd hebben we ook geroken aan wedstrijden. Eerst de oefenmarathon in Putten maar daar was Sjors zo van de rel dat ik halverwege gestopt ben omdat hij bijna op hol ging. Maar thuis was er elke 2 weken een dressuur wedstrijd waar we aan meegedaan hebben. Met wisselend succes: 3 winstpunten over 6 wedstrijden. Halsstrekken snapt hij niet en bij de ene jury levert je dat een 5je op bij de volgende een 2. Ach we oefenen vrolijk verder.

In juni en Juli Hebben we war ritjes gemaakt over de dijk en naar het strandje


En helaas de dag daarna bleek er droes geconstateerd op stal en Sjors had het gelijk goed te pakken. Samen met zijn mede slachtoffer hadden ze een quarantaine paddock en samen konden ze het gelukkig goed vinden. Ze hadden veel steun aan elkaar. In totaal zijn we hier 12 weken mee zoet geweest.

Na de droes was het tijd om weer rustig op te bouwen en mooie ritjes te maken

Ook hadden we een fotoshoot met Julia de Langen


En mijn vader heeft ook wat mooie foto's gemaakt:


Deze week ook nog een mooi ritje gemaakt met de rijp op de bomen en het gras

En dan is het alweer tijd voor Kerst

