Geplaatst Zanos kwam in april dit jaar naar ons toe in de opvang. Hij was er heel slecht aan toe,vreselijk benauwd en mager. Dierenarts laten komen en zij zei,dit paard is heel erg ziek. De ene long was zo slecht dat hij niet meer te horen was,de andere long was nog wel te horen maar klonk zeer slecht.Hij kneep om lucht te krijgen.Hij had eigenlijk ook nooit vervoerd mogen worden in zijn toestand zei de dierenarts.
Toch wilde ik hem een kans geven,hij werd op prednison gezet,een kuur [3 x daags een pil] voor een paar maanden.
Elke ochtend voor 8 uur moest hij de eerste pil hebben,ook kreeg hij een hoestdrank,3 x daags.
Toch moesten we wel rekening houden dat dit geen paardwaardig leven zou worden voor hem,hij zou nooit meer helemaal beter worden, hij kon immers niet de rest van zijn leven op Prednison blijven,we moesten ook aan euthenasie denken.
Samen met de vrijwilligsters zijn we hem goed gaan verzorgen,op tijd zijn medicatie,goed voer meerdere keren per dag en onbeperkt hooi en een speciale behandeling door mijzelf.
Hij knapte langzaam op! het knijpen naar lucht werd met de week minder en hij begon langzaam aan dikker te worden.
Na een week of 3 op de prednison ben ik gaan afbouwen met de prednison,ik voelde dat hij het niet meer nodig zou hebben.Van 3 x daags naar 1 x daags gegaan,een week lang en na die week geen pillen meer. Ik had wel overlegt met de dierenarts uiteraard.
Hij werd niet meer erger benauwd na het stoppen,en hij werd niet meer benauwd.
Alles bij elkaar was hij na een week of 4 zover opgeknapt dat hij rustig aan beweging kon krijgen.
Hij werd niet benauwd! en na 2 maanden was hij zover om echt bereden te worden,wat genoot hij hiervan.
Nu na 6 maanden merk je niks meer aan hem,dat hij zo ontzettend ziek was geweest.
Hij galopeerd door het bos en de heide, springt een parcourtje en geniet van zijn nieuwe leven.
Zanos is een ontzettend lief paard.
Wij zijn de vorige eigenaars ook dankbaar dat zij Zanos een 2de kans gaven en hem bij ons bracht.
