Mijn oogappel en tevens zijn 'opvoeder' is in 2016 zodanig geblesseerd geweest dat de mensport ooit een droom zou blijven. Onze zoektocht begon en eindigde helaas tot 2 keer toe (geen klik hebben voor de wagen)..maar de droom was er nog steeds, maar natuurlijk ook de eisen.
Ik weet mijn eisen nog zo goed: grotemaat die binnen de maat blijft, flinke scheut welsh, verdunning van kleur, minstens 2,5 jaar oud. Ik werd alleen verliefd op een veulen van 1 maand oud maar die in de toekomst wel zou voldoen aan mijn eisen..alleen heeft hij besloten om buiten de maat (nu 108cm) te groeien.

Intussen zijn we even verder en een jong dier is natuurlijk ook een risico omdat er tussen het opgroeien zodanig veel kan gebeuren..een ongeluk zit in een klein hoekje. En dat hebben we ondervonden in september, want meneer brak zijn kaak (en 3 tanden..). Of we ooit zouden kunnen starten met het beleren voor de wagen is nu nog een vraagteken, maar we hebben hoop. Hij krijgt in ieder geval ruim de tijd om het te laten genezen.
Op deze foto werd ik verliefd:

1e bezichtiging:

Meneer vandaag, een echt fotomodel









En kan helemaal niet wachten tot hij weer in z'n zomerpak staat!


