Geplaatst Al een poosje merk ik dat ik het fijn vind om mijn avonturen met Sadira ergens te documenteren zodat ik ooit nog eens kan teruglezen, maar ik kreeg daar net niet lekker een goede manier/medium voor gevonden. Dus recent dacht ik: waarom niet een topic op Bokt maken, misschien is alles wat we meemaken ook voor andere mensen nog interessant om te lezen
en dan staat uiteindelijk alles bij elkaar. Dus zo gezegd, zo gedaan! Misschien heb je Sadira al eens op Bokt voorbij zien komen, maar misschien ook niet, dus ik zal haar eerst nog eens aan jullie voorstellen.
Dit is Sadira:
Sadira is een Arabisch Volbloed merrie van 5 mei 2019, wat haar inmiddels ruim drie jaar oud maakt. Ze werd geboren tien dagen na het verlies van mijn droompaardje Mish, die we op zesjarige leeftijd hebben moeten laten inslapen. Op dat moment stond mijn hoofd nog helemaal niet naar een nieuw paard, en ik had niet per direct de klik met deze eigenzinnige dame die in haar uppie in staat was om de hele paddock op z'n kop te zetten
Maar, uhm, dat liep toch even anders toen Sadira mij wel uitzocht
Dus uiteindelijk, aan het einde van 2019, hakte ik de knoop door dat ze toch voor altijd bij mij mocht gaan blijven. Ik zal eerlijk zijn, het heeft wel even geduurd (ook doordat ik het best moeilijk had met het kwijtraken van Mish) voordat ik me 100% voor haar heb kunnen openstellen, maar ze heeft zich sindsdien goed mijn hart in gewurmd!
Momenteel ben ik veel met haar bezig met allerlei dingen op de grond, want fysiek is ze echt nog niet zo ver dat er iemand op kan gaan zitten: ze is nog steeds vijf centimeter overbouwd, en is echt nog een jonge spriet
Als iemand had gezegd dat ze twee was had ik het ook geloofd. Daarnaast wil ik zelf nog kilo's kwijtraken, ik ben al een heel eind onderweg maar er mag echt nog meer af voordat ik ooit echt op haar ga rijden. Bovendien is er nog zat met haar te beleven. We gaan regelmatig lange wandelingen met haar maken, we langeteugelen regelmatig (zowel in de bak als op wandeling buiten), longeren, ik doe in algemene zin veel grondwerk met haar, et cetera.
Wanneer we niet met haar werken leeft ze in een enorme paddock paradise in een grote kudde van rond de 25 paarden.
(ze staan normaal zonder halsters maar deze foto's waren van hun eerste dag in de kudde)
Mijn toekomstwensen met Sadira zijn eigenlijk nog niet zo vastomrand. Het belangrijkste vind ik plezier met haar maken, een band hebben, onderling vertrouwen. Ik zou haar graag onder het zadel gaan beleren wanneer ze daar klaar voor is, maar ik heb daar absoluut geen tijdspad voor in gedachten, dat mag alle tijd hebben en dan komt het er op een dag vanzelf een keer van. Ik heb geen ambitie voor wedstrijdsport in welke zin dan ook, maar als ik mag dromen van de toekomst dan denk ik aan dingen zoals heerlijke buitenritten maken, werken met haar in liberty of rijden zonder tack, haar lichamelijk trainen (dressuur of western weet ik echter nog niet eens), en vooral heel erg veel genieten.
To be continued
Mocht het je leuk lijken om mee te lezen, volg dan gezellig mee! 
Het is inderdaad heel waardevol om alles ergens vast te kunnen leggen en af en toe eens terug te kunnen kijken. 
Dat is al vanaf jongs af aan en hoewel het echt al veel beter gaat is er eigenlijk nog wel wat werk mee aan de winkel 
Ik heb de lijnen gewoon aan haar gehangen, en heb gezegd: kom, let's go. En dat deed ze. Alsof ze het al jaren dagelijks deed. Stap, draf, van hand veranderen, en zelfs proberen haar hals te laten vallen. Ze was zo braaf en steady dat ik zelfs even geprobeerd heb om zelf wat beeldmateriaal te verzorgen: 
Dus bij bekapbeurten stond Sadira dan de helft van de tijd met haar oren plat in de nek te kijken of ze kans zag om stiekem een hapje in de kont van de bekapper te doen (wat nooit lukte gelukkig) 
Wees lief in jullie commentaar haha, zijgangen heb ik nog maar weinig meegepakt voor deze clinic dus we waren hier echt samen aan het puzzelen. 