Ik heb een vijfjarige merrie die afgelopen zomer als vierjarige wel wat "kuren" heeft gehad. Steigeren, plots alle remmen dichtgooien, razendsnel omdraaien, het bit vastnemen en beginnen rennen,... Ik heb altijd het gevoel gehad dat het niet uit gemeenigheid was, maar eerder een uiting van stress. Als ze schrok of ze vond een oefening moeilijk, liet ze dat héél duidelijk merken door ineens van 0 naar 100 te gaan zeg maar.
Door consequent en rustig te blijven reageren, is het gedrag doorheen de maanden stapsgewijs verdwenen. Het wederzijds vertrouwen is er nu. En als ze toch nog eens schrikt of als ze laat weten dat ze een oefening lastig vindt, gebeurt dat nu veel gedoseerder.
Toch hoor ik van veel mensen uit mijn omgeving dat ik er niet op mag vertrouwen dat het probleem nu blijvend opgelost is. Ze beweren dat ik me bij een jong paard aan gekke capriolen mag blijven verwachten tot de leeftijd van ongeveer 6/7 jaar. En hoewel ik me meestal pas zorgen maak om een probleem als het zich effectief voordoet

Wat zijn jullie ervaringen met jonge paarden? Vertonen ze allemaal wel eens moeilijk gedrag? En blijft dat moeilijke gedrag dan inderdaad van tijd tot tijd terugkomen? Of kan je er wel vanuit gaan dat ze stabiel blijven, eenmaal je het eruit gereden hebt? Ik ben benieuwd!