Namiddag ging ik gezellig wandelen met mijn Fries (gekruist met Belgisch trekpaard) en met mijn schoonmoeder en haar pony. We zijn samen al enkele malen wezen wandelen en dat ging steeds heel goed. Alleen vandaag liep het even helemaal anders.
Schoonmoeder moest nog opstappen op haar pony, maar dat lukte even niet zo goed. Pony ging aan de wandel terwijl ze er nog niet tegoei op zat, waardoor ze voorover viel in de nek van de Pony.
Daarop begon ze mij te roepen om haar te helpen.
Ik ben dan meteen van mijn paard gesprongen om te helpen. Normaal kan ik mijn lieve meid gewoon zo laten staan, die loopt toch niet weg. Maar net op het moment dat ik bij mijn schoonmoeder en haar pony sta, wordt mijn Fries jaloers en draait ze zich met haar kant naar ons toe. En voor ik het goed en wel door heb, stampt ze met der achterste benen naar ons, waarbij ze mij vol op mijn arm/schouder heeft geraakt.
Manman, wat een klap! Ik ging neer en kreeg meteen zwart voor mijn ogen.
Ze heeft dan ook nog eens hoefijzers, dus kwam nog eens extra hard aan...
Nu heb ik toch even een ´schrik´ gepakt van haar, ik weet dat ze dit niet expres heeft gedaan, maar toch... ze is anders altijd zo lief naar alles en iederen, dus geen idee wat haar vandaag bezielde

Nu heb ik een prachtige hoefafdruk op mijn schouder staan, een scheur in mijn bot en een pees die over is... heb dus niet de kans gehad om direct terug op haar te gaan, wat ik anders wel zou doen. En daardoor ben ik nu ´bang´, hoop dat dat snel weggaat...
Wou dit toch even van me afschrijven, want heb me nog nooit zo gevoeld over/bij een paard.