pien_2010 schreef:Wat nodig is dat is nodig. Klaar. Doe je goed. Je kent je eigen paard het beste.
Ik heb nooit oor netjes nodig gehad. Polie had een dekentje nodig en die ik kreeg ik geleend van een stalgenootje. Ik vond het zo gek een merens met een dekentje, maar ze had een hele dunne huid en het gewoon heel erg koud. Ik mocht er een paar dagen aan wennen en de deken dus blijven lenen, en de stal had vooral veel lol dat ik er zo iedere keer om moest lachen, maar ze had het gewoon de eerste twee jaar in Nederland nodig. Ze kwam uit Zuid Frankrijk. Daarna was het goed. Ik kreeg van iemand die gestopt was met rijden, zelfs een inrijdeken, een zweetdekentje, een regendeken, een staldeken. Polie heeft het allemaal gebruikt. Chico alleen toen hij koliek had waaraan hij helaas ook dood ging, want hij had het koud en Hercule toen hij dressuurpaard was, om de vacht tegen te houden na het scheren.
Ik heb genoten van je filmpjes meis. Jullie werken hard!
Sam is ook degene waardoor ik met dekens begonnen ben, daarvoor hebben mijn paarden nooit dekens op gehad. Rêve zou in principe zonder kunnen en dat heb ik geprobeerd maar om één of andere reden maakt ze Sam zijn dekens consequent stuk als zij niet ook een deken heeft.
Als ik haar ook een deken op leg blijft ze van Sam het zijne af.
Sam heeft dus ook zo'n vachtje dat regen door laat. Die kan zich gewoon niet warm houden in onze winters. Droge vorst is geen enkel probleem maar dat hebben we in belgië maar een tweetal weken gedurende de hele winter dusja. Zelfs dauw is al genoeg om hem te verkillen. (en dan echt stijf zijn, niet gewoon de haren opzetten.)
We werken inderdaad hard. Wel altijd binnen Sam zijn grenzen. Maar Sam kan altijd nog wel een rondje als we stoppen. Tussen de filmpjes door wordt er gestapt en gel*ld.
We hadden het over leeftijden en ik had Chris echt veel jonger geschat dan hij is. (ja kijk ik kende Chris van naam maar voor "mij" was Chris iemand die ik vooral van bokt kende tot ik bij hem ging lessen. Dus ik heb me nooit bezig gehouden met zijn leeftijd. )
ik: Eerlijk gezegd heb ik altijd gedacht dat gij maar 55 a 60 waart tot ik die mail kreeg van Jeanette (toen hij 70 werd was ik uitgenodigd, helaas ben ik vlak er voor flink ziek geworden en niet kunnen gaan. )
hij heel spontaan: "Wat drink je van me? *knipoog*"
Als je me 5 jaar geleden gezegd had dat ik op die manier met Chris zou praten had ik je gezegd dat je voor een voorschriftje voor pillen moest gaan.