Geplaatst Een jaar geleden ben ik wezen rondkijken voor mijn eerste eigen paard. Trekpaarden hebben altijd al mijn hart veroverd. Maar ik weet ook dat dit een kant van de paarden is, die veel onderhoud en verzorging nodig heeft. Denk aan CPL. Moet ik dat wel doen? Nee echt niet! Niet als eerste paard! Nou ja lang verhaal kort… mislukt! Ik heb een Trekpaard.
Paspoortje:
x Orfa van ‘t Sparrenhof. Maar ik noem haar Orrie.
x Belgisch Trekpaard
x 19 jaar oud
x CPL
Yep… en staartloos! Dit was ten tijden van haar geboorte nog toegestaan. Maar ik kan toch stiekem met trots wel vertellen dat het haar op haar kleine overgebleven stompje zo’n 20cm is gegroeid in vergelijking met toen ik der kocht! (Net zoals der manen). Haar fluf is dus gewoon goed bedekt.
December 2021:
Moeders mooiste was ze absoluut niet op het moment dat ik ben wezen kijken bij haar. Ze had die zomer nog een veulen gehad en had duidelijk wat extra’s nodig. Maar haar lieve rustige karakter sprak me aan. Stukje wezen wandelen en er op gezeten. Ja… verdikkingen op der benen had ze… en ze liep met links achter niet helemaal lekker mee. Maar heey, ik was verliefd en ik heb der gekocht.
Februari 2022:
Orrie heeft duidelijk ingeleverd in de winter. Recent een veulen gehad, in de winter verhuist. Je zag het aan haar! Ik ben in die tussentijd druk bezig geweest haar sokken af te knippen met een schaar, tot open blaren aan toe. Maar het moest! De wonden die ze had vielen mij alles mee. Alles genas ook zeer snel. Maar het is een punt dat altijd in de gaten gehouden moet worden en moet worden ondersteund vanuit binnen doormiddel van het juiste voer.
Maart 2022:
Orrie had weinig vertrouwen en is erg onzeker. Ik heb echt momenten gehad dat ik een toekomst met haar echt niet samen zag. Wel samen, maar niet rijdend. Ze leek niet te weten wat te doen met een ruiter op haar rug. Durfde niet te lopen. Reageerde gek oo het bit. Ze liep alleen als er iemand voor haar liep of als ze achter een ander paard aan mocht lopen. Dit hebben we dus een aantal keer gewoon gedaan… gewoon het bos in, achter de groep aan. Ik zie wel waar ik beland… en ze merkte hoe leuk het eigenlijk wel niet is. En kreeg langzaam aan meer vertrouwen en plezier!
Ik heb echt het idee gehad dat zij het plezier in alles compleet kwijt was.
Juni 2022:
Rond deze tijd was mijn goede intentie, door het eventjes laten staan van de sokken, compleet fout gegaan. Mijn gedachtegang was verkeerd. Ik dacht, als de sokken iets langer zijn, kunnen de vliegen niet direct op de huid komen en kunnen er geen maden komen. FOUT. Juist door het langere haar was het een goede nestel plaats voor maden. Toen ik de eerste zag lopen, direct de schaar gepakt, betadine en als een gek wezen wassen met vervolgens een behandeling byemyte, waardoor ze er ook uit kwamen zetten. Al snel hebben we deze nachtmerrie achter ons gelaten. En bizar genoeg is het sinds dat moment nog stabieler met haar benen!
Maart-Juli 2022:
Af en aan hebben we actieve periodes gehad rondom het rijden. Temperatuur wisselingen waren te merken in haar artrose. Door een flinke hoefzweer kwam zij ook stil te staan, waardoor haar artrose weer actiever te zien was. Het leven met een ouder paard. Elke dag is aankijken en aanvoelen. En vooral naar je paard luisteren!
Elke rit kan de laatste zijn, maar juist daarom geniet ik van elk moment op haar rug.
Augustus 2022:
Wetende dat het elk moment over kan zijn. Een koliek aanval of een ongeluk, het kan in een klein hoekje zitten. En moet alleen maar mobiel foto’s wilde ik ook serieuze mooie foto’s van ons samen. Dit heeft een vriendin van mij gedaan en ik ben zeer tevreden over het resultaat!
Oktober 2022:
Orrie heeft een tijdje niet goed in de groep gelegen. Kon niet rustig eten, werd constant weggesnauwd. En door de blubber werd ze stijf door het telkens wegspringen en wegglijden. Dit was ook terug te zien in haar achterbeen. Rustige ritjes en veel grasmaai rondjes gedaan in die tijd.
November 2022:
We zijn verhuist naar een andere stalling. Waar ze nu al meer geaccepteerd wordt in de groep en meer ruimte heeft haar eigen rustige plekje op te zoeken. Ook heb ik meer rust en vertrouwen gekregen in de stalling en de verzorging. Ik hoef niet meer 7 dagen per week te komen omdat ik twijfel of ze wel eten of water krijgt. Ze staat zelfs te poppelen terug de groep in de gaan als ik der eventjes gepakt heb om wat samen te doen! En dat vindt ik een goed teken.
Op naar hopelijk meer ritjes met een actief en fit paard. Want ook al is het een ‘oud’ trekpaard dat vast wel rustig is. Zit er ook echt een kop op en pit in. Het gas knopje weet ze prima in te drukken namelijk. Haar CPL is goed onder controle en ik heb sinds kort een scheerapparaat ipv mijn trouwe schaar en dit werkt ook stukken fijner.
Ik ben benieuwd naar meer actieve trekpaarden op Bokt, want ik zie ze weinig voorbij komen!
. Op naar nog veel mooie ritjes in 2023. 
( senior, cpl, artrose..)