Geplaatst 
Het einde van het jaar nadert, tijd dus om terug te blikken op wat 2022 ons gebracht heeft. Nu denk je misschien: het is toch nog maar november? Maar helaas kwam er voor ons al eerder een einde aan dan eind december.
En dan bedoel ik met het rijden van menwedstrijden en het trainen van mijn prachtige en vooral lieve Jody. Jody is een KWPN tuigpaarden, dochter van de hengst Eebert. Begin dit jaar zijn we begonnen met onze carriere in de mensport! En wauw.. wat is dat super leuk
In maart hadden we onze eerste wedstrijd, in de B natuurlijk. We oefenden eerst nog even op vreemd terrein om te kijken hoe ze zou reageren. Dat ging boven verwachting goed!
Toen, eind maart, was het dan zover: ons debuut
We hadden meteen twee winstpunten op zak, zo trots op die kleine hete vos!
Daarna hebben we nog een aantal keer dressuur gereden en zelfs een paar keer meegedaan aan vaardigheid:
Eind mei hadden we de punten voor het L al binnen, wauw, zo snel dat het gegaan is. We merkten wel dat de ene jury ons meer kon waarderen dan de ander. Het hoogte- of dieptepunt was 40 punten verschil tussen twee proeven
De ene vond het een lekker vlot paard en de ander zag vooral spanning. Ze hebben een punt haha! Jody is vlot, maar bouwt ook snel spanning op. In juni deden we mee aan net noordelijk kampioenschap. Ik had nog niet eerder zo'n vervelend paard voor de wagen. Ze hupste en sprong en niemand begreep er wat van. Gelukkig vertrouw ik haar volledig, maar dat hele hete is zo nu en dan wel eens frustrerend
Dat kampioenschap was dus niet echt een succes. Ik besloot een kleine zomerstop te houden. Niet alleen omdat wij met het gezin vakantie hadden, maar des te meer omdat Jody drachtig is
Ze verwacht een kind van de Friese hengst Eise 489, de bewegingstopper die het in het tuig zo fantastisch heeft gedaan. Een aparte combinatie, ik weet het. Dit veulentje is geheel vrij van inteelt en uit de combinatie van Eise met een tuigpaard zijn al meerdere geschikte paarden gekomen. Binnen het KWPN kon ik alleen met inteelt of met een Hackney dekken. Dat idee stond mij niet zo aan. Jody is eind mei 2023 uitgerekend en ik ben zo onwijs benieuwd! In september was het tijd voor ons L debuut. De wedstrijd bleek geheel indoor te zijn. Waar die maffe merrie outdoor zo super heet is, is ze indoor helemaal in haar sas. Wat liep ze fijn!! Resultaat: 2 x een dikke winstpunt
Begin oktober hebben we de tweede keer L gestart en toen mochten we weer 2 winstpunten noteren en bovendien een super leuk commentaar op ons protocol.
En toen.. Tjah.. Toen liep alles spaak. We hadden vandaag eigenlijk een onderlinge staan, eind van de maand nog 2 officiële wedstrijden en dan in december nog eentje. Het doel was M startgerechtigd te zijn voor het einde van het jaar.
Helaas, ik werd op 25 oktober plotseling ernstig ziek. Een Pneumosepsis. Een sepsis als reactie op een ernstige longontsteking. De artsen vreesden voor orgaanfalen en alles wat daar dan bij hoort (IC opname en dialyse). Gelukkig bleek mijn lichaam veerkrachtig genoeg te zijn en was orgaanfalen niet aan de orde. Het herstel van de longontsteking duurt ongeveer 4 tot 6 weken, maar herstellen van een sepsis duurt langer. Ik moet rekenen op ongeveer 6 maanden. Trainen is niet mogelijk. Even stofzuigen is al enorm vermoeiend. Bovendien heb ik ook nog last van een scherpe pijn door een geïrriteerd longvlies.
2022 was een jaar met veel succes voor ons in een nieuwe discipline die ik echt veel leuker vind dan ik ooit kon bedenken. Het is alleen jammer dat ik mijn doel niet helemaal behaald heb. Al staat gezondheid natuurlijk voorop!
Jody mag nu lekker rustig aan doen, ze gaat vervroegd met verlof
Hopelijk helpt Jody je ook een beetje in je revalidatietraject. Zowel fysiek als mentaal. 
