Wist meteen dat 't foute boel was. Ik kon er ook niet op staan of niks. Wat volgde was een avontuurtje ambulance en vervolgens in het ziekenhuis werd al snel duidelijk dat er geopereerd moest worden. De enkel bleek dubbel gebroken en uit de kom, en de operatie scheen best een aardige, ja, eh, operatie, te zijn

Na 6 weken mocht de stellage er Eindelijk af en stond alles goed. Dikke voet vol littekens van de operatie, maar de stellage was eraf! Toen revalideren: eerst met twee krukken lopen, dan net één en nu loop ik iedere dag zonder krukken. Steeds verder.
En toen vroeg de Orthopeed mij bij de vorige controle of ik al op mijn paard was gestapt. Nee, dat was ik nog niet. Het mocht ondertussen wel weer, want de breuk was netjes genezen

Vandaag was het zover, ik mocht in mijn eentje lekker in de bak kijken hoe het ging op een paardje waarvan ik wist dat ze braaf is en weinig stuitert. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar het ging zo goed


Mijn enkel is nog lang niet de oude en zal hij waarschijnlijk ook nooit meer worden, maar ik ben zo blij dat het goed ging, ondanks de beperking.
(Mijn vaste paard wil ik ook zeker weer terug op, naar dat is een stuiterbal dus dat is de volgende stap



Dit uitzicht heb ik gemist
